Cultuurjournalist sinds 1996. Werkte als toneelrecensent, columnist en verslaggever voor Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool en regionale kranten via de Geassocieerde Pers Diensten. Interviews voor TheaterMaker, Theaterkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcastmaker, experimenteert graag met nieuwe media. Cultuurpers heet het geesteskind dat ik in 2009 op de wereld zette. Levenspartner van Suzanne Brink huisgenoot van Edje, Fonzie en Rufus. Zoek en vind mij op Mastodon.
Onrust in poëzieland. Door een fout ‘onduidelijkheid’ in de website van de Nationale Turing Gedichtenwedstrijd zijn enkele honderden gedichten waarschijnlijk om verkeerde redenen uit de competitie verdwenen. Alexis de Roode, zelf al meerder malen in de prijzen gevallen, kaartte de zaak aan via facebook.
Rijksmuseum Twente kan waarschijnlijk open blijven nu minister van cultuur Jet Bussemaker (PvdA) aan de kamer heeft toegezegd om de geplande bezuiniging van 50% op de exploitatie te halveren. Bovendien gaat zij zich hard maken om ‘linksom of rechtsom’ het vak Culturele en Kunstzinnige Vorming in het voortgezet onderwijs als verplicht examenvak te behouden,
Terwijl de stad enorm moet bezuinigen op muziekscholen, bibliotheken, een paar toneelclubs en andere leuke dingen voor de mensen, zoals openbaar vervoer en zorg, bouwt den Haag wel een nieuw kunstgebouw. Liever gezegd: de gemeente steekt 181 miljoen in het slopen en vernieuwen van de theaters aan het Spui, omdat de architect die het complex 20 jaar geleden bouwde kennelijk zijn werk niet goed heeft gedaan.
De grootste artiest van Nederland is dood. Kan gebeuren. Maar mag ik dan ook hartgrondig vloeken? Want Jeroen Willems is onvervangbaar. Als journalist ken je de riedel: van acteurs boven de zestig, of van anderszins breekbare statuur heb je een necrootje klaarliggen. Ben je bekend en voldoe je aan de eisen, reken er maar op dat je vrienden en bekenden…
De vorige staatssecretaris van Cultuur, Halbe Zijlstra, heeft zijn draconische bezuinigingen in beton gegoten. De korting van 35 tot veertig procent op het budget van orkesten, toneelgezelschappen en een aantal musea is wet geworden. De nieuwe minister van Cultuur, PvdA’ster Jet Bussemaker, kan daar helemaal geen iota aan veranderen. En als ze al zou willen: de architect van de bezuinigingen die zij moet toelaten zit als fractieleider van de regeringspartner in de kamer. No chance dat hij zal toestaan dat zijn beleid de prullenbak in verdwijnt.
Enfin: terwijl de Amsterdamse stadskrant Parool in opdracht van de Vlaamse uitgeverijdirectie aan een campagne tegen het stadsgezelschap van de Nederlandse hoofdstad begon, veroverde datzelfde Toneelgroep Amsterdam de harten van het New Yorkse publiek met een productie van de al weer jaren oude ‘Romeinse Tragedies’, die hier door een enkeling niet eens overall goed werd gevonden: http://www.wijbrandschaap.nl/2007/06/romeinse-tragedies-hf2007ta/
Als Nederland consequent volhardt in eerder ingenomen PVV-standpunten, zegt de tweede kamer op 21 november 2012 ‘Nee’ tegen een Europese investering in cultuur, innovatie en media. Als het huidige kabinet Rutte echter vasthoudt aan de pro-Europese houding die in het regeerakkoord is opgenomen, staakt Nederland zijn verzet tegen de bijdrage van 1,8 miljard euro aan versterking van cultuur, die inmiddels door alle andere Europese lidstaten is goedgekeurd.
