Cultuurjournalist sinds 1996. Werkte als toneelrecensent, columnist en verslaggever voor Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool en regionale kranten via de Geassocieerde Pers Diensten. Interviews voor TheaterMaker, Theaterkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcastmaker, experimenteert graag met nieuwe media. Cultuurpers heet het geesteskind dat ik in 2009 op de wereld zette. Levenspartner van Suzanne Brink huisgenoot van Edje, Fonzie en Rufus. Zoek en vind mij op Mastodon.
In de kleine Nederlandse kunstwereld is het onmogelijk om een commissie van deskundigen samen te stellen die geheel en al onafhankelijk is. Iedereen met kennis van zaken heeft ook kennis van mensen, of heeft gewerkt bij een instelling waar nu over geoordeeld moet worden. Of werkt daar nu. Reden genoeg dus voor speculaties en complottheorieën.
Op 12 augustus 2012, tijdens de slechtst bekeken Zomergasten-uitzending aller tijden (343.000 kijkers) vertelde trendvoorspeller Lidewij Edelkoort over The Johnny Cash Project. Een prachtig voorbeeld van wat crowdsourcing voor creativiteit kan doen: iedereen werd in 2010 uitgenodigd om een tekening toe te voegen aan een geanimeerde videoclip bij het laatste nummer van Johnny Cash. Inmiddels weten we wat en wie hier achter steekt:
Maastricht gaat het anders doen. Vanaf komend jaar bepaalt de gemeenteraad wat er aan kunst nodig is, en mogen kunstinstellingen plannen indienen die binnen die kaders passen. Voldoen hun plannen niet, krijgen ze geen geld. Klinkt leuk, maar de hoofdstad van Limburg begeeft zich op glad ijs.
Deze wil ik even aan jullie voorleggen. Citaat uit de volkskrant van vanochtend, waar redacteur Harmen Bockma een dappere poging doet om alle cijfers van de cultuurslachting op een rijtje te zetten, maar daar een beetje in faalt. Het blijft ook lastig om de uitval in de basisinfrastructuur op te tellen bij de uitval bij het fonds, maar het blijkt helemaal lastig om te onderscheiden wat
Martin Barden beseft dat een oud model werkt, waar iedereen altijd roept om nieuwe vormen. Als marketingbaas van het de Tate musea in Londen zorgde hij voor een groot vriendennetwerk. Meer dan 100.000 leden heeft dat museum dus. mensen die zich deel van de club voelen, en die je in de watten moet leggen.
Mensen die om duidelijkheid vragen, roepen vaak om ‘namen en (rug)nummers’, maar in de klassieke muziek is dat gedoe met namen en nummers juist de reden waarom niemand er nog wat van begrijpt. Het gaat dus, volgens ex-marketeer en nu verhalenverteller Nancy Wiltink niet alleen om je verhaal, maar ook of dat verhaal
Inmiddels wordt duidelijk waar de laissez faire-laissez mourir (laat maar doen, laat maar sterven)-politiek van Halbe Zijlstra, Martin Bosma en Mark Rutte toe gaat leiden. Van de tientallen instellingen die de komende maanden zullen sluiten, afslanken of afsterven door leegloop van kwaliteitspersoneel, begint de ondergang van het Theaterinstituut Nederland (TIN) wel erg tragische proporties aan te nemen.
Shakespeare had het, Oscar wilde had het, Monty Python had het en Simon McBurney heeft er vrachtwagens vol van. Het is dus Brits en het heet humor, of liever gezegd: het vermogen om de absurditeit van het leven als tegelijkertijd hilarisch en dieptragisch te laten zien. En laat dat nou ook gelden voor de Rus Michail Boelgakov. Zijn onvoltooide roman De Meester en Margarita heeft nu dus bijna 75 jaar mogen wachten tot een regisseur als Simon McBurney er theater van kon maken.
Het is niet gebruikelijk, maar het moet wel gezegd: Het Amsterdam Symfonietta is een enorm mooi ensemble. De musici zien er stuk voor stuk mooi uit, ze hanteren hun instrumenten mooi en ze spelen mooi. Ze kijken alert, actief. Dat helpt bij het mooi gevonden worden, weten we allemaal, en die actieve blik ligt aan hun formule: ze spelen doorgaans zonder dirigent en moeten dus ongelooflijk gespitst zijn op wat er om hen heen gebeurt. Van duf naar de dirigent kijken word je lelijk.
Het publiek voor klassieke muziek neemt al 20 jaar met 1% per jaar af. Structureel. Dat betekent dat sinds 1992 al 1/5 van de toeschouwers is verdwenen, zonder dat er iets ander voor in de plaats is gekomen. Volgens Johan Idema, strateeg en schrijver van een nuttig boek over nieuwe methodes voor oude muziek, heeft de sector het helemaal aan zich zelf te danken.
We zijn live te zien, vanaf half 11. We praten na over een volle week Holland Festival, waarin een paar hoogte- en dieptepunten zijn langsgekomen: John Cage, paaldanskunst, Marilyn Monroe, noem maar op. Check back here, of kijk rechtstreeks op ons youtubekanaal. We proberen alle reacties mee te nemen.
