Cultuurjournalist sinds 1996. Werkte als toneelrecensent, columnist en verslaggever voor Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool en regionale kranten via de Geassocieerde Pers Diensten. Interviews voor TheaterMaker, Theaterkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcastmaker, experimenteert graag met nieuwe media. Cultuurpers heet het geesteskind dat ik in 2009 op de wereld zette. Levenspartner van Suzanne Brink huisgenoot van Edje, Fonzie en Rufus. Zoek en vind mij op Mastodon.
Draaimolens en toneel hebben iets met elkaar. Vooral de laatste jaren loopt een theaterbezoeker steeds vaker de kans om tegen een zogenaamd draaitoneel aan te kijken. Nadat Johan Simons van deze technische stijlfiguur gebruik maakte bij zijn regie van Hiob bij de Münchener Kammerspiele en Christoph Schlingensief het toneel spectaculair liet draaien bij zijn zwanenzang Mea Culpa is het nu…
Vorig jaar ging het nog om ‘a sense of belonging’: om het vermogen je ergens thuis te voelen, je ergens bij weten te horen. Dit jaar staat het motto van het eigenzinnige Rotterdamse festival De Internationale Keuze daar bijna lijnrecht tegenover: de parallelle werkelijkheid. In plaats van één plek die warmte biedt, zegt het festival nu dat die plek er…
Met een paar creatieve vrienden en een leuk budget ravotten in een speeltuin van vele tientallen hectare ongerepte natuur. Omgeven door de resten van militair machtsvertoon. Je gaat er vanzelf ronkend van praten. Maar zo gaat dat soms. Met kunst. Om met de deur in huis te vallen: bezuinigingen zijn dus niet altijd slecht. Zo heeft het afstoten van de…
Slim, natuurlijk, maar ook hachelijk. Al zal er – hangend boven de afgrond – weinig anders opzitten, maar het TIN (Theaterinstituut Nederland) wordt dus een Podiumkunstenmuseum. Per 2013, omdat dan de geldkraan van het ministerie van OC&W dicht gaat. Daarmee zet het instituut een reddingsplan in werking waarmee in ieder gval de collectie kan worden gered. Of daarmee ook de…
Eigenlijk was er maar één compliment voor het kabinet, dat bezig is om gemiddeld 30% te korten op een sector die werk geeft aan tienduizenden Nederlanders. Tijdens de hoorzitting die de tweede kamer op maandag 20 juni belegde was alleen cultuursocioloog Arjo Klamer positief over de daadkracht die staatssecretaris Zijlstra aan de dag legde. Dat hij vervolgens wel vond dat…
Keulen en Parijs mogen dan niet in één dag gebouwd zijn, het kostte minder dan drie dagen om naar de maan te vliegen. Een kromme vergelijking om mee te vertellen dat een voorstelling die drie dagen voor de première nog rammelt, op de première zelf een onvoorstelbare hit kan blijken. Zoiets kan dus gebeuren met De Russen, de nieuwste voorstelling…
Op heel verschillende plekken kunnen mensen soms hetzelfde idee hebben. En nog somser leiden die gelijke ideeën allebei tot iets prachtigs. Een paar jaar geleden speelde mimegezelschap Kassys dankzij het Brabantse theater Bis de prachtig droevige tragedie ‘Kommer’, waarin collega’s zinloze tijd doorbrachten in een rouwkamer vol leaseplanten. Ieder gratuit zinnetje werd uitvergroot door machtig hulpeloze gebaren tot in het…
Firs heet hij. En hij komt altijd te laat. Vanwege de jicht. Arme huisknecht. Firs werd geschapen door Anton Tsjechov. In zijn meesterwerk De Kersentuin gaat het over de verveling en lamlendigheid van de oude rijken, en Firs is de huisknecht die het allemaal ziet gebeuren. Tsjechov laat hem sterven, aan het eind, wanneer de vertrekkende huiseigenaren hem totaal vergeten…
Sterker dan ooit is in de laatste jaren de invloed van spindoctors op de politiek te merken. Was het eerst alleen de PVV die in de persoon van Martin Bosma de Amerikaanse methodes van ‘framing’ introduceerde, inmiddels is het ook staand kabinetsbeleid. We kennen allemaal de Henk en Ingrids, de hardwerkende Nederlanders en de kopvoddentaks. En nu is er de…
Acteurs met soort van harembroeken en bamboestokken op een nondescript speelvlak. Sommigen onder u denken hierbij wellicht nostalgisch of vol huiver terug aan de tijd dat er in Nederland nog ‘Akademies voor Ekspressie’ waren. Toppunten van sociokunst. Ergens diep in de jaren zeventig van de vorige eeuw, dus. Het uit Hongarije afkomstige Maladype Theater past naadloos in dat beeld, dat…
Ze zeggen van Isabelle Huppert, sinds jaren de mooiste en meest mysterieuze verschijning op het filmdoek, dat ze live de uitstraling van een dood zebravinkje heeft. Ik had daar in ieder geval over gehoord, maar het nog nooit in het echt meegemaakt. Tot vrijdagavond 3 juni in de Amsterdamse Stadsschouwburg bij Un Tramway in het Holland Festival. En het klopt…
Jong sterven blijkt niet alleen gunstig voor hemelbestormers als Buddy Holly, Sam Cooke of Jezus. Ook in een toch tamelijk elitaire wereld als die van het Duitse theater kun je door een vroege dood sterstatus bereiken. Dat is ieder geval Christoph Schlingensief overkomen, de man die in 2010 aan longkanker overleed. De man had in het hele Duitse taalgebied al…
‘Uw toeschouwers zullen ervan smullen.’ Dat was het laatste wat Liz Lecompte van de Wooster Group kort voor de première van Vieux Carré hoorde van de erven van toneelschrijver Tennessee Williams. Sindsdien houden de beheerders van de nalatenschap van dit Amerikaanse monument zich koest over de voorstelling die Lecompte heeft gemaakt. Het was het slot van een lange periode waarin…
Hoe erg is het eigenlijk? Een paar gelogen regels in een boekje van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen? Best erg. Want het is een openlijke leugen, en een overheid die liegt, dat moet je niet hebben. Want: hoe kun je die nog vertrouwen?