Ook wij hebben het geretweet: “Duitsland verhoogt cultuursubsidie met 100 miljoen”. En we gaven zo voeding aan een halve waarheid. Die halve waarheid is, dat Duitsland een hemel is voor cultuurliefhebbers, een toevluchtsoord voor mensen die de kille bezuinigingen van de regeringen Rutte zat zijn. Duitsland lijkt misschien leuk, maar, zoals Volkskrant-correspondent Merlijn Schoonenboom in maart van dit jaar al opmerkte, er wordt daar minstens even hard bezuinigd als hier.
De discussie was en is oeverloos, maar inmiddels hebben we cijfers. Dankzij de nieuwe ‘kengetallen’ van het Ministerie van OCW weten we nu hoeveel het Rijk (wij met zijn allen) over hebben voor de mogelijkheid om kunst mee te maken: per inwoner geeft de staat 38,90 per jaar uit aan subsidies voor dans, toneel, musea, jeugdtheater, opera en orkesten. Dat is dus iets meer 3 euro per maand. Inderdaad wel iets om elkaar over in de haren te vliegen, vinden we.
De overheid heeft de laatste decennia weinig moeite gedaan om in het Egyptische Damietta een culturele scene van de grond te krijgen. Er zijn geen werkruimtes. Geen galeries. Alleen een hele grote bibliotheek en een “cultuurpaleis”. Die zijn beide pas vijf jaar geleden geopend. Daarnaast zijn er een paar kleine onafhankelijke initiatieven. In de openbare ruimte.
Minister Bijsterveld van OCW gaat het land vragen om advies. Deze week is een zogenaamde internetconsultatie van start gegaan over het voornemen van haar ministerie om de Culturele en Kunstzinnige Vorming van Havo en VWO scholieren af te schaffen. ‘het Veld’ kan nu reageren, dus wij stellen voor dat u uw mening, en vooral uw inhoudelijke argumenten aan het ministerie kenbnaar maakt, via deze link:
Deze week viel officieel het doek voor de Theatre Emabassy, een club bevlogen mensen die Nederlandse kunstenaars liet samenwerken met kunstenaars in ontwikkelingslanden als Honduras, Bhutan en Congo. De voorstellingen die dat opleverde waren maar sporadisch in Nederland te zien, maar zo nu en dan maakte een project ook hier breed indruk, zoals een ‘Op Hoop van Zegen’, gespeeld door echte vissers, maar dan uit Mali.
De volledige collectie van het Theatermuseum is gered. De archieven van grootheden als Wim Kan en Louis Davids, maar ook 50.000 toneelrecensies, 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie worden ondergebracht bij de Universiteit van Amsterdam.De verhuizing is mogelijk nu het ministerie van OCW, met de immer op geld beluste demissionaire staatssecretaris van Cultuur Halbe Zijlstra, niet langer beslag legt op de reserves van het Theater Instituut Nederland (TIN).
Toneelgezelschap de Utrechtse Spelen, stadsgezelschap van de vierde stad van Nederland, verkeert op de rand van faillissement. Onlangs werd bekend dat het gezelschap onder leiding van artistiek en zakelijk directeur Jos Thie een tekort heeft van 2,1 miljoen euro. Uit de correspondentie die inmiddels boven tafel is, blijkt dat in mei van dit jaar al duidelijk werd dat de problemen uit de hand liepen. Dat was een maand nadat de Utrechtse subsidie-adviescommissie haar lovende advies had uitgebracht, en een paar weken voordat de Raad voor Cultuur zijn zeer zuinige advies uitbracht.
Het moest feest worden, want er is al genoeg geschreeuwd en geklaagd en het helpt toch niks. Na een jaar waarin vooral de theatersector de harde hand van Mark Ruttes blije crisisbeleid voelde moesten er toch weer prijzen worden uitgereikt. De toch al niet zo enorm grote crème de la crème van de Nederlandse theaterwereld kwam dus weer bij elkaar voor het gala in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Het was een dappere poging tot optimisme, terwijl
Er waren nogal wat VVD’ers boos op ons, omdat we vorig jaar de Rotterdamse wethouder van Cultuur betrapten op een dommigheidje: ze stelde dat culturele instellingen doordeweeks helemaal niet open hoefden, omdat hardwerkende mensen toch alleen maar in het weekend tijd hadden voor kunst.
