Beaucoup d'émotions sur des planches. C'est la plupart du temps ce que sont les dramatiques à la télévision. Et des acteurs avec des réverbérations bizarres dans des scènes intimes. Cela aussi. Il est facile de tirer à boulets rouges sur les tentatives d'apporter des performances réussies à l'écran de télévision ou de cinéma. Elles donnent presque toujours aux téléspectateurs l'impression que leur média tire 80 ans en arrière dans son développement. C'est également la raison pour laquelle toutes les tentatives du service public de radiodiffusion néerlandais visant à rendre notre art de la scène, assez bien considéré, attrayant pour un public plus large par le biais de la télévision échouent. Le théâtre ou l'opéra à l'écran est particulièrement adapté à mensen die toch al hadden willen gaan kijken, of die de voorstelling om de een of andere manier hebben gemist en haar alsnog willen zien. Typisch iets voor gespecialiseerde zenders als Cultura of arte, maar niet voor de courant dominant televisiekanalen.
Dat bewustzijn is ook in Engeland doorgedrongen, al hebben ze daar veel meer ervaring met het in beeld brengen van toneel dan hier. Zeer sporadisch is daar op de BBC een registratie te zien van toneel of opera, en ook die heeft last van het geruis, gegalm en geklos, dat op tv altijd meer opvalt en stoort dan in het theater. Maar ze hebben in Engeland wel iets wat zulke registraties de moeite van het kijken waard maakt voor een iets grotere kring van liefhebbers: de acteurs en hun taal. Het Britse toneel spreekt een veel groter en internationaler publiek aan dan het Nederlandse toneel, omdat hun acteurs wereldwijd bekend zijn en ook de internationale toneeltaal veel beter beheersen.
En zeg nou zelf: het is toch bijna altijd een genoegen om Patrick Steward (Picard uit Star Trek) of David Tennant (Dr Who) te zien spelen. Ook al is dat in een bizar uitgesproken Shakespearekomedie. Check het zelf met deze leader van Much Ado About Nothing, de Shakespearekomedie die nu ook door Les Jeux d'Utrecht wordt gespeeld, maar dan anders.
Misschien wordt dat zelfs wel geholpen door het feit dat die figuren bij hun optredens voor het grote publiek altijd al met ‘aliens’ te maken hebben. En zo kijkt de gemiddele theaterleek toch al gauw aan tegen acteurs op een toneel.
Het abonnement op het Britse Digital Theatre is niet gratis. Voor een kleine 8 pond kun je de voorstelling als stream bekijken. Overal ter wereld. Toch handig als je je Engels eens wilt bijspijkeren.
Français 
Nederlands 
English (UK) 