De Kus en DUS spekkoper bij laatste nominaties toneelprijzen

De Utrechtse Spelen (DUS) haalt met de succesproductie Augustus Oklahoma meteen drie nominaties binnen voor de toneelprijzen die in september worden uitgereikt: Ria Eimers voor de beste vrouwelijke hoofdrol, en Peter Bolhuis en Tjitsjke Reidinga dingen mee naar de prijzen voor beste bijrollen. Procentueel veel succesvoller dan DUS is echter De Kus, een productie van Hummelinck Stuurman, omdat daar de hele cast een nominatie aan de broek kreeg: Huub Stapel en Carine Crutzen gaan beiden op voor de prijs voor de beste hoofdrol, en gaan daarvoor binnen de jury de strijd aan met grootheden als Gijs Scholten van Aschat en Elsie de Brauw.

We citeren het persbericht:

Vandaag maakte de Nederlandse Toneeljury de laatste nominaties voor de VSCD Toneelprijzen bekend. De jury reikt op het Gala van het Nederlands Theater de prijzen uit. Dit gala vindt plaats op de laatste dag van het Nederlands Theater Festival, op zondag 11 september 2011 in Stadsschouwburg Amsterdam. Eerder nomineerde de jury al Gijs Scholten van Aschat en Jacob Derwig voor de Louis d’Or en Elsie de Brauw voor de Theo d’Or. Rick Paul van Mulligen kreeg een nominatie voor de Arlecchino en Lies Pauwels voor de Colombina.

De Nederlandse Toneeljury maakte vandaag bekend:

Genomineerd Louis d’Or (meest indrukwekkende mannelijke dragende rol):

• Huub Stapel in De Kus van Hummelinck Stuurman Theaterproducties

Jurycommentaar: “Het publiek komt bij deze voorstelling in beginsel voor de acteur, maar wordt geraakt door zijn onthutsende kwetsbaarheid. Stapel schakelt licht, en weet die lichtheid vast te houden waardoor hij het publiek en zijn tegenspeelster dwingt bij hem te blijven.”

Genomineerd Theo d’Or (meest indrukwekkende vrouwelijke dragende rol):

• Carine Crutzen in De Kus van Hummelinck Stuurman Theaterproducties

Jurycommentaar: “Carine Crutzen weet in dit beklemmende kamerspel veel registers binnen haar personages te bespelen. Zij is onaardig, ongemakkelijk, onzeker en vol angst, en probeert dat alles te maskeren. Haar spel en haar kracht dwingen een vanzelfsprekende stilte af, en in alles klinkt, tegen wil en dank, een gebrek aan zelfvertrouwen door.”

• Ria Eimers in Augustus: Oklahoma van De Utrechtse Spelen

Jurycommentaar: “Ria Eimers is in deze magistrale rol vier uur lang temend, verleidend, schmierend en bovenal overtuigend heer en meester op het podium. Zij gebruikt schaamteloos en zonder enige gêne alle middelen die haar ten dienste staan, waarbij haar geloofwaardigheid zich steeds verder ontwikkelt.”

Genomineerd Arlecchino (meest indrukwekkende mannelijke bijdragende rol):

• Joris Smit in Alice in Wonderland van het Noord Nederlands Toneel

Jurycommentaar: “Joris Smit weet tussen de grote verscheidenheid aan rollen die hij hier speelt, moeiteloos heen en weer te schakelen. Hij laat fysiek sterk spel zien, en bouwt zijn aandeel op, culminerend in een prachtige finale monoloog, die door zijn energieke spel het hoogtepunt van de voorstelling wordt.”

• Peter Bolhuis in Augustus: Oklahoma van De Utrechtse Spelen

Jurycommentaar: “Met klein, genuanceerd en stil spel sorteert Peter Bolhuis bijzonder veel effect. De eigen, persoonlijke tragiek van zijn personage staat tenslotte voor de algehele tragiek die voor alle karakters in deze voorstelling geldt. Bolhuis heeft in zijn rol fraaie spelmomenten die grote indruk maken.”

Genomineerd Colombina (meest indrukwekkende vrouwelijke bijdragende rol):

• Tjitske Reidinga in Augustus: Oklahoma van De Utrechtse Spelen

Jurycommentaar: “Tjitske Reidinga is in dit stuk door het noodlot zwak gemaakt en accepteert de door het lot toebedeelde rol. Zij laat haar keuze voor de berusting uiterst subtiel blijken, en heeft vooral sterke momenten in het samenspel met de actrices die haar zussen spelen.”

• Tamar van den Dop in Emilia Galotti van het Nationale Toneel

Jurycommentaar: “Tamar van den Dop verdwijnt op fenomenale wijze in haar rol. Zij is de belichaming van de sterk conceptuele benadering van dit stuk. Zij speelt met minieme middelen maar met maximale uitdrukkingskracht dit vervreemdende personage en geeft het een eigen, vrouwelijke dreiging mee.”