Het was een ontroerend moment, toen regisseur Cherry Duyns dinsdag 9 juni een broze Misha Mengelberg het podium opreed, na afloop van de première van diens opera Koeien. Gestoken in knaloranje windjack en getooid met een pet met overmaatse klep, keek de onlangs tachtig geworden improvisator en rasontregelaar onwennig rond: is dit applaus voor mij? Toch genoot hij zichtbaar en…
Emio Greco en Pieter Scholten repeteren hun nieuwe voorstelling Extremalism in Marseille. De twee dansgezelschappen onder hun leiding, ICKamsterdam en Ballet National de Marseille, zijn voor deze gelegenheid samengevoegd: 30 dansers op het toneel, zes auteurs en ontwerpers in de zaal en ook de ploeg technici bestaat uit Amsterdammers en Marseillais. Ze werken samen aan de grootste productie die Greco en…
Voor de zesde keer in zijn geschiedenis start de Tour de France in Nederland: op zaterdag 4 juli beginnen de wielrenners onder de Dom in Utrecht aan hun drie weken durende uitputtingsslag . Een dag eerder trapt het Britten Jeugd Strijkorkest zijn eigen Tour de France af, in vestigingsplaats Zwolle. In één week tijd geven de jonge musici zeven concerzten in La…
De actualiteit is even helemaal terug in het Nederlandse acteerwezen, en dat is best fijn. De Verleiders, ooit begonnen als eenmalig stuk over frauderende bazen van George van Houts, is inmiddels tot een lijvige serie uit aan het groeien. Op tv hebben we de serie De Fractie, die erin slaagt om elke aflevering opnieuw het nieuws van de dag in…
Begin maart ging The Great War Machine, het nieuwe stuk van regisseur Joachim Robbrecht, in première in Theater Frascati. Een week eerder was in de Rotterdamse Schouwburg Swamp Club te zien, van de Franse regisseur Philippe Quesne. Beide voorstellingen gaan in op het huidige politieke klimaat. Waar Swamp Club uitdrukkelijk zwijgt over de wereld die het ter discussie stelt, is The Great War Machine juist een rethorisch spektakel, opgebouwd uit citaten van TEDtalks. Beide voorstellingen laten mechanismes voelen, in plaats van boosdoeners aan te wijzen. Je vrijwillig terugtrekken of buiten gesloten worden, veel meer keuze lijkt de neoliberale orde niet toe te laten. Van verzet is geen sprake.
Oekraïne, Boko Haram, IS, de economische crisis. De wereld lijkt op een borderline patiënt, zoals Ricardo Semler stelt. Ook dansfestival CaDance houdt politici en de macht graag een spiegel voor. Met Exhausting Space van de Spaanse choreograaf Iván Pérez lukt dat prima.
Thijs Borsten doet grenzen vervagen. Onder het motto ‘De Uitdaging’ zet hij volkomen verschillende artiesten samen op het podium. Na jaren van sappelen wordt het concept nu ook omarmd door media en publiek. Thijs maakt de komende tijd kans op zijn 6 minuten van roem in DWDD. Artiesten uit verschillende culturen bij elkaar brengen en zoiets bestempelen als een ‘uitdaging’;…
Ingres, Cimabue, Memling, Tiepolo, Goya, Van Eyck, Constable. Louter topnamen uit de kunstgeschiedenis en van vele hangt nauwelijks werk in Nederlandse musea. Maar nu even wel. Het Mauritshuis in Den Haag toont vanaf 5 februari maar liefst 36 werken uit de beroemde Frick Collection in New York. En dat museum leende nooit eerder zoveel kunstschatten uit. Daarom heeft het Mauritshuis…
Meer dan 10.000 versregels telt het gedicht Paradise Lost (1667) van Engelsman John Milton. Het kan niet eenvoudig zijn dat in een dansvoorstelling van een uur te vangen en toch is dat wat choreograaf Samir Calixto heeft willen doen. Eerder zette de jonge Braziliaan zijn tanden in Schuberts Winterreise en Vivaldi’s Vier Jaargetijden. Vrijdag opende hij met Paradise Lost het…
‘With a little help form my friends’ mag dan zijn grootste hit zijn. Mijn eeuwige favoriete nummer van Joe Cocker is en blijft The Letter. Hier niet de vocale acrobatiek van Cocker, die van het nogal zijige Beatles-nummer een smeekbede van een krijsend slachtoffer maakt. In The Letter verandert de man die vooral briljante covers deed eigenlijk bitter weinig aan…
5:Echo, de meest recente productie van choreografe Nicole Beutler, is een curieuze voorstelling. Alle aandacht gaat uit naar twee fameuze pioniers van de Nederlandse dans in de jaren 60 en 70: Ellen Edinoff en Bianca van Dillen. Toch laat Echo vooral zien hoe onmogelijk (en misschien ook wel onwenselijk) het is om vergane glorie te willen doen herleven. Danseres Kelly…
Je kon erop wachten. Meppelgate. Marieke Heebink, topactrice bij Toneelgroep Amsterdam, had de euvele moed om in de krant te zeggen dat ze blij is in een uitverkocht ‘Angels in America’ in New York te staan. “Godzijdank hoef ik niet naar Meppel” zegt ze. Aj. Aj. Hoe durft ze! Dat levert gegarandeerd boze reacties op. En niet alleen uit Meppel.…
