‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?…
At the Magazine Media Café at the Amsterdam debating centre De Balie, journalists, publishers and freelancers discussed the phenomenon of distributed content. What is it and what can you do with it? Distributed content: a new online phenomenon Distributed content is actually reverse publishing. You offer content (stories, photos, video) where the reader is, instead of the reader...
De grote zaal van het Enschedese Wilminktheater is leeg, net als de orkestbak. Op het immense podium het decor voor de proloog van Strauss’ Ariadne auf Naxos. Theatertechnici bespreken licht- en boventitelingscues, iedereen oogt ontspannen. Ook regisseur Laurence Dale. Het is vier uur vrijdagmiddag, twee weken voor de première op 10 september. Eerder die vrijdag is de proloog – die…
Een van de mooiste musea van Nederland is te vinden in Tilburg, een stad die door sommigen nog altijd gezien wordt als de rafelrand van Nederland. Dit centrale onderdeel van Brabantstad krijgt ook relatief weinig geld van de overheid. Hoe hier dan toch een van de beste musea van de wereld kan liggen? Museum De Pont is, net als Huis…
“Things happen, and then they happen again, but not the same way, not quite; such is the logic of the biennial. And then there are things which have never happened before, and which happen now and in a time that seems somehow out of time, or takes our “now” out with it.” [hints]“Dingen gebeuren, en dan gebeuren ze weer, maar niet…
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
Austrian politician Jörg Haider labelled its work Weltkatzenmusik. When his far-right Freiheitliche Partei Österreichs joined the government in 2000, it led to mass protests. At one such rally, Olga Neuwirth (Graz, 1968), under the title 'Ich lass mich nicht wegjodeln', denounced his anti-intellectual and anti-cultural agenda. The rest is history: Haider drove himself to pieces in 2008, Neuwirth...
There are countries in the world, where the boundaries between art disciplines are not as sharply drawn as they are here. The Holland Festival, under the new leadership of Ruth MacKenzie, is catching us up. She is bringing events here where the boundaries between visual art, performance, video, film and performing arts can no longer be drawn. Events that generate meaning in ways that are quite new to us, such as The Encounter, last week, and Gardens Speak, later this week.
No actor to be seen in the auditorium of Theatre de Veste in Delft. Just a house with walls and roof of transparent cloth. It holds thirty people. On the walls of the hall around it, projected images pass by at whirling speed. This is fascinating: usually, when you are in a house, the walls close you off from the surroundings, but this time they actually give a view of a world as big and beautiful as you never experience in ordinary life.
The show Sketches/Notebook (2013), which has its Dutch premiere at the Holland Festival on 6 June, is virtuosic, radical and extremely gentle. Choreographer Meg Stuart loves small scale, even when she occupies the biggest stages with partners like the Volksbühne (Berlin), Théâtre de la Ville (Paris) or the Münchner Kammerspiele. Details win out over big lines and often play a leading role in pieces that scrutinise human behaviour incredulously.
Sketches/Notebook stands out
‘Dit regiem heerst ook over je na je dood. Het regiem steelt je verhaal. Ze gebruiken je om hun eigen verhaal te vertellen. Nabestaanden worden gedwongen om verklaringen te onderteken dat de dode is vermoord door de oppositie. Het regiem gebruikt de doden om de levenden te onderdrukken.’ De Libanese kunstenares Tania El Khoury heeft een statement gemaakt: Gardens Speak (Tuinen Spreken). Een installatie, een immersieve[hints]definitie: onderdompelend, waardoor je de echte wereld om je heen vergeet.[/hints] voorstelling, waarin de toeschouwers zelf acteur zijn. Een voorstelling die bestaat uit een berg aarde waaruit zacht stemmen klinken vanonder grafstenen. Die voorstelling komt in juni naar Amsterdam, als een van de voorbeelden van de nieuwe Holland Festival-programmering door festivaldirecteur Ruth MacKenzie.
De berg aarde waarin en waarop de installatie zich afspeelt staat voor de vele duizenden anonieme achtertuingraven in Syrië. In het begin van de Syrische burgeroorlog was de strijd nog vooral een strijd tussen tegenstanders van de dictatuur van president Assad en diens (geheime) politie. De eerste slachtoffers waren vaak nog gewoon studenten die meededen aan vreedzame demonstraties, die pamfletten uitdeelden, of die de begrafenis van een vriend bezochten. Immers: het bombarderen van begrafenisplechtigheden was en is een beproefde methode van moorddadige regiems en misdaadsyndicaten om opstandige netwerken uit te schakelen.
