[UPDATE 19-2-2014: inmiddels is de aanstelling definitief]
Deze week doken er in de Franse media berichten op dat Emio Greco als enige gegadigde is overgebleven om de opvolger te worden van Frédéric Flamand bij het het CCN Ballet National de Marseille. De minister van Cultuur moet de benoeming echter nog bevestigen, zo meldt ICKamsterdam.
Er is rond de opvolging van Flamand een heuse strijd gaande, zoals wordt beschreven in Le Nouvel Observateur. Andere gegadigden waren José Montalvo, Richard Siegal en Marguerite Donlon.
Emio Greco en Pieter Scholten zijn artistiek leider van het in Amsterdam gevestigde Internationaal Choreografisch Kunstencentrum, ICKamsterdam, dat qua structuur en uitgangspunten geïnspireerd is door de Franse structuur van ‘Centres Choreographiques‘.
[Tweet “Nederland heeft al langer moeite om internationaal talent vast te houden”]Als de benoeming doorgaat, zal dit de nodige vragen oproepen in Amsterdam, waar Greco en Scholten leiding geven aan het Amsterdams stadsgezelschap. Kunnen twee zulke zware jobs gecombineerd worden? Tegelijkertijd is het duideijk dat Amsterdam en Nederland al langere tijd moeite hebben om choreografen met enige staat van dienst vast te houden.
Gabriel Smeets vertrok recentelijk naar Zweden, Bettina Masuch keerde moegestreden terug naar Duitsland (al hield ze iets van een programmeur job aan), Anouk van Dijk vertrok naar Australië, Nanine Linning naar Duitsland, etc. Moelijker is het om aan te geven wie er allemaal niet naar Nederland komen vanwege de gebrekkige financiële situatie. Nog moeilijker is het om aan te wijzen wie er had kunnen doorbreken in Nederland, maar dat nu elders doet.
“Tegelijkertijd is het duideijk dat Amsterdam en Nederland al langere tijd moeite hebben om choreografen met enige staat van dienst vast te houden.”…..en toen was het verhaal afgelopen. Toelichting, voorbeelden?
Comments are closed.