Fringe notes (3): 5 Vragen aan Tim Honnef, Nederlander op de Fringe #edfringe
Tim Honnef is een van de weinige Nederlanders met een voorstelling op de Fringe. Hoe raakte hij hier verzeild?
Nieuws over evenementen en festivals, gesteund door de sector maar inhoudelijk onafhankelijk. Meer weten: info@cultureelpersbureau.nl
Tim Honnef is een van de weinige Nederlanders met een voorstelling op de Fringe. Hoe raakte hij hier verzeild?
De held die zijn eigen kracht niet kent (Wildeman); een mad scientist die voor iedereen te snel gaat (Galileo); een gedroomde keizerin die bedankt voor het sprookjeshuwelijk en uit haar rol stapt (Sisi); cavia’s die in opstand komen tegen de populariteitswedstrijd waarin ze verzeild zijn geraakt (Cavia!) en een lelijk eendje dat de chaos accepteert, maar betwijfelt of de chaos…
Jetse Batelaan is een van de grootste theatervernieuwers van deze nog jonge eeuw. Zijn ster rees in 2003, met een voorstelling waarin vijf unieke acteurs de werkelijkheid theater maakten, en omgekeerd. Nu, 13 jaar later, is Batelaan al een tijdje de baas van een van ‘s lands beste jeugdtheatergezelschappen en verlegt hij de grenzen van die bedrijfstak opnieuw. En dat…
ER wordt al weken reikhalzend naar uitgekeken: De Nacht van de Poëzie. Volgende maand is het weer zover, en verzamelen dichters en publiek zich voor de vierendertigste keer rondom het podium voor een nacht lang luisteren naar verzen en muziek. Vaste presentator Piet Piryns, inmiddels vergroeid met het evenement, blikt vast terug en vooruit. Hij weet het nog goed, zijn eerste…
Laten we het eens over borsten (m/v) hebben. Of, als dat iets te confronterend is: de neiging van jonge aanstormende acteertalenten om op het toneel uit de kleren te gaan. En vervolgens iets met sapjes te doen. Van fruit meestal, of gewoon water, of olie en glittertjes. Op festival Boulevard had ik gisteren voor de derde keer in een week…
De beste in je vak zijn, en dan niet in één vak, maar in een stuk of drie. Ook dat is wat een kunstenaar kunstenaar maakt. Ben Duke is een groot kunstenaar. Hij is een begaafd danser, een fenomenaal acteur en cum laude afgestudeerd in de Engelse literatuur. Logisch dus dat hij het grootste gedicht uit de Britse geschiedenis, het…
Vrijdagmiddag 5 augustus 2016. Het is lekker weer. In de intercity naar Den Bosch lees ik een boek dat ik op vakantie niet uit kreeg. Ook nu lukt het me niet: Den Bosch is altijd dichterbij dan je denkt. De wandeling van het station naar het Josephkwartier duurt ook al weer minder lang dan Google Maps me aangaf. Dat kwam…
De wereld verandert nogal en het is fijn als kunstenaars daar iets mee doen. Festival Boulevard biedt gelegenheid aan Lizzy Timmers om een poging te wagen. Die poging, uitgevoerd in een wat verlopen cultureel centrum in een heuse Bossche krachtwijk, mag er zijn. Terugkeerturk heet deze semidocumentaire voorstelling. Timmers heeft zich verdiept in jonge, hoogopgeleide, goed ingeburgerde Turken die Nederland…
Nee, deze zinnen zitten niet in de theatermonoloog Mona van Griet Op de Beeck, maar vatten de bestseller Kom hier dat ik u kus (28 drukken in krap twee jaar) mooi samen. Het eerste deel bewerkte Op de Beeck tot een van de indrukwekkendste voorstellingen van Festival Boulevard. We zien de zin van de negenjarige Mona wél als decor, compleet…
Project Wolk, het nieuwste ervaringskunstwerk van de Bossche stadskunstenaar Lucas de Man, heeft wellicht een disclaimer nodig. Wie het zeven verdiepingen hoge werk betreedt, kan dat beter niet doen in het gezelschap van een stevige existentiële crisis. De bezoeker voor mij deed dat wel, en had na afloop toch even een heel goed gesprek met een psychologisch hulpverlener nodig. Die…
Ooit was er die film, Ladri di Biciclette, Fietsendieven in het Nederlands. De Italiaanse regisseur Vittorio de Sica vestigde er in 1948 een totaal nieuwe filmstroming mee: het neo-realisme. Amateur-acteurs speelden zo’n beetje hun eigen leven aan de onderkant van de sociale ladder. Betrokken, bevlogen, rauw en confronterend, zeker in die tijd. Kleine mensen, gevangen in de spiraal van sociaal…
Soms zijn mensen politiek zo boos dat ze de kans om zelf baas van het land te worden woedend afslaan bij het horen van het woord ‘premier’. Dat merkte Oscar Kocken, de vrolijke host en bedenker, samen met Daan Windhorst, van ‘Het Torentje’ afgelopen vrijdag. Hij probeerde een voorbijgangster warm te maken voor zijn voorstelling, in een tentje op het…
Veruit een van de meest indrukwekkende theaterervaringen van mijn leven maakte ik vrijdag 5 augustus 2016 mee. Ik was te gast bij ‘Zvizdal – Tsjernobyl so far, so close’ van het Vlaamse gezelschap Berlin, in coproductie met Het Zuidelijk Toneel. Ik zag deze ‘documentaire installatie’ in een lege fabriekshal in Den Bosch, waar het werk een prachtig rustpunt vormt in…
Drie ton per jaar erbij is reden voor een feestje. Maar Viktorien van Hulst, voor het tweede jaar aan het roer van het Bossche Theaterfestival Boulevard, moest zich in haar openingswoordje inhouden. Omdat het subsidiërende Fonds Podiumkunsten een groot aantal goed presterende collega-instellingen ondanks een positieve beoordeling geen geld geeft, overstijgt het leed in de podiumkunsten de vreugde. Verscheurdheid heet dat.…
Overal in Den Bosch wapperen Boulevardvlaggen in de zon. Het kantoor van het 32 jaar jonge Theaterfestival Boulevard op de Sint Josephstraat is een kluwen van mensen die in en uit lopen. De stralende directeur, Viktorien van Hulst, heeft wallen onder haar ogen zoals een festivaldirecteur die drie dagen voor de opening hoort te hebben.
