Vanaf zes december toont theater Kikker een week lang een bloemlezing van wat er zo al rondloopt aan talentvolle en diverse jonge theatermakers. Wij blikten alvast vooruit op deze Wintercollectie. Hannah Roelofs, zelf net boven de 30, doet een vijftal waarschuwingen uitgaan voor mensen die ouder zijn dan 29 jaar. 1. Twintigers! ‘Dit is de generatie die zijn of haar…
On a cold rainy afternoon, I cycle to the Brakke Grond to ask Bert Hana about his motivations, as befits a beer. First, I visit the IDFA DocLab, which features his VR installation 'I Am Not Home Video', which we have talked about before. Bert Hana is perhaps every art critic's dream, as...
‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?…
Een prachtige voorstelling vol hilariteit, spanning en lichtheid, maar die me toch met een droevig gevoel de wereld instuurt. Het lijkt of de vier vrouwen in D3US/X\M4CHIN4 van choreograaf/regisseur Fernando Belfiore zich in het land van de oneindige mogelijkheden bevinden. Alles kunnen ze. Willen ze ook alles? Zijn ze nog zichzelf als ze alles kunnen? Hoe voelt het als de aarde…
While things are rumbling in the Amsterdam dance and performance world due to a total lack of solid support for development and experimentation (see Alarm Letter), choreographer Ola Maciejewska is showing the impressive Bombyx Mori at Veem House of Performance this weekend. Maciejewska is a fine example of a talented maker who has taken refuge elsewhere because of the crumbling art climate in the Netherlands. After...
De beste in je vak zijn, en dan niet in één vak, maar in een stuk of drie. Ook dat is wat een kunstenaar kunstenaar maakt. Ben Duke is een groot kunstenaar. Hij is een begaafd danser, een fenomenaal acteur en cum laude afgestudeerd in de Engelse literatuur. Logisch dus dat hij het grootste gedicht uit de Britse geschiedenis, het…
Het Fonds Podiumkunsten maakte de toekenningen voor de periode 2017-2020 bekend. Wat betekent dat voor de danssector? Pluriformiteit en ‘doorbloeding’. Terwijl iedereen met vakantie is, maakt het Fonds Podiumkunsten de subsidietoekenningen voor de podiumkunsten voor de periode 2017-2020 bekend. En het werd nog eens onderstreept: het fonds heeft te maken met een eerder ingezette budgetvermindering van dertig procent. Dat zou…
Het wil nog niet vlotten met de diversiteit in de Amsterdamse kunstwereld. Het Amsterdams Fonds voor de kunst, dat vandaag zijn subsidietoekenningen bekend maakte, wordt er een beetje moe van: “In de meeste disciplines merken de commissies op dat de culturele diversiteit van publiek, personeel en bestuur tegenvalt, evenals de inspanningen om daar verandering in te brengen. Buiten de gespecialiseerde organisaties waarvoor culturele diversiteit een core business is, zijn de ambities nog altijd niet groot, twee decennia cultuurbeleid op dit gebied ten spijt. Zijn de ambities er wel, dan lukt het organisaties niet altijd om er handen en voeten aan te geven. Er lijkt vaak sprake van een bepaald ongemak of ‘niet weten hoe’.”
Om dan maar met het goede nieuws te beginnen: Marmoucha groeit 398 procent ten opzichte van de vorige subsidieronde. De hoofdstedelijke producent en promotor van podiumkunsten op het gebied van Noord-Afrikaanse en Midden-Oosterse kunst en cultuur in Nederland werd in 2013 nog fors gekort, maar het Amsterdams Fonds voor de Kunst vond het werk van de afgelopen vier jaar zo goed, dat de subsidie dubbel en dwars is verdiend. In de nieuwe ronde toekenningen die op 1 augustus beken werd stijgen ze van 25.070 euro naar een ton, met de opmerking erbij dat ze wellicht niet zo ambitieus moeten zijn.
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
Een bigband, een tikkende klok, samenzweringstheorieën en twaalftonigheid. Mix dat in een theatrale setting en het kan gierend uit de bocht vliegen. Toch weet componist Darcy James Argue er een stuwend en enerverend geheel van te maken, met hulp van regisseur Isaac Butler en filmmaker Peter Nigrihi.
There are countries in the world, where the boundaries between art disciplines are not as sharply drawn as they are here. The Holland Festival, under the new leadership of Ruth MacKenzie, is catching us up. She is bringing events here where the boundaries between visual art, performance, video, film and performing arts can no longer be drawn. Events that generate meaning in ways that are quite new to us, such as The Encounter, last week, and Gardens Speak, later this week.
De Braziliaanse Christiane Jatahy was vorig jaar al met het stuk What If they went to Moscow op het Holland Festival. Ze kwam, zag en overwon. Dit jaar komt ze met het laatste deel uit de trilogie van toneeladaptaties, The Walking Forest. De titel verwijst naar de drie heksen in William Shakespeare’s Macbeth, die zijn opkomst en ondergang voorspellen. Het stuk vormde het uitgangspunt voor een performance met vier videoschermen, een bar, een actrice, een dode vis en, o ja, publiek.
