Meteen naar de inhoud

Featured

Featured posts

Hoe winnen we de ironie terug van extremisten? 

Wie in het werk van de mij tot nu toe volslagen onbekende schilder Rein Dool iets anders dan ironie ziet (zoals de schilder het ook heeft beschreven in een item op tv), heeft niet goed opgelet bij colleges literatuur- en kunstgeschiedenis. Rein Dool schilderde in 1974 een portret van het toenmalige College van Bestuur van de Leidsche Universiteit. We zien… 

Melle Daamen is op het veld beter dan in de krant

Voor Melle Daamen koester ik sympathie. En al lang: vanaf de keer dat hij als jonge VPRO bestuurder bij me op bezoek kwam op zijn ronde langs mensen uit de cultuurwereld. Hij kwam om advies vragen: hoe kon hij de sector binnenkomen? Want een baan in de cultuur was zijn ambitie. Zoveel jaar later passeerde hij me in de procedure… 

Maandag debatdag. Volg onze beroemde duidende updates live! (niet alleen via het vogeltjesnetwerk) #tkcultuur

We zijn er groot mee geworden: live tweets vanuit het hart van onze democratie. Nu waren debatten over cultuur de laatste jaren natuurlijk wel even wat anders dan we nu verwachten. Er hoeft geen strijd meer gevoerd te worden om de reputatie van de kunsten, zoals tijdens alle debatten tot een jaar geleden. Waar het nu om gaat? Energie, denken… 

FAQ in Den Bosch: Een alchemistenfestival vol niches, nerds en drones #novembermusic

Niet iedereen vindt dat muziek ook iets is om naar te kijken. Geen gek idee, als je bedenkt dat sommige muziek zo gelaagd en complex is, dat je alle aandacht nodig hebt voor het luisteren. Moderne elektronische muziek speelt zich dus grotendeels in het donker af, ondervond ik tijdens twee avonden FAQ-Festival in Den Bosch. Daar ontdekte ik dat ik… 

De cultuursector moet tegen zichzelf beschermd worden. Dat maakt Maryam Hassouni glashelder in Wat de Fak!.

Betutteling! Woke terreur! Dit waren een paar van de reacties vanuit de filmwereld toen er werd aangedrongen op de aanstelling van een intimiteitscoördinator bij Nederlandse filmproducties. Alsof iemand seksueel grensoverschrijdend gedrag zou kunnen toestaan of vertonen in een studio met veertig andere medewerkers eromheen. Onmogelijk! Gisteren verscheen het boek Wat de Fak! van gelauwerd actrice Maryam Hassouni en daarin staat… 

4 Redenen waarom theatervoorstelling Licht in Leidsche Rijn niet helemaal toevallig zo fijn is

Licht heet de nieuwste productie van het NUT, een theatermakersgezelschap dat een nauwe band onderhoudt met de Utrechtse wijk Leidsche Rijn. Het is theater in een bubbel in het grootste stadspark van Utrecht, en het begint met lekker eten en drinken. Ik ben gaan kijken, en werd er weer nog meer fan van dan ik al was. Een paar redenen, waarom dat zo gekomen is.

Inez Wolters maakt familievoorstelling met circus van Strawinsky: “Ik geloof dat kinderen van tien een boel aankunnen.” #festivalcircolo

Het Tilburgse kamerorkest Kamerata Zuid brengt met danseres en choreograaf Inez Wolters L’Histoire du Soldat van Igor Stravinsky uit als familievoorstelling. De voorstelling gaat deze week in première bij Festival Circolo, Nederlands grootste circusfestival, eveneens in Tilburg. Wolters is een alleskunner. Met Zwermers ensceneert ze dans op locatie, met participatie van het publiek. Daarnaast leidt ze met haar wilde en… 

IN PERSPECTIEF #10: Thee, koekjes en een werktitel: Cultureel Nederland

Koffie, thee en versnaperingen had ik klaargezet. Ook had ik mijn zoon de ontwerper gevraag om een voorbeeld te schetsen van een toekomstig logo voor ‘Cultureel Nederland’1. De heidag van de Federatie Cultuur (FC) vond weliswaar ten huize van de voorzitter en niet op de hei plaats, het moest wel een heidag zijn. Dat wil zeggen: een informeel gesprek over… 

Identititeit en diversiteit in het circus: geen hype maar fascinerende vernieuwing #festivalcircolo

