Ingrid van Frankenhuyzen werkte 11 jaar als journalist (tot 2009) voor NRC Handelsblad. Jarenlang werkte ze bij de radio (NCRV, KRO, NPS) voor zowel kunst- als actualiteitenprogramma’s op Radio 1 als Hier en Nu Achtergronden, Het Geding, Formule 1 en Kunststof. Ze was redacteur, presentator, verslaggever, schrijver en regisseerde documentaires en hoorspelen (als de Odysseia met Ton Lutz). In Frankfurt was ze betrokken bij een groot aantal projecten van de Hessischer Rundfunk. In 2000-2002 was ze commissielid bij de Raad voor Cultuur. Bij de televisie (KRO, NCRV, IDTV) maakte ze programma’s en series over maatschappelijk verantwoord ondernemen, politiek, psychologie, kunst en milieu. Ook schreef ze een (juridisch) handboek: Scheiden voor beginners; De echtscheidingsgids van A tot Z. Ingrid is directeur van Communisenso. Vele Europese en landelijke politici, wethouders en raadsleden, (overheids)managers en CEO’s leerde ze de kneepjes van het communicatievak. Ze is specialist in (online) crisiscommunicatie. Ingrid van Frankenhuyzen is ook artistiek directeur en regisseur van Stichting Zeeproducties c.q. Oh Die Zee / Oh The Sea, dat Oerol-achtige projecten ontwikkelt. Zie www.ohdiezee.nl
Wat gebeurt er achter de schermen bij organisaties wanneer ze te maken krijgen met beschuldigingen van (ernstig) grensoverschrijdend gedrag? Stagiaire Emilia beschuldigt een theatertechnicus van een bekend theatergezelschap van verkrachting. Dit stuk is gebaseerd op haar verhaal en eigen onderzoek, om reden van privacy geanonimiseerd. Juni 2022, bier, wodka, joints en een deelscooter Het is feest in een stadspark; studenten…
Pure paniek en existentiële angst: dat is het beeld dat je krijgt als je makers in de kunst persoonlijk benadert over de effecten van de trickle down (het doorsijpelen van de coronasteungelden van de overheid naar die makers). De Creative Coalitie maakt weliswaar een vuist voor ze, praat erover met de minister, de instituten debatteren erover, maar de makers zwijgen…
Mijn verhaal over culturele grootverdieners bleek de talk of the town in de cultuursector. Niet publiekelijk, dus vooral achter de schermen, werd ik benaderd. Een van de weinige mensen die zich wel in het openbaar uitte was Henk Scholten. Op Facebook reageerde hij op een column van journalist Aukje van Roessel over de vragen die de Haagse gemeenteraad had gesteld…
Net als in de wereld buiten de cultuur (noem het kapitalisme), zie je in de cultuursector zelf ook een enorme betalingskloof tussen makers en ‘het pluche’. Alleen kun je over dat taboe niet praten zonder als verrader gezien te worden.
Europe in Motion (EIM) is een internationaal uitwisselingsproject, dat de ontwikkeling van opkomende choreografen steunt en in 2011 en 2012 langs drie partnerorganisaties van Springdance reist. Afgelopen februari deed het nottdance in Nottingham aan en in april streek EIM neer in Utrecht. Tijdens SPRINGDANCE 2011 gingen negen choreografietalenten uit Groot‐Brittannië, Oostenrijk, Turkije en Nederland in besloten kring met elkaar in…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.