Skip to content

Writers Unlimited 2013: over schrijvers en mensen met een verhaal #wu13

Of Tahmina Akefi een goed schrijfster is, durf ik niet te zeggen. De Afghaanse schoonheid kan in ieder geval zinnen aan elkaar plakken, en weet er ook nog een erotisch laagje overheen te gieten. Maar of zij hiermee de gemiddelde stuiverroman overstijgt, of dat ze toch niets anders te bieden heeft dan oriëntaalse softporno? Lastig.

Feit is dat ze wel een verhaal heeft. Wat zij immers aan lichte erotica presenteerde bij het programma ‘Wanna Know A Secret?’ op Writers Unlimited kwam toch voort uit de behoefte om een statement te maken: het was een reactie op de moord door doodstraf op een Afghaanse schrijfster die het woord ’tepel’ had gebruikt. En dan krijg je dus zoiets. Een geil verhaaltje waarin het woord ’tepel’ overigens niet voorkomt.

Andrew Makkinga praatte op de laatste ‘Winternacht’ een programma aan elkaar met een aantal schrijvers die op dit moment hot zijn, of dat binnenkort gaan worden. Daarom was Özcan Akyol er met een tamelijk tam jeugdverhaaltje, en deed voormalig standupper Martijn Knol een tekstje, dat overigens buitengewoon veel slecht voor te dragen, want in teveel hortende en stotende  ingebedde zinnen uiteenvallende, zoals deze zin eigenlijk ook, zinnen bevatte.

Qua impact werden de drie talenten dus in de schaduw gezet door het optreden van Carolina Trujillo, bekend van haar roman ‘De Tranen van Lupe Garcia’. Met deze Uruguayaanse is iets grappigs aan de hand. Ze straalt bij het opkomen een soort slungelige zweverigheid uit, die je het ergste vrezen doet. Je verwacht vaag geleuter van een uitgerangeerde theejunk, zoiets. Maar als ze dan de ruimte geeft aan haar verhalen ontstaat er een vrolijk spannende opeenstapeling van humor, magie en nuchterheid.

Verfrissend.

One of the guys, flink, zonder kapsones, maar met dromen. Zo hebben we dat graag hier. Wellicht dat daarom het branievolle optreden van Richard de Nooy zo tegenviel. Als gimmick, omdat hij zegt een hekel te hebben aan voorlezen uit eigen werk, zingt hij een liedje. Een liedje dat zegt waar het over gaat: ‘Ik wil aandacht’.

Het zal vast iets zijn waarmee je aandacht krijgt van om een literair verzetje verlegen zittende televisieprogramma’s, maar het maakte niet nieuwsgierig naar het werk van De Nooy, hoe onterecht dat ook mag zijn.

Wijbrand Schaap

Cultural journalist since 1996. Worked as theatre critic, columnist and reporter for Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool and regional newspapers through Associated Press Services. Interviews for TheaterMaker, Theatererkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcast maker, likes to experiment with new media. Culture Press is called the brainchild I gave birth to in 2009. Life partner of Suzanne Brink roommate of Edje, Fonzie and Rufus. Search and find me on Mastodon.View Author posts

Small Membership
175 / 12 Months
Especially for organisations with a turnover or grant of less than 250,000 per year.
No annoying banners
A premium newsletter
5 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Cultural Membership
360 / Year
For cultural organisations
No annoying banners
A premium newsletter
10 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Participate
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Collaboration
Private Membership
50 / Year
For natural persons and self-employed persons.
No annoying banners
A premium newsletter
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Own mastodon account on our instance
en_GBEnglish (UK)