While things are rumbling in the Amsterdam dance and performance world due to a total lack of solid support for development and experimentation (see Alarm Letter), choreographer Ola Maciejewska is showing the impressive Bombyx Mori at Veem House of Performance this weekend. Maciejewska is a fine example of a talented maker who has taken refuge elsewhere because of the crumbling art climate in the Netherlands. After...
Soms zijn mensen politiek zo boos dat ze de kans om zelf baas van het land te worden woedend afslaan bij het horen van het woord ‘premier’. Dat merkte Oscar Kocken, de vrolijke host en bedenker, samen met Daan Windhorst, van ‘Het Torentje’ afgelopen vrijdag. Hij probeerde een voorbijgangster warm te maken voor zijn voorstelling, in een tentje op het…
The show Sketches/Notebook (2013), which has its Dutch premiere at the Holland Festival on 6 June, is virtuosic, radical and extremely gentle. Choreographer Meg Stuart loves small scale, even when she occupies the biggest stages with partners like the Volksbühne (Berlin), Théâtre de la Ville (Paris) or the Münchner Kammerspiele. Details win out over big lines and often play a leading role in pieces that scrutinise human behaviour incredulously.
Sketches/Notebook stands out
Afgelopen zaterdag, 2 april bezocht ik de opening van vier tentoonstellingen in Amsterdam met werk van Martyn Last, die in september 2015 plotseling overleed. Hij was nog maar 54 jaar. De samenstellers Jeroen Werner en Henk Wijnen (i.s.m. de galeries) hebben een indrukwekkende hommage gebracht aan hun overleden vriend en kunstbroeder. Het is een belevenis om zoveel werk van Last bij…
De wereld van de kunstkopers is de wereld van de ‘wat oudere kopers’. Het landelijke kunstinitiatief We Like Art – een website die informeert over het kopen van kunst – wil daar verandering in brengen en probeert een ander publiek te bereiken. Het wil jongere kunstkopers te interesseren voor het kopen van kunst. Omdat veel mensen wel kunst willen kopen,…
Olson Lamaj runt met drie vrienden een galerie: van hun eigen geld en in hun vrije tijd. Ze moeten wel want het is de enige manier om jonge, hedendaagse Albanese kunstenaars een kans te geven. Lamaj studeerde fotografie in Milaan en beeldende kunst in Florence en verdient nu zijn geld als grafisch ontwerper. Hij staat mij na werktijd te woord…
If anyone can give a good picture of cultural development in Albania, it is Vincent van Gerven Oei. This Dutch philosopher and artist has lived in the country for five years and, as an insider and outsider, therefore has a strong opinion. I meet him at café Bukowski in a hip entertainment district of Tirana. When the embassy told me about Van Gerven Oei...
The annual Summer Expo at Gemeentemuseum Den Haag is open to submissions from amateurs. But in the end, as many as 70% of the entrants turn out to have attended an art school, and even 80% of the selected entries were made by professional artists. With two guests, I visit the Summer Exhibition. Museum visitor Rob van Berlo picks his favourites. Gallery owner Nena Milinkovic I ask the same,...
Manger, de nieuwe voorstelling van Boris Charmatz en Musée de la Danse, geeft toeschouwers alle ruimte. Waar je je opstelt om te kijken of juist om te luisteren, naar wie of wat je kijkt en voor hoe lang, maak je zelf uit. De Zuiveringshal op het Westergasfabriekterrein, majesteitelijk leeg en galmend, zorgt voor een wonderlijke sfeer in deze voor Charmatz’…
Niet elke kunst kan aan elke muur hangen. De Utrechtse Galerie Kuub heeft zo’n muur die een uitdaging is voor iedereen die in de verder royale ruimte een kunstwerk wil ophangen. De muur is namelijk middeleeuws, en in de loop der eeuwen van meer lagen, stempels en ankers voorzien dan een gemiddelde nieuwbouwwoning in haar leven aan zal kunnen. Met of…
Nathaniël Mellors is een van de grappigste kunstenaars van wie werk is te zien op Art Rotterdam. Geen bewegend schilderij, geen grofkorrelige vloeistofdia’s en ook geen Arnoud Mik: Mellors laatste werk: The Sophisticated Neanderthal Interview, is goed geacteerde comedy over een serieus intellectueel onderwerp: de kunstwereld. Voortbordurend op de ontdekking dat de Neanderthalers helemaal niet de primitieve knuppelzwaaiende losers waren waar…
Moshen Rastani (1958) grijnst breed, kijkt me indringend aan, gebaart, en legt zijn hand op zijn hart. “Wat er nu gebeurt, hier, tussen jou en mij, in dit gesprek. Dáár gaat het me om. We ontmoeten elkaar van mens tot mens. We communiceren. Via elkaars gezicht kunnen we de geheime wereld van de ander bezoeken. Zo’n camera is slechts een stuk gereedschap om dat contact voor elkaar te krijgen.”
Rastani werd door het uitbreken van de Irak-Iranoorlog de fotografie in geslingerd. Hij ontpopte zich met zijn prachtige, verstilde zwart-wit portretten als ongekroonde koning van de Iraanse oorlogs- en documentairefotografie. Daarnaast maakte hij reportages in Libanon en Bosnië & Herzegovina, en legt in zijn lopende Iranian Family Project het alledaagse leven in Iran vast. Samen met acht landgenoten en geestverwante kunstenaars is zijn werk nu te zien bij Francis Boeske Projects.
Art ends its 70th anniversary as a 'Leftist Hobby' in 2015. There is not much more to predict for this year. Art goes back to the bourgeois status it held since the start of the industrial revolution. 1: Art was never left Art, of course, has never been 'left'. Subsidy may have come from the thinking tubes of social and Christian democrats, but art an sich...
