Things we do for members and partners.
Had we completely forgotten about the goat from sheer terror. Anyway. That goat, or at least its completely skinned carcass according to Dutch law, plays a role in the finale of Ishmael Houston-Jones' show Them. Afterwards, we saw the audience come out rather affected.
Clara García Fraile vertegenwoordigt Engeland in het internationale programma Europe in Motion. Jonge choreografen hebben tijdens het festival met elkaar gepraat en presenteren aan het eind van deze editie een eigen werk. Clara heeft niets te laten zien, vertelt ze, maar dat komt ook omdat zij als videokunstenares met andere dingen dan dans bezig is. En die andere dingen zijn…
Met hun naam verwijzen de vijf Japanners van contact Gonzo naar de gonzo-journalisitiek van wijlen Hunter S. Thompson. Rauw, hard en subjectief. Thomspon liet in zijn stukken ook zien hoe hij werkte. Contact Gonzo warmt op tijdens de voorstelling, maakt met wegwerpcamera’s kiekjes van elkaar en geeft de waterfles door. Gonzo-style: wat je ziet, is wat je krijgt.
Contact Gonzo houdt zich aan eenvoudige regels. Bijvoorbeeld zwaartekracht: springen en neerkomen. Of aantrekken en afstoten: duwen, trekken, zoals een rugbyscrum. Daarmee raken ze aan minimal art die zich hield aan een set parameters; men denke aan Sol LeWitt.
It could be a circus number, but the stillness in this technical dance installation ensures that it rises above the level of a pretty trick. Hanging from pulleys supported by counterweights, Sylvain floats in the Academy Theatre. Here, he briefly explains how it works. Spoiler alert. And in French.
She is on her knees. Shaking and trembling, she jerks backwards. With clawed fingers that seem to grasp at the void. Like a frightened cat. Shuffling, the dancer moves backwards in a semicircle on the white stage floor of Theatre Frog. One by one, the five others step onto the empty open stage, while the first dancer keeps looking anxiously at the audience. Thus begins 'Storm end come'. With this performance, Israeli choreographer Yasmeen Godder shows the overwhelming effects of fear on the bodies of her dancers. But it doesn't really get scary.
The 27th edition of Springdance in Utrecht is in full swing. Cultural Press Agency reviewers are there, attending dance performances from all corners of the world. For instance, Fransien van der Putt visited the opening performance Sideways Rain by Brazilian Guilhermo Botelho and the jazzy tap dance performance by Broadway star Savion Glover. Maarten Baanders attended Studium by Belgian dance collective...
Terts Brinkhoff , oprichter van De Parade, heeft een stel loodsen aan de rafelrand van Weesp waarin alle tenten van het reizende festival opgeslagen liggen, als ze niet worden verhuurd. In april verzamelt de directie (nu Ray van Santen en Nicole van Vessum) daar alle artiesten van de aanstaande zomertournee voor een kennismaking. Persmomentje natuurlijk. En met het weer zoals…
In 1945, advanced rocket technology allowed a group of Nazis to escape to the moon. There they hid and soon they will return to take over again. At Imagine, Amsterdam's festival for fantastic film, there was a sneak preview of that. If the omens do not deceive, Iron Sky, as this Finnish production is called, promises to be a...
Margret Sara Gudjonsdottir onderzoekt de ongelijke machtsverhouding tussen toeschouwers en danser. En gaat daar heel ver in. ‘Ongemakkelijk’ is nog wel de mildste omschrijving voor het werk ‘Soft Target’. Wat dus weer helemaal niet geldt voor een gesprek onder vier ogen.
Het was zo fijn, het nummer ‘Road to nowhere’ van de jaren tachtig-band Talking Heads gebruiken om je politieke boodschap over te brengen. Nu ja. Ex-Senator en Gouverneur van Florida Charlie Crist dacht ermee weg te komen, en dat is hem in politieke zin misschien gelukt, financieel gaat hij er flink op achteruit. Het schadevergoedingsbedrag is niet bekend gemaakt, maar…
“I don’t care about the body, I make music,” zei Savion Glover gisteravond, geleund tegen de deurpost van zijn kleedkamer na afloop van de voorstelling Bare Soundz. Het danspubliek in de Utrechtse Stadsschouwburg had moeite zich de mores van een jazzpubliek eigen te maken. Naarmate het concert vorderde, produceerde het steeds vaker aanmoedigende yels wanneer de drie tapdansers los gingen…
It is nothing new that simple movements, close to the everyday, are given a place in dance performances. But the particular way they are constructed and highlighted in 'Studium' by Belgian group Busy Rocks makes you look at them with fresh wonder.
Three of the four dancers, darkly dressed, lie down on the floor against each other in carefully crafted poses. On this construction of bodies, a dancer, dressed bright white, takes her place in a horizontal position. The lighting makes the body lying above seem to float. The underlying figures push up the limbs in such a way that the white figure moves as if she is walking. The manipulation is done with great precision. Looking at it with tilted head, one sees perfectly natural steps.
