Spaghetti 'Thyestes': classic roots work fiercely in a new preparation

In Rome, they have known what good food is for 20 centuries or so. Bloodletting is everything. Seneca, a Roman of the better sort, wrote plays that elevated bloodshed to an art. Audiences feasted on them, just as they feasted on Seneca's recipes in Shakespeare's time, 1,500 years later, and as we feast on Game of Thrones on TV now. It can't be gory, can't be cruel enough. We like that.

Simon Stone is een Australische wonderboy, althans in het theater. Hij mixt de casual speelstijl en vrijpostige moderniseringsdrang van het Westeuropese toneel met de realistische, serieuze speelstijl van zijn Australische acteurs. Dat levert een absoluut aantrekkelijke cocktail op.

Vorig jaar bracht Simon Stone een bewerking van De Wilde Eend van Henrik Ibsen. Het sober gespeelde, in een glazen kooi opgesloten gezinsdrama kwam de toeschouwers dicht op de huid. Het stuk groeide uit tot een topper op het Holland Festival.

Dit jaar brengt hij Thyestes. Het klassieke stuk, van Seneca dus, gaat over de broedertwist die ten grondslag ligt aan zo’n beetje al het Griekse lijden van de vroege oertijd tot nu.  Zonder de eerste gruweldaad, zoals hier verbeeld, geen Ilias en Odyssee, geen Oidipus, geen Oresteia. Dus moest die gruweldaad erg zijn, en dat istie. Broer Atreus zet broer Thyestes na een leven vol conflicten en overspel een verzoenend feestmaal voor, met als hoofdingrediënt diens twee kinderen. Waarbij de grap dus is dat Thyestes dat pas bij het toetje te horen krijgt.

Simon Stone vertaalde het drama naar nu en stelde zijn drie uitstekende acteurs de vraag hoe zij zo’n drama nu voorstelbaar zouden kunnen maken. Het resultaat is een rauw-realistische driepersoonsjamsessie. Hier geen Griekse aartsvaderen, maar drie jonge lads on tour, zelfverklaarde halfgoden zonder doel, behalve seks, rijkdom en macht.

Het stuk nog tot en met 27 juni te zien in Theater Bellevue in Amsterdam.

Voor wie het thuis wil uitproberen, hier het recept.

Ingrediënten (2 personen)

250 gram gedroogde spaghetti

5 kilo klassieke wortels (slinken flink tijdens het bereiden)

3 flessen Australische rode wijn.

1 kilo kogels

1 rubberen voorbindlul

1 scheut Griekse olijfolie

2 malse kindertjes

Ruim water om in te koken

1 Simon Stone.

Begin de bereiding met een lichte toets. Het is belangrijk dat je dinergast zo onvoorbereid mogelijk is. Maak je gasten nieuwsgierig naar het hoofdgerecht door te laten zien dat de gevolgen daarvan verschrikkelijk zijn: moord, waanzin, oorlog. Schuif dus wat met je tijden. Speel een paar scenes uit de toekomst alvast voor de hoofdschotel.

Dien de spaghetti op, en laat het smaken. De rest is, zoals dat heet, geschiedenis.

Smullen, dus.