Not Miffy herself, but her mischievous and defiant cousins are the focus of the exhibition At miffy's attic by artist Roland Sohier. In the dick bruna house, he created an exciting attic where in alle hoeken en gaten iets te ontdekken valt over deze intrigerende familie konijnen en hazen. Denk aan Roger Rabbit, Bugs Bunny, Playboy Bunny en Broer Konijn.
Met schuine wanden, een glijbaan, kijkkastjes, een tussenetage waar alleen kinderen kunnen staan en een kledingkast waar een geheim bos achter ligt, creëert Sohier een verrassende en duistere wereld, die niet alleen kinderen, maar ook volwassenen kan boeien. “Al snel wist ik dat ik met nijntje zelf niets wilde. Zij is het icoon van onschuld en een beetje sullig. Andere hazen en konijnen vind ik leuker en spannender. Daar voelde ik meteen veel vrijheid bij”, vertelt Roland Sohier (63). Hij werd een jaar geleden door het Central Museum gevraagd voor deze derde expositie rondom nijntje in het dick bruna huis. “Een eervolle uitnodiging, maar niet zonder gevaar. Ik zoek grenzen op en zaai onrust, terwijl Dick Bruna juist geruststelt. Ik vind ouders soms heel voorzichtig met hun kinderen. Ze mogen toch best iets griezelig vinden? Met naakt ben ik wel een beetje terughoudend geweest, maar ik heb het niet vermeden. In Down the rabit hole zie je Alice naar beneden dwalen in een wolk blote meiden.”
Wat is eng?
“Een jaar geleden begon ik met mijn onderzoek naar de stamboom van nijntje. Ik kwam vanzelf in een flow. Knippend en plakkend ging ik aan de slag. Ik sta mezelf altijd veel toe, dat maakt mijn werk levendig. Bang voor fouten ben ik niet. Ook daarin verschil ik van Bruna. Waarom opnieuw beginnen? Er is altijd een oplossing te verzinnen.” Sohier neemt graag risico’s. Zijn werken zijn absurdistisch, figuratief en hebben een verontrustende lading. In één van de kijkkastjes plaatst hij nijntje in een krokodillenbek en in zijn tekening Er een geschoten laat hij de droevige afloop van het kinderliedje In een groen knollenland zien. ‘PANG! Klinkt het over het veld. Wat een verdriet! Eén haasje ligt doodgeschoten. Ik vind het stom van die jager’, staat op het bordje naast het schilderij. Sohier: “Wat is eng? Met deze vraag speel ik. Zelf vind ik de nijntje maskers die kinderen op hebben in het dick bruna huis doodeng. Madhatternijntje, de tea party waarbij iedereen nijntje maskers draagt, vind ik daarom ook één van de engste werken van de tentoonstelling. Kinderen vinden het ‘geheime’ bos achter de kledingkast vaak heel griezelig. Deze kast met bontjassen is een verwijzing naar de film The Chronicles of Narnia, waarin kinderen via zo’n zelfde kast in een andere wereld terecht komen.”
Meerdere lagen
Ook in de rest van de tentoonstelling zijn verwijzingen naar films te vinden. Door Being John Malkovich, waarin een merkwaardige etage toegang geeft tot het hoofd van John Malkovich, kwam hij op het idee van de tussenverdieping. Alice in Wonderland was de inspiratie voor de glijbaan waarmee je vanaf deze etage ‘down the rabit hole’ in de wereld van Alice glijdt. “Ik wilde iets helemaal voor de kinderen maken. Dat werd de halve verdieping waar zij gewoon rechtop kunnen lopen en ouders alleen maar ongemakkelijk met gekromde ruggen”, legt hij uit. “Met de rijke gelaagdheid van de tentoonstelling ben ik behoorlijk tevreden. Dat is goed gelukt. Wat de één niet ziet, ziet de ander wel. Iedereen kan er iets anders uithalen.”
Bij nijntje op zolder is t/m 23 februari 2014 te zien in het dick bruna huis.
Roland Sohier hield op zijn blog het maakproces bij.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