Tania El Khoury hoorde in 2013 van het Syrische alternatief: de privébegrafenis in eigen achtertuin, of bij gebrek daaraan in een anoniem stadspark, zonder grafsteen of herdenkingsplek. Zo’n actie is zowel een uiting van angst als een daad van verzet: dit zijn doden die de regering niet meer kan misbruiken. ‘Het stuk is oorspronkelijk ook niet bedoeld voor het Europese publiek. Het is in Libanon gemaakt en de tekst was ook in het Arabisch. Het laatste waar ik aan dacht was het Europese publiek. Het idee was
'She is the embodiment of the incredible lightness of existence, agile, alert and precise on the beat.' So says one critic about Korean-American conductor Han-Na Chang (Suwon, 1982), who led just about every major orchestra after her debut in 2007. In 2014, she scored highly at the renowned BBC Proms with her fresh interpretation of the Fifth Symphony....
Simon McBurney is a real theatre nerd. Exceedingly interested in mathematics and physics, he enjoys nothing more in the theatre than building technical illusions. He is also an in-demand actor and director, who, when he has a performance at London's Barbican Centre, gets a visit from Kate Bush, who humbly comes to congratulate him on his work. This year, he is,...
Een tentoonstelling die onze blik op migratie en migranten centraal stelt, ons migratiebeleid kritisch bejegent, maar niet in makkelijk pamflettisme vervalt, dat is ‘Voices outside the echo chamber’. Vrijdag 29 april opende in de Tolhuistuin de expositie “Voices outside the echo chamber“– een expositie van Framer Framed, de Amsterdamse organisatie die al jaren de beeldtaal in onze kunsten bevraagt en becommentarieert. Immers,…
Imagine is al een aantal jaar aan het transformeren. Toen dit festival nog onder de naam Amsterdam Fantastic Film Festival door de wereld ging, lag de nadruk vooral op genrecinema. Het Fantatstic-genre is een verraderlijke term die als vergaarbak wordt gebruikt voor sciencefiction, fantasy en horror. In deze postmoderne tijden is fantatstic moeilijker af te bakenen. Het festival veranderde daarom al in 2009 van…
Although Panorama Mesdag always focuses on one painting, it is not a static museum. Changing exhibitions sometimes highlight Mesdag and his time, sometimes more modern artistic expressions. This time, the museum has approached artists to develop new visions on the concept of the panorama. A laudable decision. Whether the new panoramas are all equally convincing is a second. The main work in the exhibition is...
‘Dit was eigenlijk een mixtape,’ zegt Yassine Boussaid, zaterdag 9 april 2016 na afloop van zijn concert, ‘zoals mijn neef me vroeger meegaf, voor de lange terugweg van Marokko naar Amsterdam.’ Yassine is de zakelijk leider van het Amsterdams Andalusisch Orkest (AAO). Samen met artistiek leider Mohamed Chairi en regisseur-schrijver Mohamed Aadroun zet hij in moordend tempo concerten in elkaar…
De videoclip trok ooit beroemde regisseurs naar muziek en andersom bleken videoclipregisseurs later ook grote filmmakers. Maar ondanks youtube en vimeo, heeft de videoclip het laatste decennium aan impact en belang verloren. Verwonderlijk is dat niet, want waar eens MTV bepaalde welke (muziek)beelden we te zien kregen, bepalen we dat nu zelf. MTV zendt alleen nog maar op themakanalen muziek…
Mothers and daughters: is there a closer bond? Their lives are an extension of each other. Mother treads the same path her daughter will later follow. She is a friend, to whom one can always fall back. But underneath, a suffocating power struggle rages, in which they hold and attack each other. Jealousy and competition gnaw at the domestic idyll. Escape is impossible. It is a...
The great thing about visiting openings is that sometimes you get to experience something that no one expected. Like at the mini-exhibition 'Bep Rietveld, daughter of...' at Kunstruimte Kuub in Utrecht. It features 72 paintings by the daughter of Gerrit Rietveld, the man who gave De Stijl its furniture and houses. This Bep, not without merit with the paintbrush, created a...
In the corridor leading to the airspace, a shabby man stands leaning against the wall. Exhausted, cold, untouchable. It is a young Adolf Hitler, portrayed by Roy Villevoye as the homeless, failed artist he once was. Now he is at Hacking Habitat and full of potential, according to the caption. The art manifestation that has taken possession under that title in...
Who does a film belong to? That's the theme at this year's IFFR Critics' Choice programme. From YouTube compilations to a Russian Mad Men. Is the studio the owner, the filmmaker or the viewer? With video essays as the new form of film criticism.
Next time, there will be 10 people queuing for a hotseat, 100 online viewers and dozens of live spectators in the foyer. At least I hope so, because only then will experimenting with new forms, apps and devices make sense, of course. At the second Winternachten night, Saturday 16 January at the Theater aan het Spui, we had slightly fewer viewers than...
On Friday 15 January, we conducted a first experiment with the platform 'blab.im'. During festival Winternachten, we reported live, via the internet. We did so in English, because most of the viewers we had were English-speaking. We could see that. That is already the most striking difference between something like Blab.im, and ordinary television. Blab.im in the Netherlands is still...
Three and a half hours of streaming video from a seating area at The Hague's Winternachten festival. I won't blame you if you didn't follow everything. I wasn't quite there myself at the end. Still, it was a success. If only because it hasn't been done here in the country before. Blab is so new that...
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.