Staatssecretaris Halbe Zijlstra houdt niet van zeuren. Kom bij hem niet aan met emailbombardementen, twitteracties, boze brieven en scheldpartijen. Hij is er niet alleen ongevoelig voor, het werkt bij hem zelfs averechts. Dat liet hij tenminste in september 2010 weten aan
Waren we van pure schrik helemaal vergeten hoe dat nou zat met die geit. Enfin. Die geit, of althans het volgens de Nederlandse wetgeving geheel ontvelde karkas ervan, speelt een rol in de finale van de voorstelling Them van Ishmael Houston-Jones. We zagen na afloop het publiek tamelijk aangedaan naar buiten komen.
Clara García Fraile vertegenwoordigt Engeland in het internationale programma Europe in Motion. Jonge choreografen hebben tijdens het festival met elkaar gepraat en presenteren aan het eind van deze editie een eigen werk. Clara heeft niets te laten zien, vertelt ze, maar dat komt ook omdat zij als videokunstenares met andere dingen dan dans bezig is. En die andere dingen zijn…
Het zou een circusnummer kunnen zijn, maar de verstilling in deze technische dansinstallatie zorgt ervoor dat het uitstijgt boven het niveau van een mooi kunstje. Hangend aan katrollen, ondersteund door contragewichten, zweefmijmert Sylvain in het Akademietheater. Hier legt hij even uit hoe hoe werkt. Spoiler alert. En in het Frans.
De voorstelling ‘Ast im auge’ is een extreem verstilde voorstelling die zich concentreert op het bekijken van het bekijken, het voelen van het voelen, het ervaren van het ervaren. Wie hier het denken van de filosoof Immanuel Kant in herkent, heeft gelijk. Toch is het resultaat ook – onbedoeld – zinnelijk. Zo blijkt uit het gesprek met choreografe Jana Unmussig.…
Margret Sara Gudjonsdottir onderzoekt de ongelijke machtsverhouding tussen toeschouwers en danser. En gaat daar heel ver in. ‘Ongemakkelijk’ is nog wel de mildste omschrijving voor het werk ‘Soft Target’. Wat dus weer helemaal niet geldt voor een gesprek onder vier ogen.
Het was zo fijn, het nummer ‘Road to nowhere’ van de jaren tachtig-band Talking Heads gebruiken om je politieke boodschap over te brengen. Nu ja. Ex-Senator en Gouverneur van Florida Charlie Crist dacht ermee weg te komen, en dat is hem in politieke zin misschien gelukt, financieel gaat hij er flink op achteruit. Het schadevergoedingsbedrag is niet bekend gemaakt, maar…
Een verlegen, bescheiden man, die op het toneel verandert in een briljante clown en kunstenaar tegelijk. Typischer Brits kun je het niet krijgen dan bij choreograaf en danser Jonathan Burrows. In de danswereld heeft hij een cultstatus bereikt, en eigenlijk is het raar dat zijn voorstellingen niet een breder publiek bereiken. Al zegt hij zelf geen gebrek aan toeschouwers te…
Cesc Gelabert is een aparte verschijning in de wereld van de moderne dans. De Catalaan met Duitse roots maakt er een gewoonte van om repertoire uit de hete periode van de dansvernieuwing levend te houden, door er decennialang mee rond te trekken langs theaters en festivals. Dus geen Assepoester en Zwanenmeer voor deze innemende perfectionist, maar danspassen uit een Berlijnse…
De opening van Springdance was een mooie, aaneengesloten beweging, van links naar rechts over het toneel van de Utrechtse Stadsschouwburg. Vooraf aan het optreden sprak Wijbrand Schaap met choreograaf Guilherme Botelho over dit bijzondere dansstuk.
“Geachte heer Zijlstra, cultuur is een wezenlijk onderdeel van beschaving. Het draagt bij aan sociale samenhang en economische groei. De Nederlandse orkesten kunnen een grote bijdrage leveren, wat overigens niet synoniem is met dat alles maar bij het oude moet blijven.” Anders dan de ‘Tafel van Zes’, het praatgroepje van zes kunstenbobo’s die in hun enthousiasme over een ingang bij…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.