Festival Boulevard gaat op 4 augustus van start. De traditionele reden om terug te komen van vakantie in augustus heeft dit keer een voller programma dan ooit. Met veel jeugdtheater. We helpen je alvast op weg.
De Amerikaans-Nederlandse violist Joseph Puglia is een hartstochtelijk pleitbezorger van eigentijdse muziek. Vorig jaar gooide hij hoge ogen met zijn vertolking van het Vioolconcert van Anders Hillborg, samen met de jonge musici van het NJO Symfonieorkest. Hij is eerste violist van Asko|Schönberg, waarmee hij eerder dit jaar de wereldpremière presenteerde van het speciaal voor hem gecomponeerde vioolconcert Roads to Everywhere van Joey Roukens.
Er zijn veel redenen om niet op vakantie te gaan. Het kost geld, je komt gestresster terug dan je ging, het eten deugt niet, het kost tonnen CO2 en het vergroot het onderlinge begrip tussen landen ook al niet. Reden genoeg dus, om gewoon hier te blijven en van de vrije tijd te genieten die je van de baas, of van jezelf, als je zzp’er bent, gekregen hebt. Zonder afgeblaft te worden door luchthavenpersoneel.
Ruth Mackenzie heeft nieuw elan gebracht in het Holland Festival. Niet dat haar voorganger Pierre Audi het slecht deed, maar het Britse organisatietalent heeft wel gezorgd voor actualiteit en urgentie in het programma. Toen zij haar programmathema bedacht, zal ook zij niet hebben kunnen vermoeden dat het begrip ‘Edges of Europe’ zo’n lading zou krijgen. Immers, tegelijk met het laatste weekend van het festival besloot de Engelse bevolking tegen de zin van iedereen behalve de Welsh, de Europese Unie achter zich te laten. Nederland ligt opeens aan de uiterste rand van Europa, met alleen nog zicht op het verre Ierland.
Al bij binnenkomst in het Ketelhuis van de Amsterdamse Westergasfabriek neemt een donker dreunende toon je op in de mistige, ietwat onheilspellende sfeer van ‘Until the Lions’ van Akram Khan Company. Een enorme schijf uit een boomstam, met grillige jaarringen en barsten, zal het toneel worden van een mythische strijd. Inzet is het menselijk lichaam: zwak, sterk, mannelijk, vrouwelijk. Grenzen zullen sneuvelen.
Een bigband, een tikkende klok, samenzweringstheorieën en twaalftonigheid. Mix dat in een theatrale setting en het kan gierend uit de bocht vliegen. Toch weet componist Darcy James Argue er een stuwend en enerverend geheel van te maken, met hulp van regisseur Isaac Butler en filmmaker Peter Nigrihi.
Het Holland Festival zet dit jaar het Rotterdamse theatercollectief Wunderbaum in de spotlights met de herneming van ‘De komst van Xia’, premières van ‘Privacy’ en ‘The Future of Sex’ en de film ‘Stop acting now’. Wunderbaum sluit met deze film hun vierjarige project ‘The New Forest’ af, een ‘Platform voor maatschappelijke verandering’, aldus Wunderbaum, ‘The New Forest verbeeldt de transitie en werpt een…
De kleinste details spreken. Voor de tweede keer tijdens deze editie van het Holland Festival komt de legendarische BBC-serie This Life langs. Richard Cant, die in de voorstelling Stella van Neil Bartlett een loepzuivere hoofdrol speelt, was eerder te zien in This Life, de serie die in 1996 de standaard zette voor de moderne docusoap. Nu dus live, van dichtbij, in de Rode Zaal van De Brakke Grond, de man die ook in Midsomer Murders een stevige rol speelde.
Het is goed dat het Holland Festival zijn nek durft uit te steken, door dit jaar de hier onbekende Olga Neuwirth (1968) tot focus componist te maken. Bij nader inzien had ik overigens liever haar spraakmakende opera Bählamms Fest eens in een geënsceneerde versie gehoord, dan Le Encantadas. Dit vorig jaar gecomponeerde stuk wist de hooggespannen verwachtingen niet helemaal in te…
Fagottist Pascal Gallois krijgt de lachers op zijn hand als hij vergeefs probeert de zojuist ontvangen bloemen in de buis van zijn instrument te steken. Ook in het inmiddels klassieke Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez weet hij zondag 19 juni de zaal aan het grinniken te krijgen, als hij met veel misbaar een soort olifantesk getrompetter produceert. Zijn optreden vormt onderdeel van de vorig jaar gestarte actie ‘Red de fagot’, die zondag 25 juni wordt afgesloten met een concert in de Holland Festival Proms in het Concertgebouw. Hiervoor meldden zich honderden (amateur)fagottisten aan. Actie geslaagd, dus.