Twee nieuwe platen op één dag? Dertig jaar na Purple Rain? Dat roept onwillekeurig herinneringen op aan de tijden van Guns ’n Roses en Bruce Springsteen, begin jaren negentig. Toen stond Prince nog onder contract bij Warner, maar zijn ruzies met die maatschappij zijn berucht. Vier platen in een enkel jaar ging Warner destijds veel te ver, net zoals driedubbelaars.…
Het driehonderdkoppige publiek stond gisteravond als één man op na de aanstekelijke uitvoering van Candide van Leonard Bernstein in het Hilton Hotel in Amsterdam. De voorstelling van deze door de Nationale Reisopera geproduceerde ‘pocketversie’ van Bernsteins vrolijke musical/opera over de onverbeterlijke optimist Candide vond vanwege de weersomstandigheden binnen plaats, in de balzaal van het hotel. Het Grachtenfestival moet nu eenmaal…
Het gaat om de zomer van 2015. Dan speelt Benedict Cumberbatch de titelrol in Hamlet, te zien in het Barbican Center in Londen. Voor de voorstelling, die 12 weken lang speelt, zijn in de eerste uren na de opening van de kaartverkoop, gisteren, al 214% meer kaarten verkocht dan voor de tournee van Jay Z en Beyoncé, die op dezelfde…
Ivo van Hove heeft niet alleen een toneelstuk gemaakt op basis van Ayn Rands ideeënroman The Fountainhead. In 2006 wilde de artistiek leider van Toneelgroep Amsterdam er zelfs een heel nieuwe inrichting van het toneelbestel op baseren. 8 jaar later kunnen we constateren dat alleen de negatieve kanten van Van Hove’s visioen zijn gerealiseerd.
Met talent alleen kom je er niet. Je moet ook een beetje geluk hebben. Dat geluk overkwam Alain Platel inmiddels zo vaak dat je bijna gaat twijfelen aan je eigen goddeloosheid. Maar toch. Wie niet alleen een componist als Fabrizio Cassol tot zijn vrienden mag rekenen, maar ook het zangwonder Serge Kakudji een kans heeft gegeven, verdient wel een beetje geluk. Wat het drietal nu met 13 muzikanten uit Kinshasa voor elkaar heeft gekregen is ronduit revolutionair. En een doodsklap voor wie gelooft dat noord en zuid elkaar nooit echt kunnen ontmoeten. Ik maakte hem maandag 16 juni mee. En hij dreunt nog na.
Het hoofdpersonage van Bachs Johannes Passion? Jezus natuurlijk. Mis. Het is de verteller, de evangelist, zeker in de prachtige enscenering van Dale Duesing, zeker wanneer vertolkt door Robert Burt. Waar bij gewone uitvoeringen van de Johannes de recitatieven van de evangelist vooral de aria’s en koorpassages onderbreken, vormen ze hier de dramatische kern. We zien echt de passie van Johannes.
Sommige kunst heeft een verhaal nodig. Dan volstaat een doekje aan de muur met het opschrift ‘Zonder Titel’ niet. De performance ‘Laaroussa’ (Bruid) van de Frans-Tunesische broer en zus Selma en Soufiane Ouissi valt binnen die categorie. Hoe bijzonder hun fysieke aanwezigheid op een donker toneel ook is, zonder uitleg vooraf en een vragenuurtje achteraf zegt het allemaal bitter weinig.
Is dat erg?
Er dreigt beslag op de instrumenten van het voormalige Nederlands Symfonie Orkest. Het orkest, dat sinds een verloren juridische strijd met Nederlands Philharmonisch Orkest het woord ‘Nederlands’ niet meer mag gebruiken, mag dus geen instrumenten verkopen of naar het buitenland meenemen. Hangende een tegenzet van het voormalige Orkest van het Oosten veranderde men daar de naam in ***** Symfonieorkest.
Nederland heeft er een nieuwe prijs voor jong choreografisch talent bij. Het BNG Cultuurfonds heeft, in samenwerking met Korzo in Den Haag, de BNG Bank Excellent Talent Dans Award ingesteld
Minister Filipetti heeft groen licht gegeven. Emio Greco en Pieter Scholten worden inderdaad de nieuwe artistiek leiders van CNN Ballet National de Marseille. Een gezelschap met dertig dansers, 60 werknemers in totaal, in een gebouw met 9 studio’s en een theaterzaal. Wie krijgt dat in Nederland nog voor elkaar?
Hoe kan een doorgaans heel gewone, aimabele theaterdirecteur opeens naar buiten komen met de mededeling dat een paar orkesten weg kunnen en het Nationale Ballet moet worden geoutsourced? Wij vroegen ons dat af en togen gisteren naar de parkeergarage bij het Concertgebouw.
Het is dé opkomst van de avond: rondjes rijdend op een scooter mengt barbier Figaro zich in een doldwaas avontuur waarin graaf Almaviva de mooie Rosina aan de handen van haar voogd dokter Bartolo wil ontrukken. Drie Berta’s rukken ondertussen letterlijk Basilio de kleren van het lijf in een ingenieuze dans voor drie decorstukken waarbij de handeling zich razendsnel van binnen naar buiten verplaatst en…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.