De plofnies kwam totaal onverwacht. De huisvader achter me, uit met vrouw en vermoedelijk onwillige puberzoon, barstte uit na ongeveer 10 minuten in de voorstelling. Net toen een oorverdovende stilte over het uitverkochte Theater Carré was neergedaald. Zeker vier mensen, waaronder ik zelf, schrokken zich een hartverzakking. Zo luid was een nies nog nooit geweest, maar zo stil als tijdens die stilte in Alain Platels 'Nicht Schlafen!' had ik het ook nog nooit meegemaakt. En ik zit best vaak in het...
Je kunt nu inloggen om verder te lezen!
Welkom in het archief van Cultuurpers! Als lid heb je toegang tot alle, meer dan 4000 berichten die we sinds onze oprichting in 2009 hebben geplaatst!
(Recente berichten (jonger dan drie maanden) zijn voor iedereen te lezen, dankzij onze leden!)
Word lid, of log hieronder in:
