Timo Vuorensola heeft het hem geflikt. Misschien gaat u bij het lezen van de naam van deze Finse regisseur en videoclipmaker nog geen licht op, maar dan behoort u niet tot de uitgebreide internetfanclub die al enkele jaren de wordingsgeschiedenis van de potentiële culthit Iron Sky op de voet volgt. De wereldpremière op het festival van Berlijn is nu de…
Vergeleken met eerdere edities zou je de keus van de openingsfilm waarmee het Rotterdams Filmfestival vanavond van start gaat bijna on-Rotterdams willen noemen. Geen wild jong debuut, exotische Aziaat of artistieke dwarsliggerij deze keer. De Franse boekverfilming 38 Témoins, die vanavond in Rotterdam zijn wereldpremière beleeft, is de zevende speelfilm van de Waalse acteur/regisseur Lucas Belvaux en is al aangekocht…
In het debat Burger King & Burgerschap geven Patrick van der Hijden, David van Reybrouck, Chris Keulemans and Samuel Vriezen hun visie op de staat van de burger. Publiek mag, maar hoeft niet, meedoen. Hieronder de column Staat van Verwenning, voorgedragen door Patrick van der Hijden – als aftrap voor het debat.
“Ons leven is in de achttiende eeuw uitgevonden.
De leden van de hogere klassen – de elite – hadden een eigen huis, vaak met tuin. Ze stuurden hun kinderen naar school en die begonnen daarna een vervolgopleiding. Ze hadden vrije tijd en kwamen over het algemeen op tijd op hun afspraken, door de horloges die ze droegen en de trekschuiten die op tijd vertrokken (ze klaagden bij vertraging). Burgers die buiten de stad woonden, forensden – met de koets, dat wel. Ze dronken koffie om wakker te blijven. Ze bezochten restaurants met menukaarten. Ze werden ingeënt tegen de pokken en hadden huisdieren. Een geweldige bron over dat leven vormt het dagboek van Otto van Eck, die daar op tienjarige leeftijd onder druk van zijn door de Verlichting bezielde ouders aan begon, in 1791. Daar ontleen ik bovenstaande voorbeelden aan.
Dit leven wordt aan het begin van de eenentwintigste eeuw niet door een kleine minderheid geleefd, maar door een groot deel van de Nederlanders. Die moeten het wel zonder personeel doen. Dat is namelijk vervangen door technologie.
De goede man werd zelf krap 44. Maar op zijn sterfbed schreef hij dus een stuk waar je minstens een eind over de 50 voor moet worden en heel veel moet hebben meegemaakt wil je het als regisseur recht kunnen doen. We hebben het dus over Anton Tsjechov en De Kersentuin. En over Willlibrord Keesen, die in zijn inmiddels derde…
Poor economy hinders new art lottery The business market is not yet warming up to the National Art Lottery launched in July. The organisation is looking for sponsors, but the poor economic climate is playing tricks on the lottery. (...) The number of cultural organisations that applied to supply lottery tickets actually exceeded expectations (...) Only when there are enough sponsors will the...
The stained-glass windows of the Sint-Janskerk in Gouda, known as the Gouda Glasses for short, are famous abroad. Domestically, the colourful splendour and artistic value of the sometimes 20-metre-high windows is less well known. Even less known are the paper sketches for these windows, which have recently been restored. The exhibition 'Sketches of beauty', opened by Queen Beatrix, closes...
It is the most frequently asked question to actresses: whether it is difficult, crying on command. And invariably Carice van Houten or Halina Reijn then replies to Matthijs van Nieuwkerk or Jeroen Pauw that there are all kinds of tricks for that. For crying. Just think of something nasty, tiger balm, onions, and Vaseline. Now, however, it turns out there is something where even...
It takes guts: walking down Rotterdam's Kruiskade with a big wooden cross and shouting "Mason was a fish!" shouting. The drug-addicted residents of St Paul's Church, the dishwashers at Chinese restaurants and waiting passengers at the tram stop look on in bewilderment. Sandro Lima shouts lyrics about Mason the saviour like a possessed religious maniac. Moments before, we are at...