Sinds de bezuinigingen is het bittere noodzaak voor velen geworden, cultureel ondernemerschap. Maar wat dat precies is, dat weet helemaal niemand. Zelfs de overheid heeft eigenlijk geen idee als ze het er over heeft. Maar, de overheid vraagt, dus moet er antwoord komen. De afgelopen jaren wordt de Nederlandse kunstwereld overspoeld met self-proclaimed ervaringsdeskundigen op het gebied van cultureel ondernemerschap.…
Drie keer bellen. Dat helpt dus. Als je een expositie aan de man te brengen hebt, midden in de Grachtengordel. Volgens de pr-medewerker was geen serieus medium in de expositie geïnteresseerd. Nou hebben die kunstredacties het al moeilijk genoeg, dus als iets niet te zien is in een van de usual places, zal een journalist van De Volkskrant niet snel…
Voor de meeste kunstenaars is het een ideaal. Vertegenwoordigd worden door een galerie. Schrijvers hebben hun zinnen gezet op een contract bij een uitgeverij. Muzikanten kijken verlekkerd naar labels en theatermakers staan in de rij voor een impresariaat. Makers hebben een haat-liefde verhouding met zulke bemiddelaars. Want hoewel de gemiddelde creatieve professional wel een teen zou willen missen in ruil…
The Holland Festival got a completely unknown new director in the person of Britain's Ruth Mackenzie. At least, to us. The flamboyant, artistically exceptional opera director Pierre Audi makes way for a woman who has presented herself mainly as a manager of festivals and cultural institutions, but whose ideas are anyone's guess. When she was presented, none of the...
Sommige kunst heeft een verhaal nodig. Dan volstaat een doekje aan de muur met het opschrift ‘Zonder Titel’ niet. De performance ‘Laaroussa’ (Bruid) van de Frans-Tunesische broer en zus Selma en Soufiane Ouissi valt binnen die categorie. Hoe bijzonder hun fysieke aanwezigheid op een donker toneel ook is, zonder uitleg vooraf en een vragenuurtje achteraf zegt het allemaal bitter weinig.
Is dat erg?
Art Rotterdam is de toonaangevende beurs op het gebied van hedendaagse kunst in Nederland. Dit jaar presenteerden maar liefst 96 galeries kunstwerken van nog veel meer kunstenaars. Daarbij opgeteld is op diezelfde beurs een afdeling videokunst te zien onder de noemer Art Rotterdam Projections, een afdeling betaalbare kunst bij WeLikeArt! en een afdeling waar maar liefst 92 kunstenaars stonden die in 2012 gehonoreerd waren met een startstipendium van het Mondriaan Fonds. De Van Nelle fabriek barstte ervan uit zijn voegen.
Stel je heb een klein kapitaal op zak. En je gaat een dagje naar de Tefaf. Dat is een feestelijk gevoel: een kunstcadeau voor jezelf. Maar eenmaal binnen is de kans groot dat de schrik je om het hart slaat. Want hoe te kiezen uit 30.000 objecten? In die 265 stands van vermaarde galeries uit twintig landen: Argentinië, Verenigde Staten, Canada, Italië, Japan, Canada?En in welke hoek ga je op zoek? Oudheden? Of modern, antiquair, design? Ga je voor een beeld, een doek, sieraad, stoel of een boek?
Het begon met een mail uit het niets. Kunstenaar Joncquil had mijn website gegoogled en was getroffen door de naam. Zelf was ik bijna vergeten hoe ik ooit aan die naam gekomen was, Joy of Irony: een nummer van de legendarische, zeer ondergewaardeerde Engelse noise/metalband Fudge Tunnel. Joncquil kwam op mijn site vanwege zijn toenmalige expo, Himmel und Joy. Hij had wat van mijn stukken gelezen en introduceerde zichzelf. Misschien dat we ooit koffie konden drinken om een beetje over kunst te praten.
Aldus geschiedde.
Als Nederland consequent volhardt in eerder ingenomen PVV-standpunten, zegt de tweede kamer op 21 november 2012 ‘Nee’ tegen een Europese investering in cultuur, innovatie en media. Als het huidige kabinet Rutte echter vasthoudt aan de pro-Europese houding die in het regeerakkoord is opgenomen, staakt Nederland zijn verzet tegen de bijdrage van 1,8 miljard euro aan versterking van cultuur, die inmiddels door alle andere Europese lidstaten is goedgekeurd.
Theo Wesselo en Maxim Hartman maakten zich onsterfelijk met hun iconische tv-programma Rembo & Rembo. De twee komen nader tot elkaar in hun tentoonstelling Sex Sells. Nu te zien in de Amsterdamse galerie Vriend van Bavink, tot en met 12 oktober. Lucas van Eck en Daniël Bertina spraken ze, vlak voor de opening…
Unruly Gallery, a tiny underground art gallery on Amsterdam's Cliffordstraat, presents the group exhibition We, the Artists. Featuring portraits of artists created by other artists. How self-referential do you want it to be? Very worthwhile nonetheless. Unruly Gallery is one of the few artist-run galleries in Amsterdam with a refreshing do-it-yourself attitude. The gallery was set up by Niels Meulman and Adele...
‘What the fuck moet ik hiermee?’ was de eerste gedachte van choreograaf en performancekunstenaar Ivo Dimchev (1976) bij de kunstwerken van de Oostenrijkse kunstenaar Franz West. Na Dimchev’s solovoorstelling Some Faves (2010) in Wenen zocht West, een veelbekroond maker van bizarre sculpturen en objecten, contact met de choreograaf. Hij vroeg hem om een geïmproviseerde video te maken op basis van zijn…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.