In Electra, one of the finest tragedies handed down to us by the ancient Greeks, there is at least one piece of text that made history. It is the account of a horse race. You see nothing, but the language puts your imagination to work. 25 centuries later, they tried to turn the images described into real images for the...
Honourable members of the House of Representatives, It is with great concern that we look at the Temporary Test Act that will be voted on in your House on Tuesday 11 May. This new law means even more hurdles and restrictions for visiting culture. Restrictions that will be introduced but where the end date is not given. This new testing law could be a godsend for...
Dutch museums, partly due to the recent digital Museum Week, have been able to retain a large part of their audience. There is - reports the Museum Association on its website - a slight turnover though. And the hitherto loyal public will not find their way to museums automatically and to the same extent. But the picture is that the...
Dat Shakespeare na vier eeuwen nog steeds actueel is, daarvoor hoef je hem niet eens in moderne kleren te steken, maar het helpt natuurlijk wel. Het wereldwijde succes van Ivo van Hove en zijn ‘Internationaal Theater Amsterdam’ is dan ook mede te danken aan zijn Shakespearebewerkingen ‘Kings of War’ en ‘Romeinse Tragedies’. Marathons, urenlang theater met eten tussendoor. Valentijnsdag 2021…
Gisteren zag ik dan eindelijk ‘Weg met Eddy Bellegueule’, de theaterhit van het vorige, gebroken en verwoeste theaterseizoen, en zag dat de makers daarvan de kloof tussen jongeren- en grotemensentheater moeiteloos hadden overbrugd. De voorstelling is een nineties grungeconcert met briljante acteurs en een intense beeldregie van rising star Eline Arbo.
De rusteloze kop voor de romp, vuisten nerveus zoekend naar houvast onder de vaalblauwe trui. Z’n leven een meedogenloze teistering van generaties onderdrukking onder fabrieksarbeid, alcoholisme en huiselijk geweld. En diepe liefde toch, tussen deze getormenteerde vader en zoon. Tot bijna aan het einde van de monoloog ‘Wie heeft mijn vader vermoord?’ blijft het hoge bed onaangeroerd. Pas dan vernemen…
Een paar maanden geleden maakte ik via deze site melding van het feit dat Eurovisie Songfestival een orkest wilde laten optreden, voor minder dan geen geld. Het bericht werd, inclusief follow-ups, een kleine honderdduizend keer gelezen, dus kan enigszins bekend worden verondersteld. Gisteren kreeg ik een persbericht binnen van een best wel duur pr-bureau, dat de cultuurwereld in actie kwam…
Just like in the world outside culture (call it capitalism), in the cultural sector itself you also see a huge payment gap between creators and 'the plush'. Only you can't talk about that taboo without being seen as a traitor.
From 4 to 28 June 2020, Amsterdam will host the 73rd edition of the Holland Festival. Associate Artist this year is American choreographer, director, writer and dancer Bill T. Jones. His work will include the new show Deep Blue Sea, in which Jones himself dances and, assisted by a hundred mostly local...
Het Holland Festival wenst u een gelukkig 2020! Op 11 februari wordt het volledige programma bekendgemaakt van de 73e festivaleditie. Voor onderstaande vijf producties kunt u nu al kaarten bestellen. Verder in deze nieuwsbrief: vacatures voor een hoofd bedrijfsvoering/controller, een medewerker development en stagiair(e)s voor de afdelingen communicatie & marketing en productie; en aus LICHT uitgeroepen tot Opera van het Jaar 2019.…
‘Ik wist niet dat je in deze sector ook weggedigitaliseerd kon worden, maar dat kan dus wel.’ Susanne Visser en Annemiek Lely luidden op zaterdag 7 december de noodklok. Hun baan als inleider bij theatervoorstellingen is in gevaar. Gezelschappen zouden liever de mensen aan zich binden via podcasts, en zo’n inleider kost alleen maar geld. Maandag 9 december haalden we…
Het afgelopen jaar hoorden wij, Annemiek Lely en Susanne Visser, verschillende geluiden over saaie inleidingen en nutteloze randprogramma’s die niets zouden toevoegen. Zulke opmerkingen passeren de revue in de artiestenfoyer, aan de bar of vinden hun weg op social media. ‘Ik wil nagesprekken geleid door een lokaal presentatietalent in plaats van door een lijzige dramaturg,’ schreef een reeds gevestigde regisseur…
The Council for Culture has just proposed the new Basic Infrastructure (BIS), and it has become a very big, in traditional terms 'prosperous', baby. Since the Council is not allowed to name names, and can only list functions, we have already made a fill-in list here, in which we list (very briefly, because little time and not knowing about everything) which existing cultural...
