seks
Gaat het gelukkig toch nog over seks op #wu13
Hoeveel mannelijke geslachtsdelen Yasmine Allas in haar hand had gewogen. Dat was even de vraag tijdens het tot nu meest schaamteloze programma-onderdeel van Writers Unlimited. Deze latenight talkshow ging in op de vraag hoe schaamteloos schrijvers hedentendage eigenlijk durven te zijn. Kristien Hemmerechts, altijd goed voor een paar ferme statements, trof haar gelijken in
Veel Oz & een beetje Van Dis over onmogelijke dromen en idealen #wu13
Tijdens de aftrap van Winternacht 1 bracht publicist Bas Heijne de twee literaire giganten Amos Oz en Adriaan van Dis nader tot elkaar. Wat is er van hun vroegere idealisme overgebleven? Oz’ spervuur van prachtige oneliners bleek lastig te temmen en zorgde voor een hilarisch, maar beetje onevenwichtig gesprek.
Keiharde p***o op het eurobiljet?
Er is weer een interessant cultureel tintje gegeven aan het ‘Europa-debat’. Iemand heeft geroepen dat het watermerk van de nieuwe serie eurobiljetten een plaatje zal bevatten van ‘de verkrachting van Europa’ door de Griekse oppergod Zeus. De anti-Europa en anti-Griekenlanders in de diverse timelines hebben niet meer nodig om het complot van de bankenmaffia tegen de Europese burger te framen.
Paradiso vol dansenergie op I Like To Watch Too
I Like To Watch Too: overvloed aan voorstellingen laat zien dat dans en performance krachtig aansluiten op de moderne maatschappij. De danspasjes regenen je tegemoet, nog voordat je Paradiso bent binnengegaan. Tim Boerlijst tapdanst op de stoep. Dit aanstekelijke welkom trekt de bezoeker meteen in de sfeer van ‘I Like To Watch Too’. Dit festival laat dans en performance van…
Springdance-Journaal: “Nederlandse dans is heel braaf vergeleken met wat we hier hebben gezien”
Ons team is het erover eens: Springdance is op zaterdag écht van start gegaan. Met de installatie ‘Wildlife Take Away Station’ van Ibrahim Quraishi zeker. Recensent Daniël Bertina heeft eigen opnamen gemaakt die in zijn recensie terug zullen komen. En het was voor hem nog meer smullen bij ‘(M)imosa. Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church (M)…
‘Het voelde een beetje als de eerste keer seks: veel te direct, gehaast, overactief en grotendeels gebaseerd op onzekerheid’: Ivo Dimchev in gevecht met de draagbare kunst van Franz West
‘What the fuck moet ik hiermee?’ was de eerste gedachte van choreograaf en performancekunstenaar Ivo Dimchev (1976) bij de kunstwerken van de Oostenrijkse kunstenaar Franz West. Na Dimchev’s solovoorstelling Some Faves (2010) in Wenen zocht West, een veelbekroond maker van bizarre sculpturen en objecten, contact met de choreograaf. Hij vroeg hem om een geïmproviseerde video te maken op basis van zijn…
Berlijn 2012 – Nederlands debuut Hemel wint Critics Award
De Nederlandse film Hemel is op het festival van Berlijn door de jury van internationale critici uitgekozen tot beste film in de Forum-sectie voor jonge cinema. Dat is een mooi succes voor regisseur Sacha Polak die met dit drama over een jonge vrouw die op zoek naar liefde het spoor is kwijtgeraakt haar eerste lange speelfilm aflevert. Hemel, naar een…
Porno, beweging en politiek zoeken elkaar op tijdens festival Something Raw
Something Raw is al meer dan tien jaar een van de weinige plekken in Nederland, waar de vraag naar artistieke en maatschappelijke urgentie van het lichaam op de bühne wordt uitgezocht, met alle lol en risico van dien. Veel voorstellingen worstelden met de ‘impasse van het vertoon’: zijn mensen dan louter dingen geworden om naar te kijken? Porno is het…
IFFR 2012: Rauw en gevoelig Servisch debuut tweemaal bekroond
Lachend laat ze zich door een jongen met zijn mobiele telefoon filmen en ze kronkelt zich daarbij vrolijk in wulpse bochten. Maar als hij haar borsten echt wil zien schrikt ze. Toch zal ze later nog veel, heel veel verder gaan en ze krijgt er onthutsend weinig voor terug. Jasna, de opstandige hoofdpersoon uit Klip (Clip), is een Servische tiener…
41e International Film Festival Rotterdam opent met verontrustend Frans drama 38 Témoins
Vergeleken met eerdere edities zou je de keus van de openingsfilm waarmee het Rotterdams Filmfestival vanavond van start gaat bijna on-Rotterdams willen noemen. Geen wild jong debuut, exotische Aziaat of artistieke dwarsliggerij deze keer. De Franse boekverfilming 38 Témoins, die vanavond in Rotterdam zijn wereldpremière beleeft, is de zevende speelfilm van de Waalse acteur/regisseur Lucas Belvaux en is al aangekocht…
Die Zeit komt met tekst van pornogedicht Frederik de Grote. Maar wij zijn eerder.
