Het Holland Festival is het meest toonaangevende festival van Nederland, en toont het beste wat er internationaal en nationaal op de grotere podia wordt gemaakt.
Het is een van de meest voorbesproken voorstellingen van dit Holland Festival. Kranten, tijdschriften en webmagazines doken massaal op The End met de Japanse superster Hatsune Miku. Dat ze niet echt is. Over ons aller fascinatie voor het virtuele en technologie. Over haar tweeënhalf miljoen Facebookvrienden. Over de fans die meer dan 100.000 liedjes voor haar hebben geschreven. Over de kostuumontwerpen…
Geïnspireerd door verhalen van Borges, wiens weduwe bij de lancering van het online interactieve muziekstuk tijdens het Holland Festival aanwezig was, heeft The Book of Sand toch nog het meeste weg van een uitgebreide, hele chique videoclip. Is dat erg? “Neither the book nor sand possess a beginning or an end.” Het verhaal van Borges, waarnaar de titel verwijst, gaat…
Een bekentenis. Het kan niet anders. Dus: ja. Ik lag tussen smetteloos witte lakens in een comfortabel bed met actrice Lina Issa en het was mooi. Ze fluisterde me zachte woordjes in het oor, legde een hand op mijn hand en het was heel stil om ons heen. Dankzij dat fluisteren viel het geluid van de grote stad weg. Trams…
Emio Greco en Pieter Scholten repeteren hun nieuwe voorstelling Extremalism in Marseille. De twee dansgezelschappen onder hun leiding, ICKamsterdam en Ballet National de Marseille, zijn voor deze gelegenheid samengevoegd: 30 dansers op het toneel, zes auteurs en ontwerpers in de zaal en ook de ploeg technici bestaat uit Amsterdammers en Marseillais. Ze werken samen aan de grootste productie die Greco en…
Lulu, de opera die Alban Berg bij zijn dood in 1935 onvoltooid achterliet, geldt als een onbetwist meesterwerk, dat veelvuldig wordt uitgevoerd. De opera staat voor de derde keer in dit millennium in het Muziektheater, echter voor het eerst mét de door Friedrich Cerha voltooide derde akte. De Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge tekent voor de regie. Hij en de uitvoerenden werden na de…
Een jonge blonde vrouw klimt een trap op in een ronde, raamloze ruimte en komt uit in een woestijn. Ze rent rondjes rond een rode doek, terwijl ze zingt: “everything’s repeated many times”. Of: dezelfde jonge vrouw ligt in dezelfde raamloze ronde ruimte, maar nu in een ander jurkje en met een curieuze machine. “everything’s repeated many times”. Of: dezelfde…
Het is een feest om M.U.R.S. binnen te stappen. Dit is de smart city, de stad van onze nabije toekomst. Communicatie-electronica en fun regeren. Het heeft veel weg van een een kermis of een enorme disco. Opzwepende stemmen verwelkomen je. Je dwarrelt met de massa mee naar binnen. Iedereen doet mee. Je telefoon heeft contact. Cheerleaders staan op een podium,…
Metropolis op Holland Festival: 4 manieren om naar de toekomst te kijken.
Sterren, daar doen wij in Nederland niet zo aan. Ons maaiveld staat divagedrag niet toe. In ons laagland krijg je een plusje als je ondanks je succes zo lekker gewoon gebleven bent. Ook al sta je in de Arena met je liedjes, zoals de Toppers, dit weekend. Hoe anders is dat in Istanbul. Daar mag je schaamteloos beroemd zijn. Zoals…
As Big as the Sky Ik zie uit naar het nieuwe multimediaproject van Arnoud Noordegraaf, As Big as the Sky, met decors van Ai Wei Wei. Noordegraaf is een meester in het laten vervagen van de grenzen tussen film en werkelijkheid. Zijn muziek is elegant en aansprekend en staat in dienst van het verhaal. As Big as the Sky, op…
Tijdens het Holland Festival laat het theatergezelschap La Fura dels Baus ons met de interactieve voorstelling M.U.R.S. de stad van de toekomst ervaren. Bij wijze van ouverture heeft HF de film Metropolis geprogrammeerd, het magistrale dystopische visioen uit 1927 van Fritz Lang, dat terecht bekend werd als de moeder aller toekomstfilms. Iconische beelden, bijbelse invloeden, marxistische dialectiek en eigenlijk nog steeds verrassend modern. New York,…
Zonder de app op je smartphone M.U.R.S. bezoeken is een uitdaging. De voorstelling van het beruchte theatercollectief uit Barcelona is een commentaar op de manier waarop mensen via allerlei gadgets ongemerkt onderdeel worden van een door internationale bedrijven gerunde SMART-society. Doe je mee of niet? Valt er eigenlijk wel wat te kiezen? Volgens Jürgen Müller, een van de oprichters van…
In The Loom of Mind bundelen de IJslandse folkzanger Mugison, zijn boezemvriend Pétur Ben, en het Vlaamse barokensemble B.O.X. hun krachten. Hoe klinkt dat: melancholische IJsland-Blues met 17e-eeuwse instrumenten? Als een stand-up storytelling concert performance? Of als een dronken panda die een potje wil knokken? Hoe hebben jullie elkaar gevonden? Pieter Theuns, luitspeler en oprichter van B.O.X.: “Ik heb Mugison…
