Meteen naar de inhoud

Fransien van der Putt

Fransien van der Putt is dramaturg en criticus. Zij werkt o.a. met Lana Coporda, Vera Sofia Mota, Roberto de Jonge, João Dinis Pinho & Julia Barrios de la Mora en Branka Zgonjanin. Zij schrijft over dans en theater voor Cultureel Persbureau, Theaterkrant en Dansmagazine. Tussen 1989 en 2001 mixte zij tekst als geluid bij Radio 100. Tussen 2011 en 2015 ontwikkelde zij een minor voor de BA Dance, Artez, Arnhem – over artistieke processen en eigen onderzoek in dans. Binnen haar werk heeft zij speciale aandacht voor de betekenis van archieven, notatie, discours en theatergeschiedenis in relatie tot dans in Nederland. Samen met Vera Sofia Mota onderzoekt zij in opdracht van www.li-ma.nl het werk van video-, installatie- en peformance- kunstenaar Nan Hoover.

Inez Wolters maakt familievoorstelling met circus van Strawinsky: “Ik geloof dat kinderen van tien een boel aankunnen.” #festivalcircolo

Het Tilburgse kamerorkest Kamerata Zuid brengt met danseres en choreograaf Inez Wolters L’Histoire du Soldat van Igor Stravinsky uit als familievoorstelling. De voorstelling gaat deze week in première bij Festival Circolo, Nederlands grootste circusfestival, eveneens in Tilburg. Wolters is een alleskunner. Met Zwermers ensceneert ze dans op locatie, met participatie van het publiek. Daarnaast leidt ze met haar wilde en… 

Lees verder »Inez Wolters maakt familievoorstelling met circus van Strawinsky: “Ik geloof dat kinderen van tien een boel aankunnen.” #festivalcircolo

Kolonisatie is geen relatie. Maar die relatie moeten we alsnog aangaan, dat toonde dit Holland Festival aan.

Post-koloniale kritiek en reflectie liepen als een rode draad door het Holland Festival-programma van dit jaar. Niet alleen William Kentrigde en Faustin Linyekula, de associate artists met wie de programmeurs van het festival samenwerkten, gaan met hun werk in op de verwoestende werking van eeuwen West-Europese handel en wandel. In het reframen van politieke en sociale geschiedenis en het terugclaimen… 

Lees verder »Kolonisatie is geen relatie. Maar die relatie moeten we alsnog aangaan, dat toonde dit Holland Festival aan.
Crash Park, la vie d'une île - Philippe Quesne. Foto: Martin Argyroglo.

Totdat het lachen je vergaat. Crashpark enscèneert de ondergang van de wereld als een prachtige landschap vol partygangers

Crash Park – La vie d’une île (2018) van de Franse regisseur Philippe Quesne voert 19de eeuwse waarden op in hun 21ste eeuwse uitwerking. De elitaire ontdekkingsreiziger is een modale toerist geworden, die zich in goed georganiseerde groepen naar iedere uithoek van de wereld beweegt, op zoek naar ultieme ervaringen, mits deze een retourticket westerse wereld niet in de weg… 

Lees verder »Totdat het lachen je vergaat. Crashpark enscèneert de ondergang van de wereld als een prachtige landschap vol partygangers
Antony and Cleopatra, Tiago Rodrigues. Foto: Magda Bizarro.

‘Ik heb er geen enkel probleem mee als toeschouwers Anthony en Cleopatra willen zien. Maar voor mij gaat het over iets anders.’ Tiago Rodrigues schrijft theater voor dansers.

Anthony and Cleopatra is precies het soort repertoirestuk waar mensen tijdens het Holland Festival, of elk ander prestigieus podium, naar uitkijken. Regisseur en schrijver Tiago Rodrigues weet die grootse verwachting niet zozeer te onttakelen, als wel naar de intimiteit van een duet en een spel met uiterst elementaire theatergestes terug te brengen. Zijn twee acteurs zijn dansers, een ervaren choreografenduo… 

Lees verder »‘Ik heb er geen enkel probleem mee als toeschouwers Anthony en Cleopatra willen zien. Maar voor mij gaat het over iets anders.’ Tiago Rodrigues schrijft theater voor dansers.