Ik heb het zomaar gedaan. Een voorstelling uitgeroepen tot de belangrijkste theatervernieuwing sinds 20 jaar. Dat is durven. Ook al heb ik de termijn in een volgende tweet wat vager gemaakt, want, ja, er is de afgelopen jaren best wel wat vernieuwd, zo links en rechts in de theaters. Dus laten we het houden op ‘de laatste jaren’. En dan…
Vanaf vrijdag 7 september te zien in de foyer van de Amsterdamse Stadsschouwburg: deze dansende kopie van de kunstenaar Leonard van Munster. Een mooie combi van dans, techniek, theater en kunst, leek ons.
Er is weer een interessant cultureel tintje gegeven aan het ‘Europa-debat’. Iemand heeft geroepen dat het watermerk van de nieuwe serie eurobiljetten een plaatje zal bevatten van ‘de verkrachting van Europa’ door de Griekse oppergod Zeus. De anti-Europa en anti-Griekenlanders in de diverse timelines hebben niet meer nodig om het complot van de bankenmaffia tegen de Europese burger te framen.
In één weekend twee prijzen winnen, dat overkomt een mens niet vaak, zelfs niet in de met prijsuitreikingen overladen kunstwereld. Eric de Vroedt is een theatermaker en schrijver die dat dus wel is overkomen. Bij het ingaan van zijn laatste seizoen ‘MightySociety‘ kreeg hij de Amsterdam Prijs (35.000 euro) en de Prijs van de Kritiek (een beeldje), bepaald door een jury van dagbladrecensenten.
Het grote onderzoeks- en managementconsultantsbureau Berenschot heeft becijferd dat de bezuinigingen op kunst per saldo mee blijken te vallen. Opdrachtgever van het onderzoek, De Volkskrant, kopte dat dan ook groot. En inderdaad, het is soort van goed nieuws dat de stapeling van bezuinigingen (het rijk 24% minder, de provincies 20% minder en de gemeentes slechts 9 % minder) netto zo laag uitvalt. We waren even verbaasd, maar toen we even rondvroegen bleek
Veel geklos op planken. Dat is wat toneel op televisie vooral is. En acteurs met een rare nagalm in intieme scenes. Ook dat. Het is makkelijk schieten op de pogingen om succesvolle voorstellingen op het tv of bioscoopscherm te brengen. Ze geven kijkers bijna altijd het gevoel dat hun medium 80 jaar in de ontwikkeling terug schiet. Daarom faalt ook iedere poging van de Nederlandse Publieke Omroep om onze tamelijk hoog aangeschreven toneelkunst via de tv voor een breder publiek aantrekkelijk te maken. Toneel of opera op scherm is vooral geschikt voor
In de kleine Nederlandse kunstwereld is het onmogelijk om een commissie van deskundigen samen te stellen die geheel en al onafhankelijk is. Iedereen met kennis van zaken heeft ook kennis van mensen, of heeft gewerkt bij een instelling waar nu over geoordeeld moet worden. Of werkt daar nu. Reden genoeg dus voor speculaties en complottheorieën.
Op 12 augustus 2012, tijdens de slechtst bekeken Zomergasten-uitzending aller tijden (343.000 kijkers) vertelde trendvoorspeller Lidewij Edelkoort over The Johnny Cash Project. Een prachtig voorbeeld van wat crowdsourcing voor creativiteit kan doen: iedereen werd in 2010 uitgenodigd om een tekening toe te voegen aan een geanimeerde videoclip bij het laatste nummer van Johnny Cash. Inmiddels weten we wat en wie hier achter steekt:
Maastricht gaat het anders doen. Vanaf komend jaar bepaalt de gemeenteraad wat er aan kunst nodig is, en mogen kunstinstellingen plannen indienen die binnen die kaders passen. Voldoen hun plannen niet, krijgen ze geen geld. Klinkt leuk, maar de hoofdstad van Limburg begeeft zich op glad ijs.
Nederlands 
English (UK) 
Français