Met een heus gala presenteert de Reisopera 2.0 zichzelf. En ontdoet gelijk het gala van het stoffige imago. Met dank aan het Nederlands Blazers Ensemble.
Want operagala? Goed, we hijsen ons in onze tux, wisselen al dan niet gemeende vriendelijkheden in de lobby met de andere genodigden, en krijgen anderhalf uur fragmenten uit opera’s voorgeschoteld, gezongen door solisten in de keurigste kleding.
Zo gaat het bij de meeste grote operahuizen. Milaan, New York, Berlijn – het gala waarmee het seizoen geopend wordt, is het ultieme netwerkevent.
Maar godlof, het onder Rutte I gekortwiekte gezelschap dat ook nog eens een concurrerende aanvraag uit eigen stad moest overwinnen, grijpt een gala niet aan om gemakkelijk terug te blikken, maar toont een blik op de toekomst en maakt daar een waar feest van.
Precies wat een gala eigenlijk zou moeten zijn. Geen over-priced event waar the rich and famous elkaar kunnen ontmoeten. Zelfs zij zitten daar niet meer op te wachten. Netwerken doen we digitaal, slechts een ouderwetse ondernemer die zich ook bij RTL’s businessclass binnenkoopt meent dat in een voetbalstadion te moeten doen.
Op dat voetbalveld is het vaak voorspelbaar, maar dit gala verrast vanaf de eerste noot. We lezen operagala, maar we krijgen Paranoid android van Radiohead, in een bewerking voor blazers. Aan het eind van de avond horen we het wederom, bijna als meezinger, maar dan staat het publiek al op de banken.
Begrijpelijk, want in de twee uren daarvoor prachtige arrangementen van Bach, Wagner, Mozarts Cosi fan tutte, Randy Newman en Bizet. En zowaar een drumsolo die wel boeiend is.
Aan het begin van de avond zong mezzo Tania Kross, die ooit bij de Reisopera debuteerde in Verdi’s La traviata een Rossini-duet en aria uit de opera Katibu di Shon (slaaf en meester) die over precies een maand in première gaat, maar zij liet de Habanera uit Carmen over aan Anna Traub. Geen gemakzucht van de ster, maar ruimte maken voor het nieuwe ensemble dat de komende jaren bij de Reisopera ervaring op kan doen.
En dat is hoog nodig, want met het verdwijnen van Opera Studio zijn de mogelijkheden voor jonge solisten nog verder beperkt – het geld dat daar nog overbleef na opheffing werd geruisloos verkast naar een prestigieus concours, maar een concours is slechts een wedstrijd en biedt zangers niet de mogelijkheid meerdere jaren het vak te leren, zoals ook Kross duidelijk maakte, waarna ze de solisten introduceerde. En zij lieten zich nadrukkelijk zien, met name in het terzettino uit Cosi fan tutte.
Natuurlijk, niet alles was perfect, maar de door Xander Straat slim geregisseerde voorstelling boeide van begin tot eind.
Het Nederlands Blazers Ensemble heeft inmiddels een traditie opgebouwd met het nieuwjaarsconcert. Hoog tijd dat er samen met de Reisopera een nieuwe traditie ontstaat, want dit gala smaakt naar meer, veel meer.
Nationale Reisopera, Operagala. Wilminktheater Enschede, 1 juli. Op tournee t/m 14 augustus.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
