Skip to content

choreographer

Last 7 Words Dutch Don't Dance

‘Dit is God’. Choreograaf Thom Stuart zet Haydns Last 7 Words op dans.

Eerst was er de Kinder Matteüs: een interactieve muziekproductie met de Holland Baroque Society en het Nieuw Amsterdams Kinderkoor. Nu brengt De Dutch Junior Dance Division met het Matangi Quartet Last 7 Words op muziek van Haydn. Jij kwam toch elke dag in de kerk?, vraag ik Thom Stuart. Nee hoor, ontkent de choreograaf stellig. ‘Ik kom nooit in de kerk.’… 

Explosieve emoties, diepe wateren en een verfrissende vonk in Danslokaal 5

Een veld bezaaid met landmijnen. Zo voelt het leven soms aan. In wachtkamers bijvoorbeeld. Ongemakkelijke situaties. Wat moet je tegen elkaar zeggen? Schichtige blikken schieten langs elkaar heen. Weggestopte spanning bonkt tegen je spieren. Iedereen is bang voor iedereen. En voor zichzelf. Fobia van Davide Bellotta is een van de drie werken waarmee jonge choreografen zich presenteren in het programma… 

Hoe intiem kan een choreografie zijn? – Conny Janssen Danst jubileert met een expositie in de Kunsthal

Conny Janssen Danst bestaat 25 jaar. Ter gelegenheid hiervan is de Kunsthal in Rotterdam drie weken lang podium en laboratorium voor Conny Janssen, haar dansers en haar team. Een video-installatie, performance, live repetities en een tentoonstelling geven een beeld van het punt waarop de groep op haar ontwikkelingsreis is aangeland. Onorthodox ,,Mijn start met de groep 25 jaar geleden was… 

MIRROR MIRROR van Conny Janssen Danst

Voor dit ene moment wil je MIRROR MIRROR van Conny Janssen Danst niet missen

Je kunt meerdere redenen bedenken om MIRROR MIRROR van Conny Janssen Danst in de RDM Onderzeebootloods te gaan zien. Maar er is er vooral een. Conny Janssen Danst is met MIRROR MIRROR terug in een voormalige onderzeebootloods in Rotterdam. Die loods ligt aan het water vlakbij de Rotterdamse Academie van Bouwkunst én een Innovatielab. Een industriële setting die ook terugkeert… 

danse de nuit, Boris Charmatz / Musée de la danse. Photo: Boris Brussey.

danse de nuit, on cartoons and other violence in our lives, #HF17

On Anton de Komplein, it is less cosy than on the roof of Parking 58 in Brussels, where I saw danse de nuit earlier. Above South-East, the moon is hidden behind a thick haze, the square feels big and empty so without the market. The performance by choreographer Boris Charmatz/Musée de la Danse, also today and tomorrow,... 

Rito de Primavera, José Vidal & Cía., Festival de Marseille. Photo: Fabian Cambero.

Rito de Primavera: spectacular, but also a mountain of kitsch, unworthy of the Holland Festival

Rito de Primavera, on show at the Holland Festival early this week, is a group choreography for fifty young dancers. Choreographer José Vidal has loosely based himself on Sacre du printemps, Stravinsky and Nijinsky's 1913 piece for the Ballet Russes. Fragments of Stravinsky's music have been turned into 4-quarter beetz by DJ Jim Hast, while Vidal has minimised the ritual aspect of the sacrifice, essential to the many versions made throughout the 20th century (besides Nijinsky's primal version, Massine, Béjart and Bausch, among others).

What remains is an overwhelming visual experience of a gigantic mass of dancers looming out of the darkness. The coordination of the group, at times dancing wildly through each other, at other times circling the stage in long procession, is impressive. It produces a fascinating, eye-opening aesthetic, but the group dance in no way challenges the audience. You could call it a pile of kitsch, or opium for the people. Either way, it is a form of spectacle that I consider unworthy of the Holland Festival.

School trip

The performance begins like a school trip. Near the box office, spectators are prepared in groups for what is to come. They are kindly requested to take off their shoes upon entering the theatre, and then walk barefoot, hand in hand with fellow spectators, through the dark. Regularly, someone calls loudly for silence, as the performance has already started. There is also something uncomfortable about the nervous manner in which the audience, which is supposed to line up in rows after the instructions, is marched away to the performance space two buildings away.

The initiation of the visitors continues in the Purification Hall, when they pass through the pitch darkness hand in hand with the cool sand at their feet. It provides one of the few ambiguous moments during Rito de Primavera. Where is this going? What fairy tale are we being led into here? From which tourist boat have we fallen off, to now attend the rituals of which people again?

Naked!?

At first, the total experience that so many contemporary theme parks are looking for really takes shape. For half an hour, I stare at a stage in the dark. I see and feel a lot of people there, I think naked because sometimes there is a clever flash of soft light, but the dominant darkness prevents me from getting a grip on it. Ethereal singing composed by Andrés Abarzúa - a single chord sounds gurgling from many throats - accompanies the entrance of all the other spectators for half an hour.

