Want er wordt al genoeg onzin verteld over kunst
Want er wordt al genoeg onzin verteld over kunst
Alles wat met letters te maken heeft
Podiumpoëzie wordt doorgaans minder hoog geacht dan geschreven poëzie. Terwijl podiumdichters juist zo sterk kunnen raken. Alleen tijdens de Nacht van de Poëzie, elk jaar in Utrecht, eren we de performers onder de poëten. Daarna zijn het weer de ‘grapjassen’ die kunnen rijmen, zoals onlangs over Ingmar Heytze werd geschreven in een aankondiging van …
Het is een fris en levendig boek, de nieuwe roman van Adriaan van Dis (74). Op de hem kenmerkende humoristische toon snijdt Van Dis in KliFi de grote thema’s van deze tijd aan: klimaatverandering, de vluchtelingencrisis, politiek populisme, (on)vrijheid. Als in de republiek Nederland een verpletterend warme zomer uitmondt in een orkaan en een dorp …
Op het moment dat Covid-19 het normale leven platlegde, had Frank Westerman gelukkig zijn research voor zijn nieuwe boek al gedaan. Om voor zijn ouders te zorgen woonde hij ineens weer drie maanden ‘thuis’, op zijn jongenskamer aan de rand van Assen. Het schrijven bood hem de kans te ontsnappen naar hemelse sferen: De kosmische …
Tussen hemel en hel: Frank Westerman over onze fascinatie voor de kosmos Lees verder »
Hij won het afgelopen jaar als tweede Schot ooit de prestigieuze Booker Prize, en dat ook nog met een debuutroman. Het onverwachte succes van Shuggie Bain heeft een bitterzoet randje voor Douglas Stuart (44). Want het verhaal over het buitenbeentje Shuggie, dat zijn ongelukkige, alleenstaande moeder Agnes verliest aan de drank, is gebaseerd op zijn …
Het is bijna kerst. Juffrouw Kate en juffrouw Julia geven hun jaarlijkse bal. Een voor een verschijnen de gasten, er wordt gedanst, gegeten (vette bruine gans, gemarineerd ribstuk, pudding), er is vrees voor Freddy Malins die wel weer dronken zal verschijnen en Gabriel houdt zoals gebruikelijk een korte tafelrede. Gabriel is bang dat zijn speech …
Het schmiert. Het rammelt. Het staat in Brabant. En mijn naam staat eronder, met ‘vrij naar’ als schaamlap ervoor.
Toen hij ruim twee jaar geleden uit Dunbar vertrok voor een wereldreis op de fiets, kon de Schotse Dean Nicholson (32) niet vermoeden hoezeer zijn leven zou veranderen. Toen hij in Bosnië een kitten van een paar weken oud uit een greppel redde, nam zijn leven een volkomen andere wending. Sindsdien zijn Nala en hij …
Elke schrijver droomt ervan om vertaald te worden. In het Engels (wereldtaal), Chinees (grote afzetmarkt) of desnoods in het IJslands (altijd al op vakantie naartoe willen gaan). Soms is het nodig die droom een handje te helpen.
Met deze vijf tips komt er vast een prachtig programma uit, in deze bizarre zomer die we tegemoet gaan, waarin we hopelijk überhaupt weer de straat op mogen. Ik ga voor allebei duimen.
Het is geen toeval dat ik juist nu De twaalfjarige bruiloft herlees. Want de benauwdheid in het verhaal lijkt op de benauwdheid van onze eigen tijd. Net als Delia en Martin Bagot zitten we opgesloten in een verstikkend bestaan. Mijden het contact met medemensen. Missen de frisse lucht van bezoeken aan cafés, musea, filmhuizen en theaters. Dublin 1917 is Nederland 2021.
‘Je geliefde voor je ogen zien ontsporen is het ergste wat er bestaat: het meest veilige wordt ineens het meest onveilige. Je kunt weken of maanden samenleven met iemand voordat duidelijk wordt dat diegene langzaam afglijdt in wanen.’