Cesc Gelabert is a distinct figure in the world of modern dance. The Catalan with German roots makes a habit of keeping repertoire from the hot period of dance innovation alive, touring theatres and festivals with it for decades. So no Cinderella and Swan Lake for this engaging perfectionist, but dance steps from a Berlin...
We gathered the cream of Dutch dance journalism for these ten days of dance innovation. Fransien van de Putt, well known in Belgium and the Netherlands, Maarten Baanders, well known in the wide surroundings of Leiden and Daniël Bertina, well known in the wide surroundings of Het Parool were ij the opening of Springdance and were actually happy with what they got to see. ...
The opening of Springdance was a beautiful, continuous movement, from left to right across the stage of Utrecht's Stadsschouwburg theatre. Before the performance, Wijbrand Schaap spoke to choreographer Guilherme Botelho about this special dance piece.
From left to right, single people move across the stage, unceasingly and in droves sometimes, for an hour. It is addictive, this locomotion in Sideways Rain, the endless forward motion in one and the same direction of what appear to be ever-new people. Through subtle costume changes, a dark lighting scheme and Murcof's dramatic drones, it is very difficult at first to tell the 15 dancers apart. They become a fascinating stream of passers-by, on their way from somewhere to nowhere. Unlike the view along the public road, the dancers do not carry the usual bags, umbrellas and hats and, moreover, they move mainly on four legs.
Jens van Daele concludes his series of choreographies on the seven deadly sins with the performance Brides for Peace. The piece is based on the art performance Brides on Tour by Italian artists Pippa Bacca and Silvia Moro. Hitchhiking and dressed in wedding dresses, with a text 'Peace' on their chests, they travelled from Milan to Jerusalem in 2008. The journey went...
Ik ben geen kenner van de uitvoeringspraktijk van Bachs Johannes Passion en ken dat andere stuk, de Mattaheus Passion, vooral van een paar tv-fragmenten en verregaande bewerkingen zoals die bij Platels Pitié. Verwacht van mij dus geen oordeel over hoe goed de versie was, die op 5 april 2011 in het Concertgebouw te zien en te horen was, in verhouding…
Reports of the collapsing music industry have been rife. Apparently, as a musician, you no longer survive on the basis of record sales (alone). In niche genres, however, it is easy to survive. So proves the band Current 93, which performed in Stadtgarten, Cologne, last week. Playing live a lot and selling merchandise seems to be the golden rule for...
We waren even diep in de Amsterdamse grachtengordel. Immers, prominent inwoner van deze stad Rudi Fuchs kreeg een nieuw boekje aangeboden, door hemzelf bij elkaar geschreven op de pagina’s van De Groene Amsterdammer. Dit weekblad, in alle opzichten het oudste van het land, biedt de kunstkenner en voormalig museumdirecteur onderdak op de pagina’s. Hij maag daarop schrijven over kunstwerken die…
After the cry, now the official piece. With a fitting, tad Den Uyl/Van Agt-like title: 'Less where it can be done, better where it must be done.' But let's not laugh too hard. It is quite brave what they have done. Gitta Luyten, Marianne Versteegh, Joke Hubert, Henk Scholten, Siebe Weide and Ben Holvast, together as bosses of arts umbrellas and cultural sector institutes also...
Amsterdam-based company Dood Paard itself translated Shakespeare's 'Othello' and waves goodbye to the bard with 'Bye Bye'. The quirky collective performs a one-and-a-half-hour topical comedy of manners and soul mirror, in which pointing at 'The Other' is central. Shakespeare's plays are quite often performed quite reverently. . Moreover, the adored 'bard' from Stratford-upon-Avon has bestowed on the English language countless expressions that have come to...
To protest against the cuts in culture, you can of course shout loudly, but as an artist you can also just do what you are good at - make something really beautiful. Dutch film director Danyael Sugawara (Alles stroomt) chose the latter and in a day and a half, with the best Dutch actors, shot Na U, a small drama about unconditional love and...
De Nederlandse theatermaakster Adelheid Roosen, die op dit moment samen met regisseuse Merel de Groot aan een theaterproject werkt met Syrische kunststudenten, ziet haar project gehinderd wegens studentenprotesten, al weten we dat niet helemaal zeker in het totaliteire land, waar we maar zelden nieuws uit ontvangen. De universiteit van Damascus, waar ze aan het project To tell You I call…
Zijn Nederlands is nooit zijn sterkste punt geweest, en hij houdt ook al niet van speechen. Toch is een persconferentie van het Holland Festival iets om bij te zijn, dus nemen we Pierre Audi’s mindere performerskwaliteiten voor lief. in februari presenteerde hij het programma van de editie 2011, die een hele mooie belooft te worden, en die hopelijk niet de…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.