Update: het onderhavige gedicht was niet bedoeld om Voltaire van de Pruissische stootkracht te overtuigen, maar een Italiaan, Francesco Alegerotti. Er is een scrabeus gedicht opgedoken van Frederik de Grote. Een gedicht, waarvan het bestaan wel, maar de inhoud niet bekend was. Tot nu dus. Vandaag komt het Duitse kwaliteitsblad Die Zeit met de volledige tekst. En Bild Zeitung heeft…
Rauwe ‘Hard to be a God’ van Mundruczó blijft aan de oppervlakte hangen #dekeuze
Op dit soort plekken gebeuren dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. We bevinden ons diep in de containerhaven van Rotterdam, tussen de neonverlichte overslagplaatsen en duistere pakhuizen. In een van die rauwe loodsen staan twee vrachtwagentrailers. De een is ingericht als illegaal naaiatelier, de ander is gevuld met aarde en rubberbanden. Ze vormen het decor van de voorstelling ‘Hard to be a god’ van de Hongaarse theatermaker Kornél Mundruczó.
De voorstelling vertelt het redelijk onnavolgbare verhaal van Karoly, die symbolische martelporno wil maken om er zijn vader mee te chanteren. Die vader verkrachtte ooit zijn zus en is nu Europarlementariër. Drie vrouwen zijn onder valse voorwendselen naar dit naaiatelier gelokt om in die video’s mee te doen. Het loopt niet goed met ze af, onder andere doordat de buitenlandse filmregisseur nogal sadistische neigingen heeft en daarbij de dames zodanig beschadigt dat ze onbruikbaar worden.
‘Over Dieren’ van Elfriede Jelinek is zo ongekend meedogenloos en naargeestig, dat je een uitweg wenst #tf2010
‘Kontneuken tegen meerprijs.’ ‘Doen die ook pijpen zonder condoom?’ ‘Die heeft een keer aan mijn lul gezogen en toen was ze de hele nacht misselijk. ’s Ochtends heeft ze in mijn bed gekotst.’ Continu doen ze suggestieve dansjes en voortdurend kijken ze de zaal in, met een vastgebeitelde glimlach die ergens tussen geamuseerd en geniepig in zit. De zes spelers van Over Dieren zijn uitdagend en meedogenloos. Susanne Kennedy’s regie van het stuk van Nobelprijswinnares Elfriede Jelinek is ongekend naargeestig en komt aan als een stomp in je maag.
Jelinek’s schreef een tekst over hoeren en hun klanten, gedeeltelijk gebaseerd op afluistertapes van een Oostenrijks escortbureau, waarin de mannen over vrouwen praten alsof het dieren zijn, of preciezer: zoals boeren over hun vee. Kennedy legt in haar regie grote nadruk op de blik van de toeschouwer. ‘De vrouw wordt bekeken en is altijd een object, de man kijkt en is het subject. Kijken is niet onschuldig,’ zei ze in een interview. De drie mannen, in foute lichtblauwe showpakken, praten over de vrouwen; de vrouwen, in jurkjes waarop weinig subtiel de nadruk op hun tepels en kruis wordt gelegd, praten hen gedienstig na. Ze kijken uitdagend naar ons, en maken ons medeplichtig aan de vernederende situatie.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.