Een prachtige voorstelling vol hilariteit, spanning en lichtheid, maar die me toch met een droevig gevoel de wereld instuurt. Het lijkt of de vier vrouwen in D3US/X\M4CHIN4 van choreograaf/regisseur Fernando Belfiore zich in het land van de oneindige mogelijkheden bevinden. Alles kunnen ze. Willen ze ook alles? Zijn ze nog zichzelf als ze alles kunnen? Hoe voelt het als de aarde…
Nederlands Dans Theater 1 opent het seizoen met Stage One. Een drieluik zonder huischoreografen Léon & Lightfoot, maar met drie merendeels jonge, avontuurlijke dansmakers. Muziek is een belangrijke factor in alle drie de balletten. De avond opent met Thin Skin, de ode van choreograaf Marco Goecke aan punkicoon Patti Smith. Cultuurpers recenseerde het stuk vorig jaar (€). De nu flemende,…
While things are rumbling in the Amsterdam dance and performance world due to a total lack of solid support for development and experimentation (see Alarm Letter), choreographer Ola Maciejewska is showing the impressive Bombyx Mori at Veem House of Performance this weekend. Maciejewska is a fine example of a talented maker who has taken refuge elsewhere because of the crumbling art climate in the Netherlands. After...
The enthusiasm that characterised Toer van Schayk and his generation of choreographers is disappearing. With the programme Dutch Masters, the Dutch National Ballet is honouring an era. The success of Toer van Schayk and his generation If it is up to the public, the master ballets of the three great Van's (Rudi van Dantzig, Hans van Manen and Toer van Schayk) may stay for a while longer. As one man stood...
TING! is a pitch-black anniversary spectacle by Scapino Ballet Rotterdam. But the NITS give the evening luster. Large billboards along the entrance to the Ferro Dome in Rotterdam still hint at the colourful history of the 70-year-old Scapino Ballet. Once inside the round gas holder, however, choreographer Ed Wubbe cuts straight to the chase with a world dipped in sombre tones. A...
Drie dansers en drie dansproducties zijn genomineerd voor de Zwanen 2016. Op vrijdag 7 oktober laten Daphne Bunskoek en Art Rooijakkers in Maastricht tijdens het Openingsprogramma 2016 van de Nederlandse Dansdagen weten wie de winnaars zijn. Maar je kunt alvast een paar conclusies trekken uit het lijstje van genomineerden.
Overdonderende eindvoorstellingen van de dansvakopleiding van het Koninklijk Conservatorium en de Nationale Ballet Academie werpen een blik op jong talent. En op de opleidingen zelf.
Al bij binnenkomst in het Ketelhuis van de Amsterdamse Westergasfabriek neemt een donker dreunende toon je op in de mistige, ietwat onheilspellende sfeer van ‘Until the Lions’ van Akram Khan Company. Een enorme schijf uit een boomstam, met grillige jaarringen en barsten, zal het toneel worden van een mythische strijd. Inzet is het menselijk lichaam: zwak, sterk, mannelijk, vrouwelijk. Grenzen zullen sneuvelen.
We are all going to die! We already have that certainty in. And since the dawn of mankind, every new generation invariably knows that it is going to happen to them now. After all: their successors have never prospered anywhere like today's youth. Nice premise for a concert, thought German director Sebastian Nübling[hints]Nuling was a guest at the Holland Festival last year with an adaptation of Hebbel's play Nibelungen, read the review and a interview.[/hints], good idea to programme, thought the Holland Festival. I seriously wonder why.
The show Sketches/Notebook (2013), which has its Dutch premiere at the Holland Festival on 6 June, is virtuosic, radical and extremely gentle. Choreographer Meg Stuart loves small scale, even when she occupies the biggest stages with partners like the Volksbühne (Berlin), Théâtre de la Ville (Paris) or the Münchner Kammerspiele. Details win out over big lines and often play a leading role in pieces that scrutinise human behaviour incredulously.
Sketches/Notebook stands out
De nieuwe voorstelling van choreograaf Jan Martens, The Common People, is dit weekend in Utrecht te zien tijdens Spring. Tientallen vrijwillige performers hebben een blind date op het podium van de grote zaal van de Stadsschouwburg. Het publiek kan tussendoor in en uit lopen, een biertje drinken voor de duur van een of meerdere duetten of op het achterpodium grasduinen en…
De eer om het Utrechtse dans- en performancefestival SPRING te openen, viel dit jaar te beurt aan choreograaf Nicole Beutler[hints]Nicole Beutler (München, 1969) is choreograaf en theatermaker. Na een studie Beeldende Kunst aan de Kunstacademie (Münster en München) kwam zij naar Amsterdam voor de School voor Nieuwe Dansontwikkeling van de AHK, waar zij in 1997 afstudeerde. Haar werk bevindt zich op het grensvlak van beeldende kunst, theater en dans(Source)[/hints]. De voorstelling 6: The Square vertoont een onnavolgbare fascinatie voor het dansen en denken in vierkanten. Squaredance, een vooral in Amerika populaire, zeer oude volksdanstraditie in koppels, en de futuristische functionaliteit van Bauhaus worden in deze choreografie verbonden met gedachten over orde scheppen en hokjesgeest. Hoe precies
Ga er maar eens aan staan om Nietzsches boek Also sprach Zarathustra in dans uit te drukken. Maar de Braziliaanse choreograaf Samir Calixto kan het. Door zich te focussen op een gedicht uit het complexe boek: het Lied van Middernacht. Dat is meteen al de reden voor de titel M: Middernacht. Of Mensch, of Mythe. Of Mahler. Of Metafysisch. Je…
In de enorme Zuiveringshal van de Westergasfabriek in Amsterdam leven musici van jubilerend Het Balletorkest zich op het toneel helemaal uit in de creatieve dansvoorstelling Creatures. Ze liggen zelfs plat op de grond of swingen zich los in een kleine big band.
