Two actors who, together with their director, want to create a performance about loss. Or rather: our fear of losing things, or people. The makers are not quite there yet, it turns out at Theatre Festival Boulevard. From countless conversations with thinkers and (experiential) experts, they have distilled characters while improvising, which they present - separated by a thick wall - to the audience.
De voorstelling maakt de indruk elke avond anders te zijn, door de keuzes van de spelers. Ik zag, op zaterdag 9 augustus, uiteindelijk twee indrukwekkende verhalen van een vrouw die in haar gewone, succesvolle leven plots geconfronteerd wordt met de dood van haar kind, en een man die na een leven samen met zijn grote liefde, na haar dood alleen nog de geluidsopnames heeft, die hij obsessief gemaakt en bewaard heeft.
Het is natuurlijk diep ontroerend, en tegelijk smaakvol gecombineerd. De halve zaal zat met een brok in de keel, terwijl de andere helft snikte. Als theater een kunst is die moet ontroeren, is de missie geslaagd. Maar het liet mij achter met een onbevredigd gevoel: wat willen die twee acteurs en hun regisseur Lucas de Man mij nou eigenlijk precies vertellen? Dat het erg is om je kind of je partner te verliezen? Dat het erg is om een herinnering kwijt te raken? Dat wist ik al. Ik wil van een kunstenaar iets meer hebben. Al weet ik op dit moment niet precies wat.
[bol_product_links block_id=”bol_53e88b0602f79_selected-products” products=”1001004006741018,9200000015345263″ name=”rouw” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
English (UK) 
Nederlands 
Français 