The bleachers surround the playing surface. It is only the red and white bicycle lights of the guides of the many groups of spectators that give you some orientation in the space. It has something of Tintin in Takatukaland. An audience paying to be at a miraculous, never-before-seen, spring nymphing ritual.

Rito de Primavera, José Vidal & Cía. Photo: Fabian Cambero
Rito de Primavera, José Vidal & Cía. Photo: Fabian Cambero

Logic

The artificiality of the setting gives a certain tension. In the darkness, as a spectator, you can imagine all sorts of things about what is to come. But at some point, the bicycle lights go out, a sign that all spectators are seated, and the dancers all put on trousers. The light increases and the first beetz cum stravinsky supplants the singing. When, after the uncertain introitus, the actual spectacle begins, its logic becomes all too clear. A perfectly organised group choreography takes over.

In what follows, nothing is left to chance. And that is no luxury with so many dancers in semi-darkness, especially as half of them are also new to the work, because from the Modern Theatre Dance Department of the Amsterdam University of Applied Sciences. The group makes pulsating movements, dialogues with a neighbour, runs in groups, starts singing again, postures and occasionally lifts a single person in the air.

Impact-aware

But just as the darkness gets used, so does the group. They are all very young people, fairly relaxed dancing together. The uninhibited attitude with which the complicated group choreographies are performed is touching. A naive kind of surrender or faith speaks from it.

But gradually the effects, of the group choreography, of the light that creates the photographic vistas, the repetitive singing and beetz get boring. The repetition of moves is effect-laden, rhetorical, self-affirming. Nowhere a moment of debacle, of faltering. No one who has a question, can't keep up, is mistaken

Boris Charmatz

Danse de Nuit in the Bijlmer: 'Of course we want to influence public space' #HF17

Boris Charmatz has been a guest at many editions of the Holland Festival with impressive, provocative, socially engaged, finely composed and conceptually strong dance performances: Aatt enen tionon and Con forts fleuve (both in 2001); 50 years of dance (2010), Enfant (2011) and Manger (2015). His latest choreography, danse de nuit, premiered in Geneva last September. During the Holland Festival... 

Radio Philharmonic Orchestra & Great Broadcast Choir: ecstasy in concert

Traditionally, the AVROTROS Friday Concert marks the festive end of the season with a joint concert by the Radio Philharmonic Orchestra and the Groot Omroepkoor. On 9 June, American star conductor David Robertson leads them through Maurice Ravel's compelling ballet Daphnis et Chloé in the final concert. In addition, the orchestral work L'Ascension by his compatriot Olivier Messiaen and a selection of... 

Joop Oonk maakt van haar buurt een bühne

Joop Oonk (27) maakt dansvoorstellingen met de Misiconi Dance Company, maar niet van een standaard soort. Ze noemt het ook wel: inclusiedans. Dansen met rolstoelen bijvoorbeeld en dat dan in de openbare ruimte. Tijd voor een gesprek met deze bijzondere choreografe. Gelukkig hoef je geen kunstbarbaar te zijn om het woord inclusiedans niet te kennen. Joop Oonk choreograaf, artistiek leider… 

Hoe ophef in het theater tot interculturele dialoog kan leiden

Een dansvoorstelling voor de jeugd (6+) zorgde onlangs voor ophef. Leerlingen van groep 5 t/m 8 van de islamitische Aboe Daoedschool in Utrecht bezochten IJspaleis (6+) van danstheatergroep plan d–. Bij een dansje van twee verliefde pinguïns verzocht een van de leerkrachten de voorstelling stop te zetten. Deze scène werd niet geschikt voor de leerlingen gevonden, luidde de verklaring. Het… 

Modern dance only allowed with clothes on Facebook now

De eerste blote vrouwenborst die ik in mijn leven bewust waarnam was de vrolijk zwabberende tiet van het meisje in de Fa-reclame. Het moet ergens diep in de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn geweest. Dezelfde tijd dat de Pacifisties Socialistiese Partij ook zoiets deed met een koe op de achtergrond. Nu, een dikke veertig jaar later is de… 

Jan Martens in Utrecht: bravado, unintended honesty and unabashed desire

While Jan Martens' latest work, The Common People (2016), was at Amsterdam's Stadschouwburg last weekend, Utrecht's Theater Kikker is showing two older hits this week: Sweat Baby Sweat (2011) and The dog days are over (2014). Sweat and Dogdays are blockbusters and have already toured the world. At Kikker, they can now be seen as part of a... 

At the South Pole, it is better to be a penguin than a human being

The South Pole does not score high with holidaymakers. But perhaps that will change, if at least many children see Ice Palace (6+) by youth dance group plan d-. Renamed 'd-travels' for the occasion, plan d- proposes an adventurous trip. It takes the dancer/tour leader with his billboard some effort to get people excited about it, but already... 

