Dancers of Busy Rocks combine rigour with lightness and humour in 'Studium'

It is nothing new that simple movements, close to the everyday, are given a place in dance performances. But the particular way they are constructed and highlighted in 'Studium' by Belgian group Busy Rocks makes you look at them with fresh wonder.
Three of the four dancers, darkly dressed, lie down on the floor against each other in carefully crafted poses. On this construction of bodies, a dancer, dressed bright white, takes her place in a horizontal position. The lighting makes the body lying above seem to float. The underlying figures push up the limbs in such a way that the white figure moves as if she is walking. The manipulation is done with great precision. Looking at it with tilted head, one sees perfectly natural steps.

Er volgt een lange reeks dergelijke tableaus, telkens met andere bewegingen. Ze zijn niet letterlijk hetzelfde als die van mensen op straat of in andere doorsnee situaties. De danser of danseres spartelt traag als in water of zweeft ijl, zoals je zou doen bij een vrije vlucht door de lucht. De tableaus hebben iets van acrobatische groepsopstellingen. Je ziet de spieren werken om het evenwicht dat voor de bewegingen vereist is, te waarborgen.

Hoe boeiend de taferelen ook zijn, een bezwaar is wel dat je op den duur het gevoel krijgt naar een soort diashow te kijken. Telkens gaat het licht uit. Je merkt hoe ze in het donker het volgende tableau opbouwen en dan gaat het licht weer aan. Het is wat statisch, een reeks plaatjes van bewegingen. Binnen zo’n mini-scène ontbreekt ontwikkeling. Het lijdt een beetje aan het gordijntje-open-gordijntje-dicht-effect. Geleidelijk word je benieuwd naar hoe de overgang van de ene beweging naar de andere eruit zou zien als je die volgens hetzelfde ondersteunende en sturende procédé zou uitwerken.

Een prachtig moment in ‘Studium’ komt halverwege, als het achterdoek opzijgeschoven wordt en het uitzicht over het park en de huizen bij de Stadsschouwburg in Utrecht zich opent. Tegen deze achtergrond maken twee danseressen bij de klanken van Monteverdi’s ‘Orfeo’ zwevende gebaren, traag, gelijkmatig en zorgeloos. De ondersteunende dansers nemen de zwaartekracht voor hun rekening. Bij de muziek en door de mild serene gelaatstrekken van de danseressen doen ze denken aan zwevende engelen, zoals die in grote aantallen op schilderijen uit de barok kunnen voorkomen. Hun bewegingen lijken op een val die nooit zal uitlopen op een verpletterende klap op de aardbodem.

Busy Rocks combineert nauwgezetheid en trouw aan het gekozen uitgangsprincipe met precies de juiste lichtheid en humor. Aan het eind heerst nog dezelfde frisheid en verwondering in de zaal als aan het begin.

Busy Rocks met ‘Studium’. Gezien vrijdag 15 april, Stadsschouwburg Utrecht. Daar nog te zien: 16 april.