Sorting by

×
Ga naar de inhoud

Minifestival vol uitersten bij de jonge garde van het Nederlands Dans Theater

ADVERTORIAL Verder uit elkaar kunnen ze bijna niet liggen. Alexander Ekman en Sharon Eyal maken allebei dansstukken, en zijn beiden kind aan huis bij het Nederlands Dans Theater, maar daar houdt het wel zo’n beetje op met de overeenkomsten. In het

Fictie in dansfilms, (hoe) werkt dat? Goeie vraag op festival Cinedans

Fransien van der Putt zag samen met choreograaf en dansfilm-maker Angelika Oei vijf nieuwe Nederlandse dansfilms tijdens Cinedans. Het resultaat is soms veelbelovend. De films ontstegen alle het niveau van de visuele gimmick. Daarvoor in de plaats komt een worsteling met fictie en fysieke geloofwaardigheid.

Prokofjevs satirische sprookje is een visueel feest

Wat maakt een opera tot een succes? De zonderlingen, leeghoofden, comici, lyrici en tragici menen het te weten, en verkondigen hun standpunt op de gekste momenten en zijn zelfs niet te beroerd om in de handeling in te grijpen. Welkom in wondere wereld van Prokofjevs L’amour des trois oranges, deze maand opnieuw op de planken in het Amsterdamse muziektheater.

Underdog Argo winnaar bij de Oscars

Het grote verhaal van de Oscars 2013 is natuurlijk hoe de underdog Argo uiteindelijk de aanvankelijk gedoodverfde favoriet Lincoln voorbijstreefde. Toen zondagavond Ben Affleck het beeldje voor beste film in ontvangst nam deed hij dat niet als regisseur maar als producent. Hij was zelfs niet eens genomineerd voor de Oscar voor beste regie, en dat komt bij een film die… 

‘Veel kunst gaat teveel om het pleasen’

Het begon met een mail uit het niets. Kunstenaar Joncquil had mijn website gegoogled en was getroffen door de naam. Zelf was ik bijna vergeten hoe ik ooit aan die naam gekomen was, Joy of Irony: een nummer van de legendarische, zeer ondergewaardeerde Engelse noise/metalband Fudge Tunnel. Joncquil kwam op mijn site vanwege zijn toenmalige expo, Himmel und Joy. Hij had wat van mijn stukken gelezen en introduceerde zichzelf. Misschien dat we ooit koffie konden drinken om een beetje over kunst te praten.

Aldus geschiedde.

Pas in slotscène baadt Guillaume Tell in gouden zonlicht

Na ruim vier uur gebeurt het dan toch: emotie. Het vrije Zwitserland baadt in een gouden zonlicht en het koor zwelt aan over de mooiste orkestklanken die Rossini componeerde. Onwereldse klanken, die weinig van doen hebben met de bekendste klanken uit Guillaume Tell – de galoppade uit de ouverture.

Utrecht zet leger in bij opening feestjaar

200 militairen en JunkieXL moeten op 13 april aanstaande voor spektakel gaan zorgen op de A2 bij Utrecht. Het dak van de nieuwe tunnelbak gaat het toneel vormen voor een veldslag van middeleeuwse proporties, waarbij de vrede door onze landmacht veroverd gaat worden op iets met een muur en ‘war’ erop.

‘Oh, die wordt een beetje uit elkaar gerukt’ #wu13

In 1 strip of 1000 woorden sprak blogger en columnist Peter Breedveld met drie invloedrijke tekenaars, Barbara Stok, Peter van Dongen en Thé Tjong-Khing aan de hand van geprojecteerde afbeeldingen uit hun prachtige werk.  Het ontspannen gesprek was een verademing tussen het overige woest-geëngageerde debatgeweld op het festival.

Writers Unlimited 2013: over schrijvers en mensen met een verhaal #wu13

Of Tahmina Akefi een goed schrijfster is, durf ik niet te zeggen. De Afghaanse schoonheid kan in ieder geval zinnen aan elkaar plakken, en weet er ook nog een erotisch laagje overheen te gieten. Maar of zij hiermee de gemiddelde stuiverroman overstijgt, of dat ze toch niets anders te bieden heeft dan oriëntaalse softporno? Lastig.

Bloggen vs. demonen #wu13

“We gebruiken de sociale media niet omdat het cool is,” zegt de Tunesische internetactivist Sami Ben Gharbia. “Maar in een dictatuur is het de enige manier om mensen te informeren over wat er echt gaande is. Om de demonen in de samenleving te bevechten. Ik ben niet een techny geworden omdat het leuk is. Ik had gewoon bruikbare kennis nodig over internetcodes, om mijn burgeractivisme mogelijk te maken.”

Hassnae Bouazza’s duizend tinten Arabië op #wu13

John de Mol doet goede zaken in de Arabische wereld. Hij doet daar nogal minnetjes over, volgens Hassnae Bouazza. Volgens haar praat de televisieproducent in het openbaar vooral over de vele beperkingen aan zijn formats vanwege de islam en het sentimentele gehalte van de tv in het midden oosten in het algemeen. Dat De Mols succesnummer The Voice of Arabia tijdens de finale in

‘Voor mij bestaat alleen de tekst’ – Alberto Manguel & Hans Goedkoop over zwarte bladzijden #wu13

Met een bomvol programma zoals Writers Unlimited 2013 wil het wel eens gebeuren dat je, ook als professioneel journalist, ondanks alles toch ergens té laat komt binnenvallen, en dan nog net een glimp opvangt van iets heel moois. In dit geval, na de krachttoer van Amos Oz en Adriaan van Dis, was dat het spoken word optreden van de Keniaanse Ngwatilo Mawiyoo. Mea culpa daarvoor.