While YouTubesurfing, I stumbled upon these razor-sharp sketches of Stephen Fry and Hugh Laurie. Descended from the heyday of their genius programme A Bit Of Fry & Laurie. Watching this beautifully parsed windbag, a nasty feeling came over me that damn little has changed in the mindset of art critics since this skit was broadcast. Complacency is always lurking.
Critici zijn rare snuiters, ook wij bij CultuurPers. Want, ondanks het feit dat zowel in de old-school papieren media als op de meningentsunami van het internet recensies veel minder vaak worden gelezen, blijven we ons toeleggen op het uitpluizen en analyseren van andermans werk.
Natuurlijk met een nobel doel voor ogen, namelijk het aanmoedigen van, en het reflecteren op, de verdere ontwikkeling van de kunst, om daarmee vervolgens… Ja, wat eigenlijk? Grip te krijgen op het leven? De samenleving en elkaar beter te begrijpen? Kritiek te uiten op kwalijke tendensen in de samenleving, en hoe die in kunst tot uiting komen? De mens met andere ogen naar de wereld te laten kijken?
Prima natuurlijk. Dat blijven we doen. Ook bij CultuurPers. Naast onze achtergrondartikelen, scoops, -gates, -leaks, interviews, reportages, and filmpjes.
Maar we blijven ons hoeden voor this angstbeeld.
English (UK) 
Nederlands 
Français 