Kunst op vliegbasis Soesterberg is bijna per definitie een paradox. Het natuurterrein dat een militaire basis was, is dat ook. En daarom vindt beeldende kunst hier een perfecte thuisbasis. Voor festival De Basis zijn kunstenaars uit vijf landen gevraagd een dialoog met dit absurde, tot voor kort nog verboden terrein aan te gaan. Dat levert mooie tegenstellingen op. Allereerst in…
Holland Festival, Julidans, IT’s, Over ’t IJ. Einde seizoen wordt er altijd een bak theater over Amsterdam uitgestrooid. Het internationale performance aanbod migreert tussen april en september van Utrecht (Springdance en Festival aan de Werf) via Amsterdam naar Rotterdam (Internationale Keuze). Wil je iets van de hedendaagse, internationale dans meekrijgen, dan moet je bij Springdance, HF en Julidans zijn. [Voor…
De Utrechtse Spelen (DUS) haalt met de succesproductie Augustus Oklahoma meteen drie nominaties binnen voor de toneelprijzen die in september worden uitgereikt: Ria Eimers voor de beste vrouwelijke hoofdrol, en Peter Bolhuis en Tjitsjke Reidinga dingen mee naar de prijzen voor beste bijrollen. Procentueel veel succesvoller dan DUS is echter De Kus, een productie van Hummelinck Stuurman, omdat daar de…
An opera based on texts by Nietzsche, and then start with loud laughter and main character N trying to catch two water nymphs. Wait a minute, that's Wagner! Well, at Wagner's Rheingold involves three Rhine daughters, but the similarity is too great to be coincidental. And neither is this one, but in the first minutes of Wolfgang Rihm's Dionysos is much more going on. Here is a composer at work who not only plays with text and music, but also with centuries of cultural history and knows how to add jokes to it. It is to get intoxicated.
Dat was even knarsetanden voor de Britse theatercritici. De gevierde regisseur Deborah Warner (1959) trok onlangs Richard Brinsley Sheridan’s The School for Scandal uit de kast. Een stuk uit 1777, en een onaantastbaar onderdeel van de Britse theatercanon. Voortbordurend op de stijl van haar eerdere productie Mother Courage (2009) gaf Warner ook aan The School for Scandal – godbetert – een eigenzinnige, hedendaagse draai.
“Met veel video, licht, muziek en kabaal – als een rockconcert, ” grijnst Warner in het kantoor van het Barbican Theatre in Londen. “Mother Courage had een ontzettend populistische, spannende sfeer. Ik houd ontzettend van die arrogante theatraliteit, en die stijl wilde ik voortzetten in The School for Scandal. Voor mij was het de grote uitdaging om de Brechtiaanse theaterstijl van Weimar – die ik via Mother Courage weer had ontdekt – te laten botsen met een achttiende-eeuwse theatertekst.”
De vorig jaar aan longkanker overleden Künstler Christoph Schlingensief – alleskunner, provocateur, regisseur, levenskunstenaar – krijgt op het Holland Festival een uitgebreid eerbetoon: de openingsvoorstelling Mea Culpa, een programma met zeven speelfilms, en Schlingensiefs zwanenzang Via Intolleranza II.
Doodziek vatte Christoph Schlingensief het wilde plan op om in Burkina Faso een operadorp uit de grond te stampen, Remdoogo. Een zelfvoorzienende vrijplaats waar mensen vanuit verschillende culturen elkaar zouden kunnen ontmoeten, en om daar voor langere tijd samen kunst te maken. Dit in navolging van vergelijkbare initiatieven zoals het Avenida Theater in Mozambique, opgezet door schrijver Henning Mankell. Schlingensief streefde naar het samenvloeien van kunst en leven. Gedreven uit een jarenlange fascinatie voor de rijke Afrikaanse cultuur, en geïnspireerd op de idealen van zijn grote held Joseph Beuys.
Via Intolleranza II is Schlingensiefs poging om in een maalstroom van documentaire, muziek, beeldende kunst, film, performancekunst, lezing, opera en theater het prille wordingsproces van Remdoogo vast te leggen. Een voorstelling over een proces. Tegelijkertijd lijkt Schlingensief ook zijn eigen motieven te bevragen. Via Intolleranza II was zijn zwanenzang – hij stierf drie maanden na de première. De voorstelling krijgt op zaterdag 4 juni de Nederlandse première.
It is nothing new that simple movements, close to the everyday, are given a place in dance performances. But the particular way they are constructed and highlighted in 'Studium' by Belgian group Busy Rocks makes you look at them with fresh wonder.
