'Give me a shopping list and I will set it to music,' the Italian composer Gioacchino Rossini is said to have said. Perhaps apocryphal, but fitting for the man who composed faster than musicians could rehearse his scores. Where Wagner needed a lifetime for 14 operas, Rossini wrote triple that. In barely fifteen years.
Het is al even hardnekkig als het bericht dat in Duitsland alles beter is. Geplaagde liefhebbers van cultuur die het opbreken van de status quo door het haatbeleid van Rutte I nog steeds (en terecht) verafschuwen, roepen dat vaak.
Heus waar. Er wordt gelachen in de klassieke muziek. Bij menig orkestrepetitie zijn de altvioolgrapjes niet van de lucht. En in het Concertgebouw kun je wel eens wat besmuikt gegniffel opvangen. Maar klassieke componisten staan niet bekend om hun humor. Behalve Joseph Haydn. De Weense componist bracht hier en daar een gezellige kwinkslag aan in zijn werk. Eén van zijn…
Kat Válastur beweerde dat het bijna onmogelijk is de dynamiek van haar voorstelling met woorden te omschrijven. Ze heeft gelijk. Het is zeldzaam knap hoe met slechts twee dansers op één plek, zoveel kan worden uitgebeeld en het publiek in een maalstroom wordt meegezogen. In de kleine zaal van Theater Kikker klinken mechanische dreunen en verschijnen midden op het toneel twee reuzen. Het blijken danseressen:…
‘Uw toeschouwers zullen ervan smullen.’ Dat was het laatste wat Liz Lecompte van de Wooster Group kort voor de première van Vieux Carré hoorde van de erven van toneelschrijver Tennessee Williams. Sindsdien houden de beheerders van de nalatenschap van dit Amerikaanse monument zich koest over de voorstelling die Lecompte heeft gemaakt. Het was het slot van een lange periode waarin…
Ze zit op haar knieën. Schokkend en trillend deinst ze achteruit. Met klauwende vingers die in het luchtledige lijken te grijpen. Als een bange kat. Schuifelend beweegt de danser zich achterwaarts in een halve cirkel op de witte toneelvloer van Theater Kikker. Eén voor één stappen de vijf anderen het lege open speelvlak op, terwijl de eerste danser angstig het publiek blijft aankijken. Zo begint ‘Storm end come’. Met deze voorstelling toont de Israëlische choreograaf Yasmeen Godder de overweldigende effecten van angst op de lichamen van haar dansers. Maar echt eng wordt het niet.
Net nu bekend werd dat het musicalproductiehuis M-Lab in financiële nood verkeert, komt er een handreiking van de Nederlandse theatercritici. De jaarlijkse Prijs van de Kritiek gaat namelijk naar het laboratorium dat musicals produceert die er bijna altijd toe doen. We citeren het juryrapport: Een laboratorium is er niet alleen voor enigszins wereldvreemde wetenschappers die op de vierkante millimeter aan het priegelen…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.