Wat een kapotte bus met bevrijding en feminisme te maken heeft. Danser Djino Alolo over Piki Piki op het Holland Festival

Djino Alolo Sabin (1990) zit er ontspannen bij, ’s ochtends in het hotel in Brussel. De avond ervoor heeft hij voor het eerst zijn solo Piki Piki gedanst, die ook tijdens het Holland Festival te zien zal zijn in Theater Frascati. De voorstelling raakt aan veel heftige thema’s, maar is alles behalve melodramatisch. Er spreekt eerder een onverdroten optimisme uit.… 

Lees verder »Wat een kapotte bus met bevrijding en feminisme te maken heeft. Danser Djino Alolo over Piki Piki op het Holland Festival

Gisèle Vienne brengt op @hollandfestival een voorstelling over rave-cultuur: ‘Geweld en agressie zijn niet per se negatief.’

De Frans-Oostenrijkse theatermaakster Gisèle Vienne toont haar nieuwste werk Crowd op het Holland Festival. Vienne neemt de rave-party als uitgangspunt voor subtiele observaties over wat mensen beweegt tijdens een nachtje stappen. De voorstelling enscèneert naast het extatische plezier van dance en trance ook allerlei vormen van nachtelijk zelfverlies, onbeholpenheid, eenzaamheid en agressie. Crowd, Gisèle Vienne. Foto: Estelle H… Je kunt… 

Lees verder »Gisèle Vienne brengt op @hollandfestival een voorstelling over rave-cultuur: ‘Geweld en agressie zijn niet per se negatief.’

Het koloniale beeld van de zwarte vrouw met ontbloot bovenlijf wordt herschreven in Legacy van Nadia Beugré op @HollandFestival

Een flinke groep vrouwen, hun huid alle kleuren bruin, wit en zwart, hun borsten en borstjes flink hoppend op de maat van stappende en rennende bewegingen op de plaats, zwermt bij binnenkomst van de zaal in de Brakke Grond rond de eigen as. Legacy is een intieme voorstelling die in alle opzichten losjes op en neer beweegt tussen concert, performance,… 

Lees verder »Het koloniale beeld van de zwarte vrouw met ontbloot bovenlijf wordt herschreven in Legacy van Nadia Beugré op @HollandFestival

Dimitris Papaioannou zet erfgoed Pina Bausch naar zijn hand met Neues Stück 1 Seit sie voor Tanztheater Wuppertal, Holland Festival #HF2018

Neues Stück 1 Seit sie – Ein Stück von Dimitris Papaioannou is een lange titel voor een overweldigend stuk, waarmee Tanztheater Wuppertal dit jaar het Holland Festival aandoet. Negen jaar geleden, op 30 juni 2009, een maand voordat ze negenenzestig zou worden, stierf Pina Bausch plotseling. De wereldberoemde en uiterst invloedrijke choreografe van experimenteel, beklemmend en weergaloos danstheater liet een… 

Lees verder »Dimitris Papaioannou zet erfgoed Pina Bausch naar zijn hand met Neues Stück 1 Seit sie voor Tanztheater Wuppertal, Holland Festival #HF2018

Choreograaf Arno Schuitemaker overtreft zichzelf met ragfijn The Way You Sound Tonight op @HollandFestival 2018

Het is de ruimtelijk opstelling die onmiddelijk indruk maakt in The Way You Sound Tonight, de negende voorstelling van choreograaf Arno Schuitemaker. Er zijn pakweg 25 stoelen te weinig. De laatste Holland Festival-bezoekers die tijdens de première het toneel van de Rabozaal opwandelen, moeten zelf een plek vinden op de nog immer geurende houten vloer. Pijpela Schuitemaker heeft, naar ik… 

Lees verder »Choreograaf Arno Schuitemaker overtreft zichzelf met ragfijn The Way You Sound Tonight op @HollandFestival 2018