Three of the four dancers, darkly dressed, lie down on the floor against each other in carefully crafted poses. On this construction of bodies, a dancer, dressed bright white, takes her place in a horizontal position. The lighting makes the body lying above seem to float. The underlying figures push up the limbs in such a way that the white figure moves as if she is walking. The manipulation is done with great precision. Looking at it with tilted head, one sees perfectly natural steps.
Soms gaat hier even niet over hard nieuws, subsidiestress of neersabelen, maar over andere zaken des kunsts. Regisseur en schrijver Erik Snel deed ons de volgende verzuchting toekomen, nu weer actueel door
Het Rotterdams Philharmonisch Orkest wordt door dirigenten verschillend gewaardeerd. Of je kunt er mee uit de voeten en dan is het feest, of het wordt nooit iets en dan blijft het bij een enkele dirigeerbeurt. Bovendien wordt de enorme reactiesnelheid van de musici gevreesd.
Interesting things are happening these days. The digital revolution is beginning to have traces of a real revolution. No one has yet set themselves on fire, as in Tunisia, but more and more people are taking to the virtual streets to overthrow the old powers: after the record companies, which let themselves be overwhelmed by people downloading, and the newspapers, which let themselves be overwhelmed by people searching freely for information, it now seems to be the turn of book publishers.
Ze hebben het onderzocht. En het blijkt dus waar. Ook op het podium kun je duurzame lampen gebruiken. En dat bespaart energie. Of we daardoor meteen ook van die idiote wraakbezuiniging van het kabinet afkomen, is nog de vraag. want 200.000.000 euro is best veel spaarlampen. Maar het begin is er. Uit het persbericht van de Vereniging van Podiumtechnologie: Met…
Ook in de theaters zijn gloeilampen uit den boze. Toneelstukken, musicals en concerten moeten binnenkort allemaal over op ‘duurzame’ belichting. En, net zoals dat gevolgen heeft voor de sfeer in de huiskamer, heeft dat ook gevolgen voor de sfeer op het toneel: duurzaam licht heeft hele andere kleurwaarden dan ouderwets licht. Lichtontwerpers klagen daar al een tijdje over. Maar hoe…
Het is zo nu en dan best frisjes op het terrein van de Westergasfabriek waar drie Fringe-voorstellingen te zien zijn. Donderdagavond zijn dat achtereenvolgens Levelless van Theatergroep WAK, Vivarium #3 van LORNA Collectief en Kaat van Eva Knibbe. De kou is echter geen spelbreker. De fysieke grappen in Levelless (of Recht niet in het Nederlands) hebben wel wat weg van…
Een intiem huiskamercongres tussen levende kunstwerken. Zo kun je ‘House without a maid, een ‘gesprekken-, performances- en installatieproject’ van Jorge León en Simone Aughterlony in Huis Sonneveld het best omschrijven. In de voormalige garage van de modernistische villa uit 1932 is een select vrouwelijk gezelschap twee dagen bijeen om te discussiëren over het fenomeen dienstmeid. In andere vertrekken van het imponerende…
She has just returned from a long holiday in her native Norway and, although many Norwegians find Ibsen boring these days, she herself loves his work. Maren Bjorseth is a third-year directing student at the AHK. Her Dutch is flawless; it is hard to believe she has only lived here for two years. Maren is one of four directing students chosen to take a master class from German director Thomas Ostermeier, artistic director of Schaubühne Berlin. Last year, the Stadschouwburg showed his Hamlet (starring a nasty, rather fat Hamlet) and in December, Ostermeier will direct Ibsen's Spoken at Toneelgroep Amsterdam.
The master class is a collaborative project of TF with the AHK and actors from ACT. It is the first day of school for the students and, as Maren says, they were immediately thrown into the deep end: 'It was very short and intensive, we worked from ten to three and Thomas Ostermeier came to watch twice. So it really is a work in progress.'
The search for the gem of the Fringe takes me to Amsterdam's basement. Underneath the Rokin, where work on the North/South line is going on 24 hours a day, theatre collective Aardlek plays the performance PUT. In one of the Fringe Festival's most eye-catching locations, I find myself on an underground voyage of discovery into the past, present and future.
‘In dit museum hemelen we het landschap zo vaak op, dat we nu eens de destructie, de ontreddering en de dreigende verandering van het landschap wilden laten zien.’ Volgens Han Steenbruggen, directeur van Museum Belvedere in Heerenveen-Oranjewoud, werd het tijd voor expositie die toont wat oorlog, natuurrampen en klimaatverandering met het landschap doen: ‘Met deze tentoonstelling reflecteren en reageren we…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.