Skip to content

Door Altamira 2042 besef je hoe machteloos we staan tegen de waanzin van de vooruitgang. #whereisdomphillips #whereisbrunopereira #hf22

Hoe speel je een regenwoud? Ik heb me ooit laten vertellen dat het regenwoud vooral snachts oorverdovend lawaai maakt. Op 7 juni kreeg ik dat ook te horen in de installatie Altamira 2042, dankzij het Holland Festival. De Braziliaanse kunstenaar, annex documentairemaakster Gabriela Carneiro da Cunha wist in die voorstelling het geluid van de tropen voelbaar te maken. In een performance die uiteindelijk ook de doodskreet van datzelfde regenwoud door merg en been liet gaan.

De Dam in de Riu Xingu

Altamira 2042 is een manifest tegen de stuwdam in de Rio Xingu, na de Drieklovendam in China de grootste van onze planeet, waarmee de Braziliaanse overheid haar energieprobleem wil verlichten. De rivier die is afgedamd verzwelgt het leven van talloze bekende en onbekende planten- en diersoorten, millennia oude culturen en kennis, terwijl het bos en het water een langzame dood  sterven en stroomafwaarts woestijnen ontstaan.

Twee journalisten verdwenen

Ik wist niet van die stuwdam, en ben ten volle bereid elk protest tegen zoveel menselijk onbenul te steunen. Meer nog omdat dat onbenul gebezigd wordt door een van de kwaadaardigste regimes ter wereld. Inmiddels zijn twee journalisten die onderzoek deden naar misstanden rond de dam verdwenen. Dat is recent gebeurd, de maakster van de performance vroeg ons na afloop hen te steunen door een hashtag te delen. Bij deze.

Hoe machteloos kun je zijn, en hoe reddeloos sta je als kunstenaar tegenover de geschiedenis. Als het project Altamira 2042 mij iets liet voelen, was het dat wel. De makers doen hun best het woud en zijn verwoesting voelbaar te maken, maar het ritueel dat ze eromheen opbouwen is vooral veel gedoe. Er worden documantairefragmenten hoorbaar gemaakt, oude bewoners van het woud laten hun stem en hun laatste verhalen horen, we zitten in het donker en via grappige Bluetooth speakers met knipperende lampjes treden we binnen in een soort geestenwereld. Best sfeervol, bij tijden.

Nog één keer vliegen

Maar hoe breek je de waanzin af? Met hamer en beitel, zeggen de makers. Als je maar lang genoeg doorhamert breekt de Dam vanzelf door. Ooit.

Als theater was het allemaal een beetje te duister, maar de boodschap is me helder geworden. En daarvoor mochten ze best uit Brazilië komen vliegen. Qua klimaat.

Deel die hashtags, dan doen we minste nog iets.

Goed om te weten Goed om te weten
De voorstelling is nog te zien op 8 juni in Theater Frascati. Inlichtingen.

Wijbrand Schaap

Cultuurjournalist sinds 1996. Werkte als toneelrecensent, columnist en verslaggever voor Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool en regionale kranten via de Geassocieerde Pers Diensten. Interviews voor TheaterMaker, Theaterkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcastmaker, experimenteert graag met nieuwe media. Cultuurpers heet het geesteskind dat ik in 2009 op de wereld zette. Levenspartner van Suzanne Brink huisgenoot van Edje, Fonzie en Rufus. Zoek en vind mij op Mastodon.View Author posts

Klein Lidmaatschap
175 / 12 Months
Speciaal voor organisaties met een omzet  of subsidie van minder dan 250.000 per jaar.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
5 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon account op onze instance
Cultureel Lidmaatschap
360 / Year
Voor culturele organisaties
Geen storende banners
Een premium Nieuwsbrief
10 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten
Inzage in financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon-account op onze instance
Samenwerking
Privé Lidmaatschap
50 / Year
Voor natuurlijke personen en zzp’ers.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Eigen mastodon account op onze instance
en_GBEnglish (UK)