Elkaar aanraken is taboe. Anne Nguyen brengt breakdance en capoeira, kwetsbare mannen en videogames in Kata @hollandfestival

In Kata, het nieuwste werk van de Franse breaker en choreografe Anne Nguyen, overstijgen hiphopmannen de clichés van de hiphop. Stoerheid, onaanraakbaarheid en de gebruikelijke frontale relatie met het publiek worden ingeruild voor indirecte gebaren, uitgestelde effecten, diagonalen en lateralen, dubbele bodems en ironie. Nguyen, zelf een bedreven beoefenaar van capoeira, ming chun en breakdance, daagt haar dansers uit hun… 

Lees verder »Elkaar aanraken is taboe. Anne Nguyen brengt breakdance en capoeira, kwetsbare mannen en videogames in Kata @hollandfestival

Rainer Hofmann (SPRING): ‘Na de populistische aanval van rechts hebben de podiumkunsten nu te maken met een aanval van links.’

Donderdag 17 mei opent SPRING Performing Arts Festival in Utrecht met o.a. Sic Transit Gloria Mundi van Dries Verhoeven en to come (extended) van Mette Ingvartsen. In tien dagen zijn er ruim vijfentwintig internationale dans- en theaterproducties, installaties en performance werken in de publieke ruimte en stedelijke omgeving te zien. Een week eerder oogt festivaldirecteur Rainer Hofmann ontspannen. ‘Tot nu… 

Lees verder »Rainer Hofmann (SPRING): ‘Na de populistische aanval van rechts hebben de podiumkunsten nu te maken met een aanval van links.’
Rule of Three, Jan Martens/Grip. Foto: Phile Deprez.

Heel erg anders of toch niet? Jan Martens over zijn nieuwe voorstelling Rule of Three

Rule of Three is een stuk voor drie dansers: Steven Michel, Julien Josse en Courtney May Robertson. NAH maakt live de muziek, het licht is van Jan Fedinger en er zijn enkele teksten van Lydia Davis. Rule of Three kwam de vorige maand uit in De Singel in Antwerpen, en de Nederlandse première is vandaag in de Stadsschouwburg te Amsterdam.… 

Lees verder »Heel erg anders of toch niet? Jan Martens over zijn nieuwe voorstelling Rule of Three
Setan Jawa, Garin Nugroho.

Hierom was Setan Jawa zo’n bijzonder hoogtepunt van het Holland Festival #HF17

Setan Jawa is de nieuwste film van de vooraanstaande Indonesische regisseur Garin Nugroho (1961). Het is een ‘stomme’ film, geschoten in zwart-wit door Teoh Gay Hian. Hij was vorig weekend tijdens het Holland Festival te zien in het Muziekgebouw aan t IJ. De muziek bij de film wordt live gespeeld door Rahayu Supanggah Gamelan Orchestra en het Nederlands Kamerorkest. Geïnspireerd… 

Lees verder »Hierom was Setan Jawa zo’n bijzonder hoogtepunt van het Holland Festival #HF17
FLEXN. Foto: Hayim Heron.

Geweldige dansers uit Brooklyn in een onduidelijke regie van Peter Sellars #HF17

Flexing is een streetdance-stijl uit Brooklyn, New York. Dertien mannen, drie vrouwen sterk is de formatie die in verschillende gedaantes (HyperActive, MainEventt, Ringmasters) furore maakte in Amerika, van de lokale talentenshow Flex in Brooklyn naar America’s Best Dance Crew. Nu is de crew onder leiding van pionier Reggie (Regg Roc) Gray op wereldtournee met een voorstelling, die ze met de… 

Lees verder »Geweldige dansers uit Brooklyn in een onduidelijke regie van Peter Sellars #HF17
danse de nuit, Boris Charmatz / Musée de la danse. Foto: Boris Brussey.

danse de nuit, over cartoons en ander geweld in ons leven, #HF17

Op het Anton de Komplein is het minder gezellig dan op het dak van Parking 58 in Brussel, waar ik danse de nuit eerder zag. Boven Zuid-Oost is de maan verstopt achter een dikke nevel, voelt het plein groot en leeg aan zo zonder de markt. De voorstelling van choreograaf Boris Charmatz/Musée de la Danse, ook vandaag en morgen nog… 

Lees verder »danse de nuit, over cartoons en ander geweld in ons leven, #HF17
Rito de Primavera, José Vidal & Cía., Festival de Marseille. Foto: Fabian Cambero.