Het Nederlandse theater herinnert zich steeds minder. Dat bleek afgelopen vrijdag tijdens een tweetal bijeenkomsten in ITA, het gebouw waar ooit de Stadsschouwburg gevestigd was. Tijdens Nieuwe Grond, een onderdeel van het Nederlands Theaterfestival, ging het over erfgoed. De ene bijeenkomst zal mogelijk herinnerd worden door de zes aanwezigen: de twee gasten plus presentator, en hun drie toeschouwers. De andere…
Last week, while walking the dog, my neighbour Stefanie asked, "What is that anyway, this Holland Festival?", and I almost caught myself wearily going to explain that it was the most important performing arts festival the Netherlands and its environs and that everyone with a bit of education should know it. But I held back. And wondered: how...
In the early 1990s, I am sitting in a small auditorium at The National Theatre in London. Before the performance starts, someone on stage asks if you want to greet the visitors next to you. This immediately creates a different, more intimate dynamic in the auditorium. On a sleek stage with only a few props are four actors and an Arab musician. Yoshi Oida...
Toneelgroep Amsterdam and Stadsschouwburg Amsterdam will continue together as 'Internationa(a)l Theater Amsterdam' (ITA). Not to be confused with the just-removed Internationaal Danstheater Amsterdam. I find the name 'ITA' rather chilly. Maybe as cold as Toneelgroep, but at least that still contained the word 'group'. That has something cosy about it. ITA is something like ING. Great ambition and no roots. For a moment...
In recent years, Toneelgroep Amsterdam's artistic director Ivo van Hove made three performances of works by Couperus. In three short interviews, I look back at the last part, Little Souls. Despite the long meandering sentences and the romantic, sometimes very passive characters, this book (or actually it's four books)is a timeless masterpiece that, as far as I'm concerned, all...
In het laatste deel van ‘boeken der kleine zielen’ zit de ooit in ongenade gevallen Constance in het donkere en tochtige landhuis waar vroeger haar onwillige schoonouders woonden. Constance trouwde tegen hun zin met hun enig kind, baron Henri van der Welcke. Constance’s en Henri’s zoon Addy is het enige wat deze twee mensen verbindt. Liefde voor elkaar is er nooit…
During the first two weeks of this Holland Festival, almost all art was about something. The festival theme 'democracy', conceived for the occasion, appears to have penetrated just about every hairline. Sometimes painful and highly topical, as in the National Theatre's phenomenal 'The Nation', sometimes downright embarrassing, as in Romeo's heavily overrated 'Democracy in America'...
Ik vertel je hier waarom je naar Parsifal zou moeten gaan, en niet eens alleen vanwege het object van Anish Kapoor dat erin een rol speelt. En je zou trouwens ook een keer naar toneel kunnen. Met De Meiden. Fel theater van ons allerbeste theatergezelschap (volgens de Amerikanen). De Nationale Opera, Parsifal (opera) Vier jaar geleden bezocht ik Pierre Audi’s…
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
This way from row nine, it is like being knee-deep in carnations yourself. The heads of the audience in front of me merge silently into a forest of stems crowned with pink, through which dancers carefully step back and forth like leggy chickens.
The find is great: Nelken by Pina Bausch depicts paradise as a place where you have to be careful or things will go wrong. The carnations force the dancers to be careful. As a spectator, you go along with them, without all the underlying thoughts immediately coming through to you.
So you can get too close to a work of art. I don't even know if it really applies to paintings, that toxic fumes can rise from them, as some claim, but it certainly applies to theatre art. During the opening of the Holland Festival 2016, I was sitting in the front row of the Amsterdam Stadsschouwburg. Normally already not the best place for those who want to keep a bit of an overview of what is happening on stage. For the occasion of 'Die Stunde da wir nichts voneinander wussten', the stage had also been raised by half a metre, which meant I spent about four-fifths of the time watching actors' heads bounce over a light rail.
Aanstaande vrijdag is het weer zover. Dan beklimmen in de stadsschouwburg Amsterdam sprekers op het terrein van technologie, economie en design het podium om te vertellen over hun ‘ideas worth spreading’. Het thema van dit jaar is ’the perfect trifecta’, want als er iets magisch is volgens oprichter Jim Stolze, dan is het wel de interactie tussen publiek, sprekers en performers. Opvallend…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.