Il y a quelque temps, le BUMA, le club qui perçoit les droits d'auteur pour les musiciens et les éditeurs, a fait parler de lui aux Pays-Bas. De l'argent avait été perdu dans des spéculations et un directeur se livrait au népotisme. Ces cas ne semblent pas être isolés. Du moins, ils sont également mentionnés dans un aperçu de tous les cas connus d'abus de pouvoir et de corruption dans les sociétés de gestion collective du monde entier.
Van Ghana en Nigeria tot Brazilië, China en, inderdaad, ook Nederland en Frankrijk: het verschil tussen het bedrag dat de Centrale Beheers Organen innen en het bedrag dat ze aan individuele musici uitkeren is van dien aard dat het wanpraktijken in de hand werkt. Lijkt het in Nederland inmiddels redelijk onder controle te zijn, wereldwijd neemt het misbruik volgens onderzoeker Jonathan Band alleen maar toe.
Maar het gaat niet alleen om financiële malversaties. Auteursrechtenadvocaat Band constateert vooral dat de wereldwijde BUMA’s zich geen raad weten met de digitalisering. Zo worden de meest absurde zaken aangespannen tegen twitterende meisjes die een paar regels uit een songtekst van hun favoriete ster twitteren (Japan), en werd in Duitsland een crèche voor de rechter gesleept omdat ze illegaal gekopieerde bladmuziek gebruikten in de muziekles.
Het auteursrecht staat inmiddels op de politieke agenda, ook in Nederland. De politiek zal de komende maanden vergaderen over een nieuwe, aan de moderne tijd aangepaste auteurswet. Daarin moet vanzelfsprekend de intellectuele eigendom van creatieve uitingen worden beschermd, maar moet ook de ongebreidelde handel in die rechten worden tegengegaan, alsmede de soms extreme standpunten die de BUMA’s en BREIN’s van deze wereld innemen.
Het overzicht van Jonathan Band is ici trouver.