Rito de Primavera: spectaculair, maar ook een berg kitsch, het Holland Festival onwaardig

Rito de Primavera, begin deze week te zien tijdens het Holland Festival, is een groepschoreografie voor vijftig jonge dansers. Choreograaf José Vidal heeft zich losjes gebaseerd op Sacre du printemps, het stuk van Stravinsky en Nijinsky voor de Ballet Russes uit 1913. Flarden van de muziek van Stravinsky zijn door DJ Jim Hast in 4-kwart beetz omgezet, terwijl Vidal het rituele aspect van het offer, essentieel voor de vele versies die er in de loop van de twintigste eeuw gemaakt zijn (naast de oe...

Je kunt nu inloggen om verder te lezen!

Welkom in het archief van Cultuurpers! Als lid heb je toegang tot alle, meer dan 4000 berichten die we sinds onze oprichting in 2009 hebben geplaatst!

(Recente berichten (jonger dan drie maanden) zijn voor iedereen te lezen, dankzij onze leden!)

Word lid, of log hieronder in:

Boris Charmatz

Danse de Nuit in de Bijlmer: ‘Natuurlijk willen we de publieke ruimte beïnvloeden.’ #HF17

Boris Charmatz was gedurende vele edities van het Holland Festival te gast met indrukwekkende, provocerende, maatschappelijk geëngageerde, fijnzinnig gecomponeerde en conceptueel sterke dansvoorstellingen: Aatt enen tionon en Con forts fleuve (beide in 2001); 50 years of dance (2010), Enfant (2011) en Manger (2015). Zijn nieuwste choreografie, danse de nuit, ging vorig jaar september in Genève in première. Tijdens het Holland Festival… 

Lees verder »Danse de Nuit in de Bijlmer: ‘Natuurlijk willen we de publieke ruimte beïnvloeden.’ #HF17

Jan Martens in Utrecht: Bravoure, onbedoelde eerlijkheid en ongegeneerd verlangen

Terwijl het nieuwste werk van Jan Martens, The Common People  (2016), afgelopen weekend in de Amsterdamse Stadschouwburg stond, toont het Utrechtse Theater Kikker deze week twee oudere hits: Sweat Baby Sweat (2011) en The dog days are over (2014). Sweat en Dogdays zijn kaskrakers en toerden reeds de wereld over. In Kikker zijn ze nu te zien als onderdeel van een… 

Lees verder »Jan Martens in Utrecht: Bravoure, onbedoelde eerlijkheid en ongegeneerd verlangen
Garry Feingold en Ger Jager, Dansmakers, 2012. Foto: Jean-Pierre Jans.

Uiterst zeldzame aardverschuiving mogelijk in hedendaagse dans in Nederland.

In de hedendaagse dans zitten artistiek leiders vaak tientallen jaren op hun plek, in Nederland tenminste. Deze week kondigde Leo Spreksel zijn vertrek bij Korzo aan, per september 2017. Na 29 jaar houdt de directeur en programmeur dans van het Haagse theater en productiehuis het voor gezien, omdat “in Nederland de verzakelijking de stem van kunstenaars wegdrukt: procedures en formats zijn… 

Lees verder »Uiterst zeldzame aardverschuiving mogelijk in hedendaagse dans in Nederland.

