Maliphant neemt Rodin als rijke inspiratiebron voor dans, maar maakt teleurstellende opening voor laatste Springdance Festival

Het festival opent teleurstellend met ‘The Rodin Project’. De beeldhouwer Rodin mag dan een uitdagende keuze zijn, helaas beperkt choreograaf Russell Maliphant zich tot het imiteren van sfeer en uiterlijke plaatjes. Rodin werkte vanuit een uitgesproken idee over materie. Hij was op zoek naar hoe vormen en bewegingen zich uit materie losmaken. Met zijn menselijke gestalten en hun gebaren liet hij zien hoe de mens als fysiek én bezield wezen in het leven staat. De gebaren suggereren een beweging die groter is dan het lichaam zelf.

Rodin is een diepe inspiratiebron om zelf gebaren te maken. Die diepgang heeft Maliphant echter niet opgezocht. Hij staart zich blind op de buitenkant. Natuurlijk: de expressieve stenen gestalten zijn prachtig en meeslepend. Maar als je je ertoe beperkt de houdingen en de zwaarte ervan na te bootsen, dan blijft er iets grenzeloos pathetisch over.

Gezwijmel bij spiermassa’s bijvoorbeeld. Die massa’s zie je inderdaad ook in het door Rodin bewerkte marmer. Net als de geheven armen en de smachtend gekromde houdingen van de danseressen. Ze kronkelen in onderwater-tempo in het decor. Ze zweeflopen zacht en lieflijk of met een vervoering waar de onechtheid van afdruipt. Alles verloopt even traag en zonder relativering. Dit moet op den duur wel saai worden.

De enige versnelling vormen acrobatische bewegingen met een vleugje capoeira van de twee mannen. Dit is verpletterend mooi om naar te kijken. De stunts worden adembenemend uitgevoerd. Maar het verband met de rest van de choreografie is onduidelijk.

Er zijn talloze meer of minder letterlijke verwijzingen naar Rodins beelden. De uitgelichte handen herinneren aan de studies die Rodin van dit lichaamsdeel heeft gemaakt. De mannen klauteren al dansend tegen een verticale wand op. Dit doet denken aan Rodins Hellepoort. Maar wat vindt Maliphant van die beeldhouwwerken? Wat maken ze in hem los, behalve dat hij de buitenkant bewondert?

Eerder op de avond voerde choreograaf en performer Ivo Dimchev in Theater Kikker ‘I-on’ uit. Hij werkte hierin met sculpturen van Franz West. Van begin tot eind was dit origineel, creatief en persoonlijk. Dimchev doet iets met die sculpturen. Hij maakt ze tot zijn verhaal. Deze creativiteit is in ‘The Rodin Project’ ver te zoeken.

Rodin is een goudmijn, maar Maliphant heeft het goud niet opgegraven.

‘The Rodin Project’ door Russell Maliphant Company. Gezien 19 april, Stadsschouwburg Utrecht. Aldaar nog te zien: 20 april, 20.30 uur