Het Berlijnse Gorki Theater viel dit jaar in de prijzen: het werd door de Duitstalige pers uitgeroepen tot beste theater van het Duitse taalgebied. De prijs kreeg het gezelschap mede omdat het veel acteurs in dienst heeft van allochtone komaf. Met de voorstelling Der Untergang der Nibelungen, dit jaar te zien in het Holland Festival, thematiseert de groep bovendien de…
De jaren zeventig zijn al een tijdje het doelwit van wat we voor het gemak de aanstormende generatie zullen noemen. En dan gaat het dus om de jaren zeventig als de gloriejaren van het hippiedom, de jubeltijden van de linkse kerk en al het andere wat met de kennis van nu vies en voos is. Het waren de jaren waarin…
EYE profileert zich met haar nieuwste overzichtstentoonstelling If We Ever Get To Heaven weer overtuigend en zelfverzekerd als een museum dat verder kijkt dan alleen de filmgeschiedenis. Dat bleek al uit eerdere tentoonstellingen zoals Expanded Cinema waarin beeldend kunstenaars werden belicht die zich begaven op het snijvlak van film en kunst. Nu is aan William Kentridge de eer ten deel…
Het Holland Festival kreeg in de persoon van de Britse Ruth Mackenzie een volslagen onbekende nieuwe directeur. Althans, voor ons. De flamboyante, artistiek buitengewoon vooraanstaande operaregisseur Pierre Audi maakt plaats voor een vrouw die zich vooral als manager van festivals en culturele instellingen heeft gepresenteerd, maar naar wier ideeën het gissen is. Toen ze gepresenteerd werd herkende geen van de…
Vanwege mijn fascinatie voor de complexe relatie tussen luisteren en kijken, besloot ik drie voorstellingen tijdens het recente Holland Festival te bezoeken en te ervaren wat er gebeurde als ik probeerde oren en ogen in gelijke mate de kost te geven. De eerste was “Delusion of the Fury” (1966) van de Amerikaanse componist Harry Partch, de tweede een concertante uitvoering van Philip Glass’ opera “The CIVIL warS” (1983), de derde een uitvoering van Franz Schuberts “Die Winterreise” (1827) waarbij vierentwintig korte films van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge werden vertoond.
Prinses Beatrix kan wel tegen een stootje hedendaags theater. Twee jaar geleden zat ze nog (als koningin) in de zaal bij The Life & Death of Marina Abramovic, en dit jaar bij The Crimson House van Lemi Ponifasio / MAU. Zo ongeveer één van de meest radicale – want luid, rauw en tamelijk ondoorgrondelijke – voorstellingen van deze editie van het Holland Festival. We kwamen er overigens niet helemaal uit, maar
Ivo van Hove heeft niet alleen een toneelstuk gemaakt op basis van Ayn Rands ideeënroman The Fountainhead. In 2006 wilde de artistiek leider van Toneelgroep Amsterdam er zelfs een heel nieuwe inrichting van het toneelbestel op baseren. 8 jaar later kunnen we constateren dat alleen de negatieve kanten van Van Hove’s visioen zijn gerealiseerd.
Als iemand spreekt in zinnen met telkens woorden die rijmen op ‘art’ of waarin de lettergreep ‘art’ telkens opduikt, moet je je instellen op een andere logica dan die van de dagelijkse communicatie. Als het ook nog een vrouw in fel rood gekleed is die die woorden geëxalteerd en met veel maniertjes uitspreekt en daarbij suggereert dat ze hypergevoelig is voor alles wat met kunst te maken heeft, dan balanceren je gedachten tussen:
In Rome weten ze al een eeuw of 20 wat lekker eten is. De doorbloeding is alles. Seneca, een Romein van het betere soort, schreef stukken waarin het bloedvergieten tot kunst werd verheven. Het publiek smulde ervan, zoals het in Shakespeares tijd, 1500 jaar later, smulde van Seneca’s recepten, en zoals we nu smullen van Game of Thrones op tv. Het kan niet bloederig, niet wreed genoeg zijn. Dat vinden we lekker.
Vanaf 2007 werkten videokunstenaar Matthew Barney (The Cremaster Cycle) en componist Jonathan Bepler aan een vrije bewerking van Norman Mailers meest verguisde boek Ancient Evenings. Aan Mailers mythologie uit het oude Egypte voegden zij de even mythische Amerikaanse auto-industrie toe in een ambitieus en operatesk filmproject met een veeleisende lengte van 5 uur 11 minuten.
Vanaf februari is River of Fundament op wereldtournee en het Holland Festival
Ieder Holland Festival is er minstens 1 voorstelling waarvan heel veel mensen zich afvragen waarom die geprogrammeerd is. Dit jaar valt die eer te beurt aan ‘Bestiaire d’Amour’ van en met Isabella Rosselini. We zoeken even naar antwoorden.
Weer actueel, nu Toneelgroep Amsterdam de voorstelling herneemt, mijn recensie uit 2014. Deze week ging de toneelbewerking van The Fountainhead in première. Het boek is verschrikkelijk, de voorstelling rammelt, de acteurs winnen maar nipt. De inhoud schept echter nog meer verwarring en dat is de reden waarom ik u niet zal tegenhouden om te gaan kijken. En Hans Kesting natuurlijk. Ik zet het even op een rijtje.
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.