Er bestaat een wereld buiten Amsterdam. Daar wordt ook aan cultuur gedaan. Hoogwaardige zelfs. En natuurlijk, dat weten de Amsterdammers ook. Die hele wereld komt immers ieder jaar naar Amsterdam voor het Holland Festival en als het aan de directeur van de Amsterdamse Stadsschouwburg Melle Daamen ligt, dan komt er nog veel meer uit het buitenland. Ballet bijvoorbeeld.
Onze nationale trots, het Koninklijk Concertgebouw Orkest, niet voor niets uitgeroepen tot het beste orkest van de wereld, weet het ook. Goede dirigenten haal je uit het buitenland. Antony Hermus bijvoorbeeld. Hij maakt begin oktober zijn debuut bij dat instituut. En dus moet hij op gepaste wijze geïntroduceerd worden. Daarom schrijft het Orkest op zijn website:
“Het eerste Familieconcert van het seizoen wordt gedirigeerd door Antony Hermus. Grote kans dat u zijn naam niet kent, maar in Duitsland heeft de jonge Brabander gedurende de afgelopen tien jaar een grote reputatie en een breed repertoire opgebouwd. Hoog tijd dus voor een debuut bij het Concertgebouworkest.”
Ja, het staat er echt. De onbekende Antony Hermus. De dirigent die nog minder dan een jaar geleden in alle Nederlandse kranten uitbundig geprezen werd voor de wijze waarop hij het Noord Nederlands Orkest, koor en solisten leidde in een productie van Wagners Tristan und Isolde bij de Reisopera is een grote onbekende?
Denkt het Concertgebouw Orkest dat de bezoekers van het familieconcert geen nieuws volgen? Of dat ze dat wel doen, maar dat ze alles wat niet over Amsterdam gaat – de beste Tristan und Isolde in jaren was namelijk niet in de hoofdstad te zien – totaal irrelevant vinden?
Hoe dan ook, het is een schoffering van de debuterend dirigent, die wel degelijk ook in Nederland veelvuldig aanwezig is, te omschrijven als ‘iemand die u hoogstwaarschijnlijk niet kent’ en vervolgens juist een van zijn grootste prestaties in ons land niet eens te noemen.
Steek die A10 eens over. Er zijn viaducten. Er bestaat een wereld buiten Amsterdam. Ook in de muziek.
Nederlands 
English (UK) 
Français 