Deze podcast is in het Engels opgenomen. Voor wie de taal niet machtig is, of wie geen tijd heeft de volledige podcast te beluisteren, volgen hier enkele citaten.
‘Oorspronkelijk had ik geen titel. Iemand kwam op met ‘Born to’ en toen bedacht ik dat het mooi zou zijn om daar ‘manifest’ achter te zetten. Het gaat immers om een verschijnen, een vertonen. Toen er ook een openluchtversie van zou komen, heb ik daar ‘protest’ van gemaakt. In het frans is ‘manifester’ immers ‘protester’.’
‘Ik heb vervolgens bedacht dat ‘Born to Protest’ een openluchtversie zou worden, en de titel werkt omdat het gaat om een groep zwarte mannen en een vrouw, die op straat optreedt. Dat is geen norm om dat zo in een groep op straat te zien, en dus is het een protest tegen die norm.’
‘Het is mijn bedoeling om mensen aan te spreken op hun stereotyperingen. In Dresden, waar ik net vandaan kom, speelden we voor een totaal ander publiek dan ik in Engeland gewend ben. De performers maakten zich daar zorgen over. Toen zei ik: veroordeel hen niet, omdat je ook niet wilt dat zij jou veroordelen. Dat was een goede les voor ze.’
‘Het Royal Ballet was op zoek naar aansluiting met andere publieksgroepen, en wilde ook de Hiphop verkennen. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en solliciteerde. In het gesprek met hun voelde ik een ambitie om daadwerkelijk een stap te zetten naar een inclusiever gezelschap. Ik vond het fascinerend om mee te doen, niet om alles te veranderen, maar om ze te informeren over hoe het er in andere gemeenschappen aan toe gaat.’
‘Ik ben erg geïnteresseerd in jeugdwerk en gemeenschapswerk. Ik hoop mijn ervaringen daarmee aan het ballet mee te geven. Het belangrijkste is dat de groepen waar ik mee werk zich welkom voelen in datt gebouw. Daarom wil ik alle repetities ook openbaar maken. Dan komen er meer dansers en choreografen uit andere groepen kijken, en geïnspireerd raken.’
‘Het is een zoektocht om meer kwetsbaarheid aan te brengen in de mannelijke kracht die aan veel hiphop eigen is. Ik begin er al mee dat ik mijn twee dochters (van 2 en 6 jaar) meeneem naar alle repetities. Dat helpt mij in het overbrengen van empathie en begrip tijdens de repetities.’
‘Ik was dus niet verrast over de racistische reacties op de verloren EK-finale. Wat ik wel goed vind, hoe kwalijk het ook is voor de spelers die het overkwam, is dat nu voor eens en altijd duidelijk is met welke racistische agressie we te maken hebben. Het is nu niet meer verborgen. Dat kan helpen om het bespreekbaar te maken.’
‘Ik wil dat mijn voorstellingen door zoveel mogelijk mensen gezien worden. Niet alleen in Europa, ook ik de VS. Het kan mensen leren nadenken over de manier waarop ze naar anderen kijken. Zo kun je ook anders kijken naar gedrag. Wat agressief lijkt, kan ook een teken van passie zijn. Die lichamelijkheid is ook cultureel bepaald. Vaak gaat werk nu alleen over de narigheid die mensen meemaken. Ik zou ook willen dat het gaat over de relaties die je met anderen kunt opbouwen, via dans.’