Je Maintiendrai. Holland's motto of arms ('Ik zal handhaven') adorns the beautiful hall of Utrecht's old Post Office, now Library. The motto also watched over the premiere of the performance 'Solomon's Judgement' with which Ilay den Boer now returns to the public. After all, he was not here for a while. He worked for just under a year at the IND, the Immigration and Naturalisation Service,...
Talent ontwikkel je vaak dankzij forse tegenwerking. Rodaan Al Galidi kreeg talent voor het leven dankzij meer tegenwerking dan een witte, voormalig blonde Nederlander als ik ooit zal ontmoeten. Hij ontsnapte uit Irak en bracht vervolgens jaren door in het vagevuur van de IND en het COA, de afkortingen die de grens van Nederland bepalen. Hij schreef op wat hij…
She is 14, heavily veiled and bespectacled, with a voice that can be heard in the farthest corners of The Hague. She wants to be a surgeon but first wins the preliminary round of the school competition for young poets at Winternachten. What anger there is in that person. What maturity sounds from her cry...
From 18 January, The Hague is all about Winternachten. In our opinion, this is the most fun literature festival in the west of the Netherlands. This year, it is about Freedom, Equality and Brotherhood, the motto of the French Revolution, among other things. But also about Karl Marx. Under the motto 'we the people', Winternachten is therefore about populism and secession,...
‘Op scholen moet je kinderen literatuur voeren zoals ze in Frankrijk ganzen voeren.’ Met zijn snedige opmerkingen kreeg Tommy Wieringa de lachers op zijn hand, terwijl hij als de personificatie van Nederland op de sofa lag bij hoogleraar psychiatrie Damiaan Denys. ‘Nederland op de sofa’ was een van de eerste programma’s van de zaterdagavond van het literaire festival Winternachten in…
Next time, there will be 10 people queuing for a hotseat, 100 online viewers and dozens of live spectators in the foyer. At least I hope so, because only then will experimenting with new forms, apps and devices make sense, of course. At the second Winternachten night, Saturday 16 January at the Theater aan het Spui, we had slightly fewer viewers than...
Lots of audience and wonderful stories made the Saturday of the literary festival Winternachten a party. For the visit of Norwegian writer Karl Ove Knausgård in the afternoon, queues stretched from the auditorium to the front door of the Theater aan het Spui. The festival's evening programming was also well attended. While American-German philosopher Susan Neiman spoke in...
Three and a half hours of streaming video from a seating area at The Hague's Winternachten festival. I won't blame you if you didn't follow everything. I wasn't quite there myself at the end. Still, it was a success. If only because it hasn't been done here in the country before. Blab is so new that...
Hello Darkness is the theme of the international literary festival Winternachten, this coming weekend in The Hague. It takes guts, in a time when everything has to be fun and cosy and we prefer not to spend our free time dealing with misery or 'heavy topics'. That is why we love Winternachten, because that festival really goes...
Propaganda is not just something that occurs in, say, Russia, but also in the West - more so than we ourselves realise. For example, is it widely believed today that the atomic bombs were dropped on Hiroshima and Nagasaki to force Japan to capitulate and thus end World War II, nothing could be further from the truth. In that respect, Germany goes...
Het komt door Facebook. Zegt Ton van de Langkruis, artistiek directeur van schrijversfestival Writers Unlimited: “Je kunt niet langer die anonieme figuur zijn die de wereld met hermetische teksten bestookt vanuit een afgesloten zolderkamer. De markt is er niet meer naar. Je belangrijkste communicatiemiddel is facebook. Daar moet je open staan voor vragen, je communiceert met je lezers. We zijn weer terug op het dorpsplein waar ooit de eerste verhalen verteld werden.”
De latenight afsluitingen van de Winternachten op Writers Unlimited zijn altijd vrolijk. Dat komt omdat de dichters al wat losser zijn en het publiek wat meer gedronken heeft. En dit keer kwam het ook door megapubliekstrekker (bij andere gelegenheden) Arie Boomsma. Het vrolijke kijkcijferkanon smeet uit balorigheid met dichtbundels van de gasten van zijn programmaonderdeel.
Writers Unlimited is het leukste literaire festival ter wereld. Wij kunnen het weten, want we zijn er nu alweer twee keer geweest. Of de vergelijking met al die 20 miljoen andere literatuurfestivals in de wereld helemaal zuiver is, weten we niet. We weten wel dat heel veel van de schrijvers die Writers Unlimited bezoeken, het met ons eens zijn. Althans gedurende die paar dagen en vooral nachten in januari.
Een paar redenen.
We spraken op Writers Unlimited 2013 kort met de vrouw die sinds een paar jaar workshops Dichten geeft aan scholieren. En we vroegen ons maar weer eens af of ze aan rap niet voldoende hadden, die kids. Nee. Zo blijkt. En ze legt het helder uit.
Met een bomvol programma zoals Writers Unlimited 2013 wil het wel eens gebeuren dat je, ook als professioneel journalist, ondanks alles toch ergens té laat komt binnenvallen, en dan nog net een glimp opvangt van iets heel moois. In dit geval, na de krachttoer van Amos Oz en Adriaan van Dis, was dat het spoken word optreden van de Keniaanse Ngwatilo Mawiyoo. Mea culpa daarvoor.
En dan kun je dus zomaar het hoogtepunt van de eerste Winternacht missen omdat je het niet meer trekt om met een presentator mee te willen. De Vlaamse auteur Bart van Loo schijnt, aldus menig twitteraar, prachtige zinnen te hebben uitgesproken in het programma ‘Daar geef ik mijn leven voor’, maar dat was ver na twaalven en ik was toen al
English (UK) 
Nederlands 
Français