‘We zouden de prijs eigenlijk vorige week bij de première van Grimm uitgereikt gekregen hebben. Dat was onze grote productie van dit seizoen die 30 keer zou spelen. Maar na de tweede repetitie konden we stoppen. Het ziet er ernstig naar uit dat we dit jaar niet meer in de theaters te zien zullen zijn. Wanneer in het najaar de zalen weer open gaan hebben we niet meteen iets klaarliggen waarmee we kunnen gaan toeren. We zijn nu dus ook aan het kijken op welke manieren we onze dans bij het publiek kunnen krijgen.’
We praten dit keer met Lodewijlk Reijs, algemeen directeur van ISH Dance Collective. Zijn gezelschap krijgt dit jaar de Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs, met 150.000 euro de grootste prijs die er te veroveren valt in de Nederlandse cultuurwereld. Het bedrag waarvan de helft naar eigen inzicht mag worden aangewend en de andere helft in een speciaal ‘fonds op naam’ wordt gestort, is een opsteker voor de urbain club, al is nog even onduidelijkheid hoe ze dat op korte termijn in dansvoorstellingen gaan omzetten.
Reijs: ‘Dans op een podium en publiek in het pluche is een vorm, maar er zijn ook andere vormen mogelijk. Dans is een contactberoep. Je kunt natuurlijk solo’s maken, maar wat is er meer mogelijk? Hoe kun je het maakproces inrichten? Moet je na elke pas de deux je handen wassen? Hoe kun je dat op een gezonde manier doen? Wat betekent een veel legere zaal voor je uitkoopsom?’
Genoeg om over na te denken, en in de gelukkige wetenschap dat prijs zijn weg heeft gevonden naar het urban deel van onze cultuur.