Voordat we alles vergeten: zo denkt de nieuwe Kamervoorzitter over cultuur

“Op korte termijn komt de bedreiging van de zwartraciale activisten en hun linkse slaafjes. Een heel klein groepje activisten met een obsessie voor huidskleur heeft de frontale aanval geopend op de symbolen van de westerse cultuur. Zij pretenderen te spreken voor heel zwart Nederland. Dat moet uiteindelijk eindigen in herstelbetalingen vanwege de slavernij en banenquota tegen blanken, zoals in Zuid-Afrika onder het ANC met 118 antiblanke rassenwetten.”

Aan het woord is de nieuwe voorzitter van ons nationale parlement, de Tweede Kamer, op 14 december 2023 verkozen door 75 Kamerleden. Martin Bosma, over wie we het hier hebben, sprak de hierboven aangehaalde woorden tijdens een commissievergadering op 19 november 2018. 

Hij moest nog op gang komen, want even later sprak hij: “Voorzitter. Het is ronduit schokkend te moeten vaststellen dat de elites van Nederland het wereldbeeld van radicalen blind overnemen. De leidende kringen van de media, de universiteiten, het subsidiewezen, de bestuurselite, de rechterlijke macht, de topambtenaren, de kerken et cetera; ze lopen allemaal erachteraan. De elites zien in Zwarte Piet iets van de tokkies, de onderklasse, het grauw, het plebs, de deplorables, iets wat bestreden moet worden. De cultuuroorlog is in de eerste plaats een vorm van klassenstrijd. In het verlengde daarvan voert de Staat al jarenlang een keiharde oorlog tegen Zwarte Piet.” 

Bosma gecanceld?

Het was november 2018 en na deze tirade zijn we bij Cultuurpers definitief opgehouden om Bosma´s bijdragen aan de cultuurdebatten in de Tweede Kamer te noemen. Hij mag dit nu binnenskamers cancelcultuur noemen, maar dat is natuurlijk een beetje raar als je net de machtigste positie van de Nederlandse politiek in handen hebt gekregen.

In de debatten die we de afgelopen 15 jaar hebben verslagen, was de inzet van Bosma als cultuur- en mediawoordvoerder van de extreemrechtse PVV steevast gericht tegen alles wat (multi)cultureel, links, academisch en randstedelijk was. Hij sloeg daarbij meestal de toon aan van de schoolpleinpestkop, die het vooral in het begin van de opmars van Wilders, tijdens Rutte ! en 2, voorzien had op de linkse partijen die toch maar mooi meewerkten aan bezuinigingen, zeker op lokaal niveau. We citeren een parel uit 2012: “De linkse hypocrisie kent geen grenzen. De PvdA zeilde een beetje mee op het goedkope populisme van de kunstsector, gericht op kortstondig electoraal gewin. Daarom omarmde men de Mars der Beschaving, een naam die impliceert dat je blijkbaar onbeschaafd bent als je tegen kunstsubsidies bent.” 

Nekschot

Later werden het dus vooral zwarte piet en het slavernijverleden, en zijn enorme liefde voor het Afrikaans. Ook de onrust die Pegida veroorzaakte was vooral de schuld van ‘links’. 

Laten we er nog eentje bij zetten, uit datzelfde overleg uit november 2018: “Stiekem en achterbaks proberen ze ons erfgoed te slopen. Het gebeurt allemaal stiekem, zonder enige parlementaire enquête. De Kamer heeft  er nooit over willen praten. Minister Asscher zette zich wel in voor de actie Give it up 4 Ramadan, om Nederlanders aan te sporen mee te doen aan de ramadan. Overal wordt door de overheid ramadan gesteund. Hetzelfde geldt voor het Offerfeest en het Suikerfeest, met alle ellende voor kinderen of gruwelijk geslachte dieren. Dat is allemaal prima, maar de Hollandse kindervriend moet een nekschot krijgen. Sommige bevolkingsgroepen zijn blijkbaar gelijker dan andere. De islamitische cultuur is heilig. De Nederlandse cultuur kan bij het grofvuil.”