Het indrukwekkendst is het moment waarop het orkest zwijgt en Romeo wanhopig de witte wand tracht te bestormen waarachter zijn liefje Julia is verdwenen. Keer op keer rent hij tegen de steile helling op, om telkens weer verslagen naar beneden te glijden. Zijn wilde sprongen en gedraaf doen zijn zwarte jaspanden hoog opfladderen, als was hij een aangeschoten vogel in doodsstrijd. Je hoort enkel het doffe dreunen van zijn voeten, het gepiep waarmee deze over de balletvloer schuren en zijn steeds z...
You can now log in to continue reading!
Welcome to the Culture Press archive! As a member, you have access to all, over 4,000 posts we have made since our inception in 2009!
(Recent posts (less than three months old) are available for all to read, thanks to our members!)
Become a member, or log in below:
You must be logged in to post a comment.