Geest van Trump waart rond tijdens perspresentatie Nationale Opera & Ballet

‘Voor we aan de daadwerkelijke presentatie beginnen, geef ik u eerst wat facts & figures’, zegt Els van der Plas, algemeen directeur van Nationale Opera & Ballet. ‘Nee, niet de alternative facts’, voegt ze er gevat aan toe. De geest van de Amerikaanse president zal deze middag nog vaker door de Stopera waren. Van der Plas memoreert de successen die… 

Para | Diso Revisited

Five days later, PARA | DISO Revisited by ICK is still in your head

The performance PARA | DISO Revisited is hard to get out of your system. The sneering angel, the ecstasy of the female dancers, the noble classical knight. And sublime dance. Man, man, man. La Divina Commedia revisited PARA | DISO Revisited is a reworking of youPARA | DISO from 2010. The work concludes a series of four volumes inspired by Dante Alighieri's... 

Exit pursued by a bear

Farewell performance Arthur Rosenfeld is about one person. Ana Teixido.

Choreographer Arthur Rosenfeld bid farewell (for now) to a long dance career on 5 February 2017. One that relies mostly on his wife, dancer Ana Teixido. Such a farewell does not go without a fight with Rosenfeld. Leaving the field for another, who really wants that? Exit pursued by a bear, based on an eccentric directorial cue from Shakespeare, continues until the... 

How everything in dance is about relationships and a glass of wine can bridge gaps

If there is one subject that has been endlessly elaborated on in dance, it is the many ways in which people form relationships with each other. Nevertheless, it is good that Moving Futures has put this theme firmly at the centre of the third day of the festival. It is inexhaustible, can always inspire in new ways and even in a... 

Technique and dance give groundbreaking theatre experience

Dance and technology. That is the theme on the second day of the Moving Futures festival. After seeing this broadly composed programme, I no longer doubt that there is such a thing as 'progress in art'. This is not just about the new means artists can use to shape their work. The... 

Howl Spinvis

Spinvis' talk show Howl goes completely off the rails

Dance artist Amos Ben-Tal and songwriter Spinvis put together an intriguing talk show. And it does not go at all as you expect. Because what happens when you get a very Dutch songwriter and an Israeli choreographer with a ballet past to produce a joint performance? Right. The talk show The light in the room stays on. We the audience, are a talk show audience. Also on stage are... 

Moving Futures festival zoekt nieuw publiek voor moderne dans

‘Veel mensen vinden hedendaagse dans moeilijk. Vooral voorstellingen van jonge makers die experimenteren en nieuwe wegen zoeken. Op het Moving Futures festival kan iedereen ontdekken hoe dans je kan raken. We doen dit niet alleen door goede voorstellingen van jonge makers te laten zien. We bieden ook activiteiten eromheen, contextprogramma’s. Daarmee geven we het publiek handvatten om een verbinding te leggen met… 

Garry Feingold and Ger Jager, Dance Makers, 2012. Photo: Jean-Pierre Jans.

Extremely rare landslide possible in contemporary dance in the Netherlands.

In contemporary dance, artistic leaders are often in place for decades, at least in the Netherlands. This week, Leo Spreksel announced his departure from Korzo, as of September 2017. After 29 years, the director and programmer of dance at the theatre and production house in The Hague is calling it a day, because "in the Netherlands, commercialisation is pushing away the voice of artists: procedures and formats are... 

Polyptych, Lada Hrsak, Misericordia, Oude Kerk, 2016.

Oude Kerk op zoek naar hedendaagse vormen van naastenliefde en barmhartigheid

Het oudste en misschien wel mooiste gebouw van Amsterdam combineert een flink aantal functies. Al zijn toeristen tegenwoordig dominant, gelovigen vieren er nog iedere week de liefde van God. En al biedt de voormalige Nicolaaskerk geen ruimte meer aan vissers om hun netten te repareren, orgelconcerten worden er nog steeds gegeven, al sinds de veertiende eeuw. Brood uitdelen is niet… 

Deze vijf voorstellingen wil je echt zien in december

Ik vertel je hier waarom je naar Parsifal zou moeten gaan, en niet eens alleen vanwege het object van Anish Kapoor dat erin een rol speelt. En je zou trouwens ook een keer naar toneel kunnen. Met De Meiden. Fel theater van ons allerbeste theatergezelschap (volgens de Amerikanen). De Nationale Opera, Parsifal (opera) Vier jaar geleden bezocht ik Pierre Audi’s… 

here we live and now

Dance heals. Come and watch Here we live and now.

In turbulente tijden werkt een avondje dans therapeutisch. Zeker als drie voormalige dansers van het Nederlands Dans Theater (NDT) nieuw werk tonen in Here we live and now. Alleen, wie bij de programmatitel een scherpe blik in de actualiteit verwacht, komt bedrogen uit. Here we live and now verwijst vooral naar choreografen die in Den Haag wonen of werken en toont een momentopname van hun… 

Ronald Wintjens. Foto: Tycho Merijn Roest

Ronald Wintjens: ‘Meer gezicht voor jeugddans en performance art op Dansdagen.’

‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?… 

Small Membership
175 / 12 Months
Especially for organisations with a turnover or grant of less than 250,000 per year.
No annoying banners
A premium newsletter
5 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Cultural Membership
360 / Year
For cultural organisations
No annoying banners
A premium newsletter
10 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Participate
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Collaboration
Private Membership
50 / Year
For natural persons and self-employed persons.
No annoying banners
A premium newsletter
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Own mastodon account on our instance
en_GBEnglish (UK)