Stelt u zich Arjan Robben voor. De veelgeplaagde voorman van het Nederlands Elftal heeft zojuist een schitterende actie beloond zien worden met een penalty en hij staat klaar om hem te nemen. Komt er een veldknecht op met een nieuwe set plakletters voor zijn shirt, omdat de cijfers niet meer leesbaar zijn vanaf de tribune. Veel gesjor, shirtje uit, secondenlijm. Toestanden, kortom. Na twee minuutjes is de veldknecht weg, het nummer leesbaar en klinkt het fluitje van de scheids. Probeer dan maar eens raak te schieten.
We hebben er al een aflevering op zitten, en dat was natuurlijk een enorm succes, maar juist op het hoogtepunt moet je met iets nieuws beginnen. Daarom vanavond om 22:30 uur een nieuw ding: De Dodo Holland Festival Hangout. Live, interactief en online. Innovatief dus, zoals u het van ons kent. U kent ze wel: die reportagewagens met meters spaghetti…
Ze kunnen best wat, bij Fitzroy. Altijd leuk om presentaties bij te wonen, zoals het Amsterdamse marketingbureau liet zien tijdens het Congres Podiumkunsten op 29 en 30 mei 2012.
Op tweederde schiet de brok erin om er tot het einde niet meer uit te gaan. Bij iedere voorstelling van Alain Platèl gebeurt het. Hartgrondige snikken uit de zaal, veel geslik om je heen en de onvermijdelijk als een natuurramp opwellende tranen. Het werk van de Vlaamse choreograaf daarom voorspelbaar noemen, gaat te ver. Wat hij met zijn gezelschap Les…
[View the story “Opening Holland Festival 2012” on Storify] Opening Holland Festival 2012 Op 1 juni opende het Holland Festival in Theater Carré. We waren erbij, zagen Platels C(h)oeurs en proefden de sfeer. Al ging het bijna mis. Dit is wat ervan mee te maken was op de sociale media Storified by Cultureel Persbureau · Sat, Jun 02 2012 08:37:18…
Misschien is het ook gewoon een verkeerde keuze om deel drie direct na afloop van de eerste twee delen te zien. Misschien dat je na een dagje je of wat bezinken de tekst van Petry wél kunt waarderen, op zijn eigen merites. Stelt u zich een driesterrendiner voor. Een zinnenstrelende aaneenschakeling van kleine en middelgrote gerechten, bereid met de…
Wij van cultuurpers denken genuanceerd over recenseren. Ooit toen er alleen nog maar kranten waren, waren recensies redelijk unieke stukjes tekst van mensen die door de krant waren aangewezen om De Mening te verkondigen aan de zoveelhonderdduizend lezers. Inmiddels zijn die zoveelhonderdduizend lezers zelf krant geworden, en zijn er ook ongeveer zoveel recensenten bij gekomen.
De cultuurkaart is gered. Dat is prachtig nieuws, zo kort na de keiharde klap in het gezicht van de schoolgaande jongeren van Nederland die het nu demissionaire kabinet in 2011 uitdeelde. Op oneigenlijke gronden, zoals de Algemene Rekenkamer aantoonde, schrapten de onderhandelaars van PVV, CDA en VVD al tijdens de formatie deze mogelijkheid voor scholieren om tegen sterke kortingen kennis…
Jongeren uit Guatemala, nachtegalen uit Noord Ierland en theatermakers uit de binnenlanden van Peru. Zomaar een greep uit de gasten op het Community Arts Festival dat in juni 2013 in Utrecht wordt gehouden. Muziek, film en theater met gewone mensen achter en voor de schermen, begeleid door professionele kunstenaars. Wat ze verder gemeen hebben?
34 jaar Springdance festival samenvatten is onmogelijk. Evalueren kunnen we eigenlijk ook niet. Treuren omdat het dit jaar voor het laatst was? Misschien. Het festival dat in zijn jongvolwassen leven langs diepte- en hoogtepunten zeilde, gaat op in een nieuw festival en niemand weet op dit moment, 28 april 2012, nog hoe dat festival gaat heten, en wat het in…
Na de presentatie van de Rotterdamse en Haagse kunstadviezen, en een paar dagen tot weken voor de harde oordelen van de Raad voor Cultuur, en een paar maanden voor de vernietigende rapporten van het Fonds Podiumkunsten, begint duidelijk te worden hoe ingrijpend de Nederlandse cultuursector geraakt wordt
Deze dinsdag stond in het teken van dagelijkse handelingen die kunst werden, of kunst die tot dagelijkse handeling werd. We zijn daar nog niet helemaal over uit. Daniël Bertina, Fransien van der Putt en Maarten Baanders praten na over Field Works: Office van Heine Avdal en Yukiko Shinozaki, A gesture that is nothing but a threat van Dias en Roriz,…
Historisch materiaal, zullen we het maar noemen. De brief van Halbe Zijlstra, demissionair staatssecretaris van Cultuur, en Uri Rosenthal, de al even demissionaire minister van Buitenlandse Zaken over het internationale cultuurbeleid van populistisch Nederland. Zo kil en zakelijk als het gevallen kabinet Rutte omging met cultuur, zo is ook de formulering van het cultuurbeleid in internationaal perspectief, blijkt uit de…
Geen festival zonder debat, en op zondag 22 april was het zover. In het Engels en geleid door Dodo-reporter Daniël Bertina ging het over festivalthema’s en over marketing, en over publiek. We hebben enkele hoogtepunten voor u op een rij gezet.
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.