Dancer Ellen Edinoff died in her hometown of Amsterdam on Tuesday at the age of 70. Ellen, together with her husband Koert Stuyf, formed a unique dance couple in the 1960s-'70s that reactions in extremes. The Dutch dance world came of age partly thanks to them. Ellen vocht de laatste 3 jaar tegen haar ziekte. Ze was in 2012 nog in staat een comeback te maken op het podium.
De Amerikaanse Ellen Edinoff leerde Koert Stuyf kennen in New York. Ze vestigden zich in Nederland waar ze op grootse wijze als pioniers vorm gaven aan postmoderne dans. Ze richtten de Stichting Eigentijdse Dans op en hun producties sloegen in als een bom. Recensenten reageerden met termen als ‘anti-theater’, ‘bewegingstheater’ en ‘Ik verliet Carré nogal kapot’. In 1974 was het plots over. Met evenveel impact als waarmee ze begonnen, verdwenen Koert en Ellen van de Nederlandse podia. Tot aan april 2012.
De Volkskrant riep Ellen Edinoff ooit uit tot ‘de meest grandioze danseres van Nederland’, NRC Handelsblad noemde haar ‘een fenomeen, een onovertroffen meesteres’, en De Telegraaf ‘een miniatuurvrouw met een unieke toneelaanwezigheid en een formidabele techniek’. In een filmportret dat Danspubliek in 2012 maakte, is een fragiele Ellen te zien met nog steeds een magische, tijdloze uitstraling op het toneel. Zij trad op in Intaglio, een werk van Koert Stuyf dat in première ging tijdens een avond met componist Philip Glass.
Het is opmerkelijk dat Ellen terugkeerde op het podium. Koert Stuyf spreekt liefkozend over zijn meisje die zich door de laatste jaren heen knokte, en de tijd tijdelijk overwon. Of om met vroegere woorden van producent Rob Malasch te spreken:
‘Grotere kunstenaars ben ik in mijn leven niet tegengekomen. Deze mensen leven op een compromisloze manier helemaal voor de kunst.’
Ellen Edinoff wordt donderdag begraven op Zorgvlied, Amsterdam.
(Bron: Het Parool, Rob Malasch)
English (UK) 
Nederlands 
Français 