Nick van der Heyden, queer circusartiest, oogstte een instemmende lach uit een zaal vol circusstudenten in Tilburg. Hij vertelde net dat hij een nieuw elan had gevonden door zijn performances als acrobaat voortaan als drag queen te doen. ‘Daar vonden ze hier op school wel wat van. Daar was het nieuwe circus toch vooral een zaak van zo simpel mogelijke… 

Jesse Huygh balanceert op hoog niveau met taaislijmziekte #festivalcircolo

Wanneer hij, aan het eind van zijn performance, bovenop een vijf meter hoge paal staat, en maar moeilijk zijn evenwicht lijkt te houden, houdt het publiek de adem in. Net als Jesse zelf, maar die doet dat niet vrijwillig. Hem hebben we een voorstelling lang zien worstelen met zuurstofslangen en bloedwaardemeters, regelmatig pauzerend om weer lucht te krijgen. Wat als… 

We moeten anders met onze laatste dagen omgaan, zoveel maakt POW-WOW van Minou Bosua duidelijk. 

We gaan te laat dood. Meestal. Niemand wil immers de laatste levensjaren lekkend in een verpleeghuis doorbrengen, verzorgd door steeds weer ander personeel dat zijn stinkende best doet, maar niet tot de liefde in staat is die kinderen, of goede vrienden bij gebrek daaraan, zouden kunnen geven. Liever een pilletje dan dement, zeggen we, maar dan moet je wel ‘Ja!’… 

De 59ste Biënnale Venetië: er valt zoveel te halen dat achter de grote en geijkte namen is weggevallen.

Je zou, wanneer je de Biënnale Arte Venetië 2022 bezoekt, meteen ‘woke’ of ‘wokisme’ kunnen roepen. Zo moeilijk is dat niet, want in de keuzes van de curator ligt de nadruk op vrouwelijke en niet-westerse kunstenaars.1 Maar ik zou dat te gemakkelijk vinden en uiteindelijk onterecht. Wanneer je probeert fris te kijken – alle beschouwingen vooraf vergetend – valt het… 

Trapeze Annemieke van der Togt

Circus vormt perfect decor voor tragikomisch ‘Trapeze’ van Kees Prins

Stoppen of doorgaan tot je er bij doodvalt? En kun je op de ander bouwen? Serieuze levensvragen die gelegenheidsduo Peter Blok en Bas Hoeflaak vanaf een trapeze in de nok van hun circus grappend en grollend tot een antwoord brengen. De droge humor en smoelwerken van Peter Blok (ervaren toneel-, film- en tv-acteur) en van acteur-cabaretier Bas Hoeflaak (Sluipschutters) zijn… 

‘Ik Zeg toch Sorry’ maakt meesterlijk voelbaar wat een waanzin ons slavernijverleden is.  

Sorry zeggen schijnt moeilijk te zijn, als we de liedjes erover moeten geloven, en als we de tijd meten die Nederlandse regeringen ervoor nodig hebben. Maar sorry is ook heel makkelijk, als je bedenkt hoe vaak je niet opzij wordt gedrukt in de rij voor het een of ander, nadat er achter je het woord ‘sorry’ heeft geklonken, of –… 

Voor mij is de Bijlmerramp een akelige herinnering die elk jaar terugkomt.

Het is niet een alledaags onderwerp: waar was jij toen de Bijlmerramp plaatsvond? Maar deze ramp, van 4 oktober 1992, wordt elk jaar besproken, vooral door ooggetuigen. Voor mij is het een akelige herinnering die elk jaar terugkomt. En nu voor de dertigste keer. ‘De Bijlmerramp is de benaming voor de vliegramp die op zondagavond 4 oktober 1992 plaatsvond. Een… 

Verwar autonome kunst niet met creatieve industrie

Sinds de bezuinigingen vanaf 2011 stellen beleidsmakers de zogenoemde ‘creatieve industrie’ ten voorbeeld aan de kunsten. Industriële vormgeving, architectuur, grafisch ontwerp en de gaming industrie: de creatieven zijn tot ‘topsector’ gebombardeerd. Dit is mijns inziens de diepere oorzaak van het geuite onbehagen in het Cultureel Supplement van deze krant: de toenemende instrumentalisering van kunst door beleidsmakers. Het stuk ‘Waarom de… 

