Luister hier naar de podcast/work in progress van Jowi Schmitz die samen met chefkok Natasja Postma de manifestatie bezocht:
Fantaseren over 2020 in Internationale Keuze 2011
Liposuctie vet. Bloed. Kots. ‘Zo kan je er ook naar kijken!’ zegt de fooddesigner van de Appetitheek opgetogen. Het deert haar niet dat haar dungeworden drilpudding, bewerkte cola en haar geelwitte klontjes rundersalade nog niet op hun appetijtelijkst zijn. Waar het om gaat is hergebruik. Om een effectievere toekomst en ja, misschien moet ze de presentatie nog iets beter uitwerken.
Aan enthousiasme geen gebrek ook bij de andere kraampjes van Foodlab 2020 op het Schouwburgplein in Rotterdam. Geen high tech moleculair koken of dure machines, wel leuke vondsten, wilde plannen en verrassend voor de hand liggende oplossingen waar je zelf niet op zou komen.
Er is een 3Dprinter waarmee nu nog plastic bekers worden geprint maar waarmee volgens de uitbater in de toekomst ook best chocolade kan worden gebouwd. ‘Dat is nu nog wat ingewikkeld’. Verder is er salade van wilde planten uit de stad, een set met handige tekeningen van de betreffende planten voor de ijverige doe-het-zelver. Er zijn smakelijke wieren uit de Oosterschelde die nog op een professionele producent wachten, er zijn maden door de cruesli (enorm veel proteïne), compleet met toekomstig kookboek (april 2012): ‘Het Insectenkookboek’. En overal mag geproefd worden.
Een charmante, niet al te grote eetmarkt met een tikkie pretentieuze titel dus, maar waarom daar een programma in vier delen over Energie van Davis Freeman doorheen zit gemixt, begrijpt niemand. Wéét zelfs niet iedereen – de dames van het wier gaan meteen op jacht naar vrijkaartjes.
Zijn Foodlab en Freeman twee door een programmeur bij elkaar geroerde ingrediënten?
Ook na het zien van Defining Energy, deel 1 van de vier performances die Freeman presenteert, wordt de samenhang niet duidelijker. Defining Energy lijkt nog het meest op een spreekbeurt over Energie. ‘Edison bedacht de gloeilamp en die gloeilamp wordt binnenkort niet meer gemaakt.’ Nee maar.
Hoewel uw verslaggever, eerlijk is eerlijk, niet wist dat Edison een keer een olifant heeft geëlektrocuteerd. (Nu wel, er zijn zelfs filmpjes over.
De Olifant heette Topsy.
Bijkomend probleem van Defining Energy is de chemie tussen beide performers, ten gunste van Freeman overigens, want de andere performer heeft haar dat meestal als een pruikje voor zijn gezicht hangt en hij zweet overvloedig. Slecht uitgewerkte langdradigheid: het duo beweert er energie mee te willen opwekken maar faalt jammerlijk.
Dan is het buiten beter. Daar is inmiddels het gemotoriseerde Keukentje van het Ongewenst Dier gearriveerd. Er staan kroketten van Schipholgans op het menu en zijn er in de toekomst billen van muskusrat, rivierkreeftsoep uit Amsterdamse grachten en Eendemossels te proeven. Allemaal overlast gevende beesten die nu worden afgeslacht en vernietigd, maar die het beter zouden doen in onze maag, aldus de Keuken. Ze hebben gelijk: de schipholganskroket is heerlijk.
En zo blijkt aan het einde van de dag toch nog een verband tussen de succesvoller acts en de minder succesvolle elementen van Foodlab en Davis Freeman: Energie en toekomsteten vinden we best, mits goed doordacht en enigszins aantrekkelijk uitgewerkt.
Want de consument van 2011 heeft begrip voor restafval, duurzame energie en planten van de straat. En die consument wil heus zijn best doen voor een leefbaar 2020. Maar het helpt als die toekomst er op zijn minst een béétje lekker uitziet.
Foodlab 2020 en Expanding Energy van Davis Freeman
24 en 25 september vanaf 15u op het Schouwburgplein.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
Comments are closed.