De Internationale keuze van de Rotterdamse Schouwburg was altijd al een persoonlijke keuze

Vorig jaar ging het nog om ‘a sense of belonging’: om het vermogen je ergens thuis te voelen, je ergens bij weten te horen. Dit jaar staat het motto van het eigenzinnige Rotterdamse festival De Internationale Keuze daar bijna lijnrecht tegenover: de parallelle werkelijkheid. In plaats van één plek die warmte biedt, zegt het festival nu dat die plek er eigenlijk niet toe doet. Iedere werkelijkheid is relatief: naast de onze bestaat er altijd een andere en – zoals dat met werkelijkheden gaat – is die ene werkelijkheid voor wie die net uit een andere werkelijkheid komt even concreet als voor de mensen die er al waren.

Annemie Vanackere, sinds het begin van De Internationale Keuze in 2000 verantwoordelijk voor het programma en look & feel van het Rotterdamse festival, ziet geen grens tussen het persoonlijke en het universele. De kreet ‘a sense of belonging’ was  een uitspraak van haar levenspartner Michael Zeeman, die in de zomer van 2009 onverwacht overleed. Dat het thuiskomen daarmee een wel heel wrange invulling kreeg voor de maakster van het festivalprogramma, moge duidelijk zijn. Net als je je thuis gaat voelen valt de warmte weg. Vorig jaar ontbeerde jhet festivaol bovendien ook het eigen huis, omdat de schouwburg werd verbouwd. De persoonlijke tragedie van Vanackere viel ook nog eens samen met de komst van het door populisme gedreven en gedoogde kabinet Rutte, dat kwetsbare kunst als die in De Internationale Keuze uit de grond van het hart haat.

In juni van dit jaar kondigde Vanackere haar vertrek aan. Volgend jaar is ze directeur van een prestigieus Berlijns theater, waar ze de mogelijkheid krijgt om een heel jaar lang haar Internationale Keuzes te maken en te tonen. Ze vertrekt naar een parallelle werkelijkheid, waar zij zich even goed zal thuisvoelen, en dat gevoel spreekt ook uit het programma: het is bijna optimistisch van toon, het zet de ramen en deuren open en laat een noodzakelijke frisse wind door de werkelijkheid van de achterblijvers waaien.

Daarmee is het festival voor het begonnen is al een mooi en waardig afscheidscadeau van Vanackere, wier inbreng in het Nederlandse theater we nog eens hard zullen gaan missen.

Net als vorig jaar brengt het Cultureel Persbureau een online festivaldagkrant uit van De Internationale Keuze. Volg ons en het festival via deze site.

Meer informatie over De Internationale Keuze vindt u hier