Eigenzinnig Veem geeft het goede voorbeeld aan danssector

Het Veem is een klein maar belangrijk theater en onofficieel productiehuis dat uitkijkt op de Houthavens in Amsterdam. Het huis is sinds jaar en dag de thuishaven voor internationaal opererende, hedendaagse podiumkunst. Een plek waar de kunstenaar en zijn of haar experimentele werk nog centraal staan. Sinds in 2014 Anne Breure directeur werd, draagt het als toevoegsel House of Performance. Met… 

Lees verder »Eigenzinnig Veem geeft het goede voorbeeld aan danssector
Polyptych, Lada Hrsak, Misericordia, Oude Kerk, 2016.

Oude Kerk op zoek naar hedendaagse vormen van naastenliefde en barmhartigheid

Het oudste en misschien wel mooiste gebouw van Amsterdam combineert een flink aantal functies. Al zijn toeristen tegenwoordig dominant, gelovigen vieren er nog iedere week de liefde van God. En al biedt de voormalige Nicolaaskerk geen ruimte meer aan vissers om hun netten te repareren, orgelconcerten worden er nog steeds gegeven, al sinds de veertiende eeuw. Brood uitdelen is niet… 

Lees verder »Oude Kerk op zoek naar hedendaagse vormen van naastenliefde en barmhartigheid

Meg Stuart gooit hele gewone lichamen in de strijd

Het twee uur durende heldenepos Until Our Hearts Stop van Meg Stuart, dat deze week in de Rotterdamse Schouwburg te zien is, doet niet aan een dramatische opbouw volgens de regels van de Poetica van Aristoteles. We weten niet wie die mensen zijn daar op het toneel. Ze lijken ook geen speciale opdracht meegekregen te hebben, al worden ze duidelijk… 

Lees verder »Meg Stuart gooit hele gewone lichamen in de strijd
Ronald Wintjens. Foto: Tycho Merijn Roest

Ronald Wintjens: ‘Meer gezicht voor jeugddans en performance art op Dansdagen.’

‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?… 

Lees verder »Ronald Wintjens: ‘Meer gezicht voor jeugddans en performance art op Dansdagen.’

Bombyx Mori, een briljante explosie tussen iets en niets

Terwijl het rommelt in de Amsterdamse dans- en performancewereld vanwege een totaal gebrek aan degelijke ondersteuning van ontwikkeling en experiment (zie Alarmbrief), toont choreograaf Ola Maciejewska dit weekend het indrukwekkende Bombyx Mori bij Veem House of Performance. Maciejewska is een mooi voorbeeld van een talentvolle maker die vanwege het afbrokkelende kunstklimaat in Nederland de wijk heeft genomen naar elders. Na… 

Lees verder »Bombyx Mori, een briljante explosie tussen iets en niets
Tefer, Itamar Serussi, Balletto di Roma, foto: Matteo Carratoni

Julidans dubbelprogramma met Levi en Serussi roept vooral vragen op

Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).

Lees verder »Julidans dubbelprogramma met Levi en Serussi roept vooral vragen op

Privé Lidmaatschap (maand)
5€ / Maand
Inschrijven
Voor natuurlijke personen en ZZP’ers.
Geen storende banners
Een speciale nieuwsbrief
Eigen mastodon-account
Toegang tot onze archieven
Beste Keuze
KLein Lidmaatschap (maand)
18€ / Maand
Schrijf je in
Voor culturele instellingen met een omzet/subsidie van minder dan 250.000 euro per jaar
Geen storende banners
Een speciale nieuwsbrief
Eigen Mastodonaccount
Toegang tot archieven
Deel persberichten met ons publiek
Extra aandacht in berichtgeving
Meer details in de welkomstmail
Groot Lidmaatschap (maand)
36€ / Maand
Schrijf je in
Voor culturele instellingen met een omzet/subsidie van meer dan 250.000 euro per jaar.
Geen storende banners
Een speciale nieuwsbrief
Eigen Mastodonaccount
Toegang tot archieven
Deel persberichten met ons publiek
Extra aandacht in berichtgeving
Meer details in bevestigingsmail!

Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten

*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen

nl_NLNederlands
en_GBEnglish (UK) fr_FRFrançais nl_NLNederlands