Tongzoenen, paaldansen, voorbinddildo’s en anale penetratie associeer ik doorgaans niet met de danskunst en verwacht ik niet in een stadsschouwburg, maar voor Florentina Holzinger en Vincent Riebeek lijkt niks te gek. “Europa’s meest provocatieve performance duo” – in de woorden van Rainer Hofmann, artistiek directeur van Spring festival – liet zich voor ‘Schönheitsabend‘ inspireren door hun voorgangers, die begin 20e eeuw de dans opnieuw uitvonden met taboedoorbrekende choreografieën. In drie aktes presenteren Holzinger en Riebeek zichzelf als voortzetters van die traditie en zoeken ze de grenzen op van het theater.
Een tentoonstelling die onze blik op migratie en migranten centraal stelt, ons migratiebeleid kritisch bejegent, maar niet in makkelijk pamflettisme vervalt, dat is ‘Voices outside the echo chamber’. Vrijdag 29 april opende in de Tolhuistuin de expositie “Voices outside the echo chamber“– een expositie van Framer Framed, de Amsterdamse organisatie die al jaren de beeldtaal in onze kunsten bevraagt en becommentarieert. Immers,…
EYE stond één avond lang in het teken van virtual reality. Wat er van VR overblijft als de hype verdwenen is weten we nog niet. Maar misschien gaan we het fenomeen beter snappen als we ophouden het te vergelijken bestaande media zoals films of games.
Grzegorz Marciniak, een muziekmaker die het volgen waard is. En dat doe ik sinds 2006. Toen zag en hoorde ik zijn werk voor het eerst in Den Haag uitgevoerd door het toenmalige Woof-collectief. Ik maakte contact, het klikte. In 2007 ging Picca in première. Een werk dat Marciniak voor ondergetekende schreef (blokfluit-solo). En ook bij mijn meest recente ervaring, februari…
Last weekend's workshop The Relevance of Dance, organised by Dansmakers Amsterdam and the European Dance House Network, sought to answer the question: What is the relevance of contemporary dance art for audiences? Suzy Blok, general director of Dansmakers Amsterdam, opened the atelier by talking about the desire of production houses to bring dance more to the...
The raw in Something Raw can mean all sorts of things. The first thought might be something rough, as in the effect of sandpaper on skin or the havoc left by an elephant in the china shop. But rough is a derivative meaning. Raw first of all means unprocessed and fresh. There is a certain hope in the combination of rough and raw: artists who like...
Three mongols playing Mongols. Dschingis Khan, the opening performance of Something Raw, is provocative and consequential. With this performance by German theatre collective Monstertruck, or the also Berlin-based Man Power Mix by Sheena Mcgrandles and Zinzi Buchanan, the festival Something Raw lives up to its name. Something Raw is a festival in which Amsterdam theatres Frascati, De Brakke...
Zoals ik in mijn eerdere artikel over de Nederlandse Dansdagen schreef, won choreograaf Loïc Perela dit jaar de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht. Het leverde hem 12.000 euro op om in zijn nieuwe project HASHTAG te steken. De toekenning van de prijs heeft sommige eerdere winnaars op weg geholpen (Monique Duurvoort, Joost Vrouenraets, Erik Kaiel, Muhanad Rasheed, Joeri Dubbe,…
Eddy De Clercq, de Godfather van de Nederlandse house- en dancecultuur, schreef samen met Martijn Haas zijn autobiografie: Laat de Nacht Nooit Eindigen. Een verhaal over het ontstaan van de dj-scene in de Lage Landen, de opkomst van de housemuziek en het nachtleven met woeste feesten vol seks, dans, kunst, drank, slik en snuif. Tegen de achtergrond van de voortschrijdende…
Stop met repeteren, adviseert Yorick van Wageningen Nederlandse makers op de Nationale Film Conferentie. Het hoeft ook niet altijd verstaanbaar te zijn.
Just after the end of the Early Music Festival, the Gaudeamus Music Week, the Mecca of cutting-edge notes for seventy years, starts in Utrecht. Five nominated composers under 30 compete for the coveted Gaudeamus Award, previously won by now established composers such as Unsuk Chin, Yannis Kyriakides and Michel van der Aa. For the second year, the...
A confession. There is no other way. So: yes. I was lying between immaculate white sheets in a comfortable bed with actress Lina Issa and it was beautiful. She whispered soft words in my ear, put a hand on my hand and it was very quiet around us. Thanks to that whispering, the noise of the big city fell away. Trams...
In The Loom of Mind, Icelandic folk singer Mugison, his bosom friend Pétur Ben, and Flemish baroque ensemble B.O.X. join forces. What does that sound like: melancholic Icelandic blues with 17th-century instruments? Like a stand-up storytelling concert performance? Or like a drunken panda who wants to have a game? How did you find each other? Pieter Theuns, lutenist and founder of B.O.X.: "I found Mugison...
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.