Vier jaar geleden spraken we er op het Winternachtenfestival in Den Haag al over met de Egyptische schrijver Alaa al Aswani, die ondanks het feit dat hij in eigen land nauwelijks nog kan publiceren, ontwapenend opgeruimd was. Over gebrek aan vrijheid van meningsuiting en fictie in tijden van fake, het thema van dit jaar, kon Al Aswani wel een woordje meepraten. ‘Met de vrijheid van meningsuiting is het nu nog slechter gesteld dan onder dictator Mubarak.’
Ik ben gaan beseffen dat schuldgevoel een afstand creëert. Op anderen kom ik soms koel en gereserveerd over; dat komt doordat ik me onbewust afsluit om mijn gevoelens en verlangens te onderdrukken. Ik wil anderen niet in de weg zitten met mijn emoties. Maar dat betekent ook dat ik de ander zelden dichtbij laat komen.
De uitreiking van de Boyer Trofee vond plaats in Theater Bellevue in Amsterdam tijdens Een theaterauteursding waar je bij moet zijn, aansluitend op de door de Auteursbond georganiseerde Boyerlezing die dit jaar werd gehouden door Jetse Batelaan.
Het Nederlandse theater bloeit, ondanks verwoede pogingen van diverse Kabinetten-Rutte om het ten onder te laten gaan. En ook al is er daardoor altijd geld tekort: er wordt heel veel nieuw theater gemaakt. Meer dan ooit, zelfs. Maar.
Er is wel een maar.
In het jaar dat schrijver en rapper Pepijn Lanen (38) voor de derde keer vader werd, hield hij een dagboek bij. Vad3r is het verslag van een bewogen én bevlogen tijd. ‘Ik vind álles aan het vaderschap leuk.’
Ik begon met uitzendwerk in een tijd dat je enigszins de lullo was als je studeerde of net gestudeerd had, omdat de corpsballenimitatie van Jiskefet zo ongekend populair was. Een gangbare begroeting onder vaste medewerkers die leuk wilden zijn was dan ook ‘Hé lul! Geneukt?’
In 25 jaar tijd schreef Martine Letterie een kleine bibliotheek aan jeugdboeken bij elkaar: maar liefst 120 titels in alle leeftijdscategorieën verschenen er al van haar hand. Onlangs won ze met Verboden te vliegen de Thea Beckmanprijs 2020.
‘Door het schrijven van dit boek ben ik gaan beseffen dat ik mijn kinderen niet kan voorbereiden op de wereld waarin zij volwassen zullen zijn. Ik kan ze niet nu al leren wat ze later nodig hebben in een samenleving die nog niet bestaat.’
Uitgerekend corona-minister Hugo de Jonge, in 2017 nog wethouder in Rotterdam, was degene die schrijver Ernest van der Kwast op een nieuw spoor in zijn leven bracht. Een pad dat leidde naar zijn nieuwe roman Ilyas.
Deze week verscheen Buiten de wereld, de vuistdikke, ambitieuze debuutroman van Karl Ove Knausgård (51), voor het eerst in Nederlandse vertaling. Een boek over thema’s als angst en schaamte, gevoelens die de Noorse schrijver zelf ook kwellen.
Een verhaal over de opkomst en ondergang van een beginnende rockband – een revolutionair nieuw idee is het niet. Maar hoewel Utopia Avenue een ‘gewonere’ roman is dan bijvoorbeeld zijn bestseller Wolkenatlas (2004), wordt in handen van David Mitchell (51) ook een gewoon verhaal nooit alledaags.
Wie De opgang leest, begint meer te begrijpen van België: de gigantische gespletenheid van het land, van de frictie tussen de twee landsdelen, en van de opkomst en het succes van het Vlaams Blok. Ook Hertmans is beter gaan beseffen hoe diep de gespletenheid en “het verdriet van België” gaat.
Hoe krijg je jongeren weer (of meer) aan het lezen? Schrijver Bas Steman (49) slaagde erin een groep pubers zover te krijgen dat ze het écht leuk gingen vinden.
De reikwijdte van de verhalen die kans maken op de Thea Beckmanprijs die het Archeon vandaag uitreikt, is groot. De vijf kanshebbers over wat het werk van Thea Beckman en de nominatie voor de prijs voor hen betekenen.