‘Ontkiemende dans op een bedje van gras en sedum’ – Carefull Art zet Utrechtse kunstenaars op een heel bijzondere kaart

“De afgelopen tweeënhalf jaar ben ik keuzes gaan maken. Waar ik tien jaar geleden bedacht om als dansdocent het leven in te gaan, is het nu de vraag: wil ik dat eigenlijk wel? Waar word ik blij van, wat wil ik graag delen met de mensen om mij heen?” Voor Lotte Willemsma waren de eerste twee jaar van de Corona-pandemie… 

Ik was in het land van Sander Schimmelpenninck en zag niet alleen maar fascisten

Almelo staat sinds een paar jaar op de kaart dankzij theater. Ik ging donderdag kijken bij Van Katoen en Water, een openluchtspektakel met goed getimede stortbui en een vollemaansopkomst zoals je die alleen in het bijna weggegentrificeerde oud-industriële hart van de armste stad van Twente kunt meemaken. Er werd vooraf stamppot geserveerd, met een johmaslaatje. De wijn vloeide rijkelijk. In… 

In Perspectief #9 – Een IJ-sprong (Over Productiehuizen Dans)

Naast het industriecomplex stond nog een grote hijsinstallatie. Binnen waren enkele reminiscenties aan de voorbije bedrijvigheid. De fabriekshal in Amsterdam-Noord waar Stork zijn machines maakte, was nu geheel verlaten, koud, kaal en behoorlijk vies. Hier stonden we, directeur en voorzitter van Dansmakers Amsterdam, Ger Jager en ik. Werd dit het nieuwe onderkomen voor Dansmakers? En was veel scepsis bij onze… 

‘Ik wilde een soort Jezus zijn.’ 6 levensinzichten van Ellen ten Damme

Haar leven is geworden zoals Ellen ten Damme (54) ooit droomde: vrij, opwindend en ze kan leven van haar muziek. Als een troubadour toert ze de komende maanden door het land met haar nieuwe show Barock. ‘Alleen in mijn Franse huis doe ik normale dingen.’ 1. Ik mag mezelf serieus nemen  ‘Als 3-jarige hing ik al aan de hoogste lantaarnpaal. Ik… 

Dit bizarre arbeidsconflict in Zeeland is slechts een topje van de ijsberg

Alex Mallems, de artistiek leider die in deze eeuw (sinds 2001) Zeeland op de kaart zette, is vertrokken bij zowel het festival Zeeland Nazomer, als bij het bijbehorende productiehuis Zeelandia. Dat is de uitkomst van een langdurig conflict met de sinds vorig jaar aangestelde zakelijk directeur, Sylvie Dees. Volgens een bericht in Theaterkrant zou hij volgens Dees ‘zonder toestemming toezeggingen… 

Walgelijk beeld of boomerpaniek? Amsterdam Fringe Festival baart opzien met campagnebeeld

Sommige dingen die vroeger leuk waren, kunnen nu niet meer. Dingen als roken in de klas, posters van David Hamilton op de studentenkamer, vrouwen onderbetalen, autorijden met een fles jenever achter de kiezen,  you name it. Deze week kwam daar een interessant relletje bij. Het Amsterdam Fringe Festival, het ondeugende zusje van het Nederlands Theaterfestival, koos een campagnebeeld dat, naar… 

Wat ik leerde van Alida Dors en de Nederlandse Toneelschrijfprijs

Van de 122 toneelteksten die de jury van de Nederlandse Toneelschrijfprijs las, waren er een kleine dertig geschreven door vrouwelijke auteurs. In een vakgebied waar het aantal vrouwelijke werkers enorm groot is, valt dat op. Want, zo stelde de jury terecht, in het geschreven Nederlandse theater is de mannelijke blik toch nog altijd dominant. Terwijl het theaterpubliek procentueel meer vrouwen… 

Klein Lidmaatschap
175 / 12 Maanden
Speciaal voor organisaties met een omzet  of subsidie van minder dan 250.000 per jaar.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
5 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon account op onze instance
Cultureel Lidmaatschap
360 / Jaar
Voor culturele organisaties
Geen storende banners
Een premium Nieuwsbrief
10 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten
Inzage in financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon-account op onze instance
Samenwerking
Privé Lidmaatschap
50 / Jaar
Voor natuurlijke personen en zzp’ers.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Eigen mastodon account op onze instance
nl_NLNederlands