‘Komt dat zien, Creatures: speciale show met vijftig musici en tien breakdancers’, roept de man bij de deur. De laatste kaarten voor de première moeten verkocht. Creatures staat twee weken lang in de Zuiveringshal in Amsterdam. Scholen bezoeken de voorstelling door de week, in het weekend kan iedereen de voorstelling zien. Maar Creatures is zo’n
Jiří Kylián toont met Free Fall voor het eerst zijn fotowerken. Hij vertelt gedreven over zijn ontdekkingen, zijn inspiratie, en Sabine. Het huis in Den Haag waar Jiří Kylián nu meer dan dertig jaar woont straalt levensvreugde uit. Warme kleurtonen, geurende bloemen, een classicistische inrichting en toch gezellig. Onmiskenbaar de ‘touch of a woman.’ Die vrouw is Sabine Kupferberg, de levenspartner en…
Het indrukwekkendst is het moment waarop het orkest zwijgt en Romeo wanhopig de witte wand tracht te bestormen waarachter zijn liefje Julia is verdwenen. Keer op keer rent hij tegen de steile helling op, om telkens weer verslagen naar beneden te glijden. Zijn wilde sprongen en gedraaf doen zijn zwarte jaspanden hoog opfladderen, als was hij een aangeschoten vogel in…
At Transatlantic danst Het Nationale Ballet tijdens het Holland Festival werken van vier choreografen. Ze zijn man. Ze zijn blank. Ze maken klassiek ballet. Waarom deze keuze?
Last weekend's workshop The Relevance of Dance, organised by Dansmakers Amsterdam and the European Dance House Network, sought to answer the question: What is the relevance of contemporary dance art for audiences? Suzy Blok, general director of Dansmakers Amsterdam, opened the atelier by talking about the desire of production houses to bring dance more to the...
On 30 January, choreographer Erik Kaiel was presented with the prestigious Victor Award at IPAY, an international youth theatre fair in Canada, for his performance Tetris. "It's a kind of Buchmesse for youth theatre. If you get picked up there, you go around the world" says Kaiel. Kaiel (1973) has been working in the Netherlands since 2003 and has so far produced his work at...
The raw in Something Raw can mean all sorts of things. The first thought might be something rough, as in the effect of sandpaper on skin or the havoc left by an elephant in the china shop. But rough is a derivative meaning. Raw first of all means unprocessed and fresh. There is a certain hope in the combination of rough and raw: artists who like...
Three mongols playing Mongols. Dschingis Khan, the opening performance of Something Raw, is provocative and consequential. With this performance by German theatre collective Monstertruck, or the also Berlin-based Man Power Mix by Sheena Mcgrandles and Zinzi Buchanan, the festival Something Raw lives up to its name. Something Raw is a festival in which Amsterdam theatres Frascati, De Brakke...
Never before has the Holland Festival placed itself at the centre of society as it is today. The 2016 programme is steeped in the turbulent times in which we live. The Netherlands holds the presidency of the European Union this spring. Artistic director Ruth Mackenzie has taken this fact unflinchingly to give 'Europe' a wide place in the programming. In presenting...
In Tunesië heerst werkloosheid. Jonge mannen ruimen er nu plastic op van de straten en de stranden, als zwaar onderbetaald baantje. Het bracht theatermaker Meher Debbich op een verrassend inzicht: ‘Oude ideeën zijn net als plastic. Ze vergaan niet. Ze moeten worden opgeruimd, ter recycling. Anders komen we erin om.’ Hij vertelt me hierover in het interview dat hieronder staat…
Zoals ik in mijn eerdere artikel over de Nederlandse Dansdagen schreef, won choreograaf Loïc Perela dit jaar de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht. Het leverde hem 12.000 euro op om in zijn nieuwe project HASHTAG te steken. De toekenning van de prijs heeft sommige eerdere winnaars op weg geholpen (Monique Duurvoort, Joost Vrouenraets, Erik Kaiel, Muhanad Rasheed, Joeri Dubbe,…
Met Henry van Itamar Serussi maakt Scapino Ballet Rotterdam een spannend statement. De kickoff van het jubileumseizoen is namelijk geen oubollige terugblik op 70 jaar dansgeschiedenis, maar staat midden in het heden en kijkt vooruit. Scapino doet dat met een relatief onbekende choreograaf die zijn eerste avondvullend werk levert, in een ongebruikelijke dansstijl. Mars Helemaal onbekend is de Israëliër Itamar Serrusi niet. Hij is…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.