Le jour de la première, une annonce officielle a été diffusée selon laquelle le chorégraphe et ancien directeur artistique Jirí Kylián se lave les mains du NDT après 36 ans d'engagement. De plus, de septembre 2014 à 2017, aucune œuvre de Kylián te zien zijn bij NDT. (Voor 2018 is het nieuwe Spuiforum gepland: een onderkomen voor onder andere het NDT.) Wie graag diepere betekenissen zoekt, vindt in L'école de la pensée een symbolisch moment. Alleen voor wie in toeval gelooft, hebben ‘vrijheid en vooruitgang’, Imagine en Jiri Kyliáns aangekondigde afwezigheid niets met elkaar te maken.
Liberté et progrès
De binnenkomst in de zaal schept verwachtingen: je loopt via een trappetje het podium op en daar onder kroonluchters is een verhoogd ovalen podium met rondom publiekstribunes. Dansers lopen door elkaar heen en praten tegen publiek dat op theaterstoelen zit van Expo ’58. Die wereldtentoonstelling stond in het teken van ‘geloof in vrijheid en vooruitgang’.
Danse contrôlée
L'école de la pensée stelt de wereld tentoon van choreografen Sol León en Paul Lightfoot. Wat is hun filosofie of creativiteit? Dansers Medhi Walerski en Parvaneh Scharafali beginnen een duet en kunnen de choreografen zelf voorstellen. Intiem, vertrouwd en ontspannen met elkaar. Ze sturen of leiden een perfect getraind ensemble van jonge dansers dat als un lichaam een swingende groepsdans inzet. Jorge Nozal en Georgi Milev nemen het over en vormen gekleed als orthodoxe priesters een tweede rode draad in het stuk. Beiden meer volwassen, in dans en dreigende uitstraling. De Bulgaarse Milev breekt daarbij het meest uit het stramien van gecontroleerde dans. En dat is nodig.
Expérience
Bij Programma V is je geld het dubbele waard qua dans. Fenomenale dansers. Vindingrijke danstaal. IJzersterk partnerwerk. Oogstrelend schakeren van lichamen en danspatronen. Ook wie voor het eerst kennis wil maken met dans van het hoogste niveau, is hier op de juiste plek. Een dansfeest, liefst met bijbehorende uitspattingen, blijft in L'école de la pensée echter uit. Joelde bij Programma B van NDT2 publiek nog enthousiast mee, vanavond lijkt het als stramme schoolleiding toe te kijken. Een spannend, experimenteel publiek kan een spannend dansexperiment iets extra’s meegeven.
De ‘uitschieter’ aan het eind van de voorstelling verklaart tegelijk de serieuze ondertoon van de avond. De jonge dansers keren terug naar het podium met hun kleding nog aan de haak in hun hand. Die in een kring gelegd, gaan ze ervoor zitten om in kampvuurhouding Imagine van John Lennon te zingen. Artistiek leider Paul Lightfoot loopt om de groep heen en spreekt de dansers bemoedigend toe. Ook Sol komt erbij en samen concluderen ze dat dit niet het einde is maar slechts het begin.
L'avenir
Danskenners zijn het erover eens dat het goed is voor NDT om artistiek gezien op eigen benen te staan. Een nieuwe weg van verandering ingaan. Voor volgend seizoen is alvast Marco Goecke aangetrokken als associate choreographer. Als eerbetoon aan een vroeger muziekgenie is Imagine onmiskenbaar een keuze in de denk- en danswereld van León en Lightfoot over de toekomst. De andere optie, choreografische wansmaak, is geen optie.
Klik voor een déclaration van Jiri Kylián over berichtgeving in de media
Français 
Nederlands 
English (UK) 
Les commentaires sont fermés.