We were read in 2015: 300,000 visitors, a total of 10,000 hours of reading time.

Tijd voor ons succeslijstje. In 2015 trokken we 60.000 bezoekers meer dan in 2014. Dat is iets om trots op te zijn. Een website die zich richt op de verhalen die de bestaande media de klein vinden, en dan zulke cijfers. Dat we die 300.000 bezoekers trokken is één, dat ze gemiddeld 2 en een halve minuut per verhaal besteedden, is nog mooier. Dat betekent dat we geen clickbait brengen, maar serieuze, lezenswaardige inhoud. Tijd om die eens op een rijtje te zetten: de 8 producties die in 2015 meer dan 2000 bezoekers trokken. Maar het is ook tijd om een paar nuances aan te brengen.

Robots!

In januari was onze site gastheer van de Danspublieksprijzen. In totaal trokken de pagina’s waarop die verkiezing plaatsvond rond de 40.000 bezoekers, waarvan een groot deel toch ook niet menselijk bleek. Een paar duizend bezoeken bleken afkomstig van robots, waarmee bepaalde figuren de uitslag in het voordeel van bepaalde dansers en gezelschappen probeerden te beïnvloeden. We hebben die poging verijdeld, maar dat kostte tijd en veel servercapaciteit. Vandaar ook dat de verkiezing dit jaar op een eigen plek plaatsvindt: de website van onze partner Dance audience.co.uk. Begin januari barst het feest daar los, in een nieuw format, beter beveiligd tegen overambitieuze stemrobots.

Dancers

Dat we op kaart staan in de danssector, is wel een feit. Ruben Brugman, de man achter de publieksprijzen, schreef in maart een aankondiging van een nieuw dansprogramma, dat in het najaar zou worden uitgezonden. Dat bericht begon tijdens de uitzendingen opeens viraal te gaan. Kennelijk googlen kijkers zich helemaal rot tijdens de uitzending, en dit was een van de meest inhoudelijke berichten over die serie. 8200 bezoekers brachten gemiddeld 3 minuten door bij this story.

Orchestra

Het grote verhaal van 2015 was natuurlijk ook de deconfiture van dat Orkest met Overijssel als thuisbasis. Onze razende (soms ook echt) reporter Henri Drost zit al sinds 2012 op deze zaak. Lezers van zijn verhalen op Cultuurpers wisten dus allang wat voor de politiek dit jaar als een totale verrassing leek te komen: door mismanagement, falend toezicht en domme politiek zijn miljoenen euro’s subsidiegeld weggewaaid, en is de muzieksector in Oost-Nederland ernstig in zijn voortbestaan bedreigd. Hadden ze ons maar eerder gelezen… 6000 bezoekers deden elk gemiddeld 5 minuten over het verhaal uit april, waarin de ondergang definitief werd aangekondigd.

Later dit jaar zullen we alle verhalen van de afgelopen jaren bundelen in een handzaam (e)boek. De verhalen van dit jaar trokken alleen al meer dan 20.000 bezoekers.

Refugees

Theatermaakster Ola Mafaalani deed in september iets wat de gevestigde orde van de theatersector maar lastig te verteren vond. Ze maakte theater van ons onvermogen om de kunst over echte maatschappelijke zaken te laten gaan. Om haar punt kracht bij te zetten haalde ze bij haar openingstoespraak van het jaarlijkse Theaterfestival 100 echte, vers aangekomen vluchtelingen op het toneel, en zette daar muziek onder. Het verslag dat Wijbrand Schaap schreef over die gebeurtenis hield 3600 mensen gemiddeld vier minuten aan het scherm gekluisterd.

Basic infrastructure

In oktober kwam er een eind aan het regime van oerliberaal Thorbecke. Zijn credo uit de 19^e eeuw, dat de politiek zich geen oordeel over de kunsten diende aan te meten, werd door de VVD zelf bij het oud vuil gezet. Door een ongecoördineerde, maar wel succesvolle lobby van een aantal kunstinstellingen bedacht de VVD samen met de PvdA een plan om een paar aardige festivals en andere goed gebekte instellingen toe te laten tot de ‘culturele basisinfrastructuur’. Het geld zou wel kunnen worden opgehoest door de kunstfondsen en gemeentes, die al vaker door de overheid zijn gebruikt om plannen van de minister te financieren. In vier dagen tijd heeft de kunstsector kunnen voorkomen dat de landelijke politiek met zijn opportunistische bemoeienis de kunsten definitief om zeep zou helpen. VVD en PvdA trokken hun keutel in, en er kwam toch nog extra geld vrij voor een aantal extreme pijnpunten. Wijbrand Schaap deed verslag. 3200 mensen konden daar gemiddeld drie minuten van meegenieten.

Rates

Muziekzendeling Brechtje Roos maakte zich in april boos over de honoraria die muzikanten krijgen voor optredens op gesubsidieerde festivals. Het verhaal raakte een snaar. We weten inmuiddels ook warom: overal in de kunstsector zijn het de managers en besturen die hun positie veilig hebben gesteld, vaak op kosten van de mensen die het echte werk doen: de kunstenaars. Galeries, musicalproducenten, muziekfestivals: het zijn de optredende artiesten die de klappen opvangen. De omroepen doen er al even hard aan mee. Voor 2016 staat dit onderwerp nog steeds hoog op onze agenda. Bijna 3000 bezoekers lieten Brechtje’s verhaal ruim vijf minuten op zich inwerken.

Grand

In Groningen ging het Grand Theatre failliet door een combinatie van grootheidswaan, falend toezicht en lokaal gekonkel. Wijbrand Schaap kreeg de tip en kon het eerste verhaal brengen. Inmiddels horen we er weinig meer van. Er zijn interim adviezen uitgebracht, er zijn commissies benoemd, en nu schijnen de goede krachten het gewonnen te hebben. Er is theater te zien in het Grand. 2800 mensen lazen het stuk van Wijbrand Schaap uit maart. Ze deden daar vier minuten over. Gemiddeld.

Hans

Thea Derks betoonde in augustus de laatste eer aan Hans van Beers, één van de belangrijkste figuren in het naoorlogse culturele leven. Zij deed dat indrukwekkend. 2150 mensen rouwden met haar mee. Gemiddeld 3 minuten per persoon.

And then this:

Hoewel niet in de top acht, maar wel 1068 bezoekers die gemiddeld zes-en-een-halve minuut naar een enkele advertisement kijken: dat krijg je met en gewone banner niet voor elkaar. Onze nieuwe advertentievorm, de ‘ingezonden mededeling’, werkt fantastisch, en kost een schijntje. Idee voor culturele ondernemers?

3,000 supporters?

Sinds twee maanden is er het een en ander veranderd bij onze lezerscoöperatie. We zijn een campagne gestart om de club werkelijk te professionaliseren. Alleen zo kunnen we echte onderzoeksjournalistiek blijven doen, alleen zo kunnen we die kunst blijven signaleren die anders onder de radar blijft. Je kunt ons al steunen voor 60 euro per jaar, dat is omgerekend 17 cent per dag, of 10 cent per verhaal. Volg this link.