Raad voor Cultuur past advies marginaal aan, maar blijft bij omstreden besluiten

De Nationale Opera had een foutje gemaakt bij de opstelling van zijn aanvraag. Het met vele miljoenen gedoteerde nationale instituut had volgens de Raad voor Cultuur nagelaten de prestatiegegevens uit te splitsen over dans en muziek. Daardoor moest het gezelschap al voor 1 november met een geheel nieuwe aanvraag komen. Nu blijkt dat mee te vallen. Wat blijkt, de gegevens stonden wel in de aanvraag, maar ‘de raad constateert dat dit op een onjuiste en onvindbare plek is gebeurd, maar laat op basis van de beoordeling van dit document één van de vier voorwaarden voor subsidiëring vervallen.‘

Fijn dat de Nationale Opera de aanvullende gegevens nu pas volgend jaar hoeft in te leveren, maar het blijft nog steeds heel veel, namelijk:

• De instelling dient een nadere uitwerking in van de artistieke koers die DNO de komende periode kiest, waarbij zij de artistieke programmakeuzes toelicht in relatie tot het gekozen profiel en de gekozen missie en visie van de instelling.
• De instelling licht toe hoe zij de Nederlandse Reisopera en Opera Zuid (de instellingen gesubsidieerd op grond van artikel 3.20) betrekt bij haar activiteiten op het vlak van talentontwikkeling, waarbij zij ook ingaat op de vormgeving van haar coördinerende rol in deze taak.
• De instelling dient een nieuwe reflectie in op de wijze waarop de Fair Practice Code en de Code Diversiteit en Inclusie de komende periode Nationale Opera & Ballet (De Nationale Opera) worden toegepast en welke ontwikkelingen de instelling hierin de komende periode urgent acht.

Dat is nogal wat. Maar goed, ze gaan ermee wegkomen, want zeker deze Raad gaat de Nationale Opera niet uit de Culturele Basisinfrastructuur gooien. Ze moeten alleen even netjes ‘meneer’ zeggen tegen de heren in de Raad, dan komt het vast goed.

Goed lezen

Blijft over dat zinnetje: ‘op een onjuiste en onvindbare plek‘, waar de Opera dan die cijfers over dans en muziek had gezet. Of sterker nog: de Raad heeft een hele adviescommissie opgetuigd vol mensen van wie je mag verwachten dat ze zo’n aanvraag heel erg goed lezen. Hoe is het dan mogelijk dat er ‘onvindbare’ dingen in staan, die later toch gevonden worden?

Vraag is nu: hoe goed heeft de Raad deze aanvraag gelezen? Hoe goed hebben ze andere aanvragen gelezen? Vragen, vragen, want er is nog zo veel onduidelijk. Zoals die oekaze waar de festivals het slachtoffer van zijn geworden. Omdat de minister op het laatst, reeds na de beoordeling, had besloten dat van de bestaande festivals in de BIS niemand mocht omvallen, en dat de gehonoreerde festivals dus moesten inschikken om in plaats van 7, 8 festivals structureel te subsidiëren, gingen de rekenmeesters aan het werk en haalden geld weg bij iedereen, alleen bij sommigen wat meer.

Dubieus

We schreven eerder dat Oerol en Holland Festival daar het slachtoffer van werden. Hun  korting wordt nu ietsjes teruggedraaid: ze raken niet meer dan 10 procent van hun huidige subsidie kwijt. Nog steeds aanzienlijk, maar binnen de wet. De reden is ook weer opmerkelijk. De raad schrijft: ‘de raad was in de beoordeling uitgegaan van een verkeerd peiljaar. Hierdoor kwam de geadviseerde korting in eerste instantie te hoog uit.‘ Welk peiljaar tot een twee keer zo hoge korting zou kunnen leiden, is wel de vraag. Dat bovendien de hele festivalbranche fors inlevert ten opzichte van nu, dankzij de overgang naar de basisinfrastructuur, is een gegeven dat de Raad verder niet noemt.

Het is al ingewikkeld genoeg, vermoedelijk. Op alle andere bezwaren gaat de Raad verder niet in. Het uiterst dubieuze musicaladvies, waarin belangenverstrengeling vrijwel zeker aantoonbaar zal blijken, blijft onbesproken, net als de curieuze stap om Almere ter waarde van 250.000 euro een museumdirecteur te geven, zonder museum.

We gaan voorlopig maar even niet op vakantie.