Er zijn heel erg veel kunstenaars en creatieven die niet als ondernemer begonnen zijn, maar wel aan het ondernemen moeten of willen. Hun aantal is sinds ‘de Halbe Zijlstra periode’ alleen maar toegenomen. Ik ken ze, ik begeleid er een paar en last but not least, ik ben er zelf ook een. De perfecte aanleiding om wat bijscholing tot me te nemen.
Cultuur+Ondernemen is een van de partijen die scholingen, trainingen en coaching organiseert om creatieven te helpen hun weg (weer) te vinden. Een van die trainingen is ‘acquisitie’. O jee, het A- woord! Bijna net zo erg, misschien nog wel erger dan het N-woord, netwerken. Je doet het, maar weinig mensen voelen zich senang bij zichzelf verkopen en aanprijzen. Het zijn die gêne en schaamte die ontzettend belemmerend werken. De ‘mijn werk spreekt toch voor zich’ houding, werkt ook niet mee. Jezelf verkopen voelt voor de meeste aanwezigen al gauw ‘ plat’.
En het is op een koude woensdagochtend aan coach Ernst van Dijk, zelf uit de grote-reclame-jongenswereld afkomstig, om dat negatieve frame te kantelen.
Herformuleren
Het reframen, of ‘anders kaderen’ , zoals de coach het noemt is de belangrijkste sleutel tot overwinning op de eigen belemmeringen en angsten. ‘Benoem wat je te bieden hebt, wees er bewust van dat je de ander kunt helpen met een probleem.’ Juist datgene waar de deelnemers goed in zijn, daar zijn ze te vaak bescheiden over. Want ja, dat kunnen ze nu eenmaal. Het herformuleren van van je talenten en je meerwaarde, dat zou eigenlijk iedereen elk jaar moeten doen.
Stap voor stap worden we door de jungle van acquireren geleid. Natuurlijk zijn veel van de lessen inkoppers: Wees aardig tegen de receptioniste, stel vragen, bel niet als je in grote geldnood zit maar juist als je goed in je opdrachten zit. Maar toch, iedereen weet het vaak wel, maar tussen weten en doen zitten een hoop ‘ ja maars’.
Ja maar ik heb het druk, ja maar had al gemaild dan kan ik toch niet ook nog bellen, ja maar ik ben een flapuit, ja maar ik doe heel veel verschillende dingen, waar begin ik mee?
Telefoontje
De meerwaarde van dit soort trainingen zit hem dan ook in het doen. Ter plekke oefenen de deelnemers telefoongesprekken, bedenken ze openingszinnen en worden ze aangemoedigd om de lat hoger te leggen. Waarom de hele ochtend opzien tegen een telefoontje terwijl je er ook tien zou kunnen doen?
Ook het uitwisselen is altijd weer van groot belang. Veel zelfstandigen en creatieven hebben geen vaste naaste collega’s en vinden allemaal hun eigen wiel uit. Maar hoe werkt Facebook eigenlijk? Wie accepteer je op LinkedIn? Moet ik twitteren? Het zijn vragen waar genoeglijk over wordt uitgewisseld.
Terwijl de deelnemers hun evaluatieformulieren invullen en kaartjes uitwisselen, duik ik mijn eigen LinkedIn in, want oh ja, die en die kan eigenlijk ik best uitnodigen…