Vrede van UtrechtMarjolein Jegerings (21) studeert culturele antropologie aan de Universiteit Utrecht en ging vorig jaar voor haar bachelor onderzoek over conflictbemiddeling naar Guatemala. Toen ze net terug was, belde
Tijdens de aftrap van Winternacht 1 bracht publicist Bas Heijne de twee literaire giganten Amos Oz en Adriaan van Dis nader tot elkaar. Wat is er van hun vroegere idealisme overgebleven? Oz’ spervuur van prachtige oneliners bleek lastig te temmen en zorgde voor een hilarisch, maar beetje onevenwichtig gesprek.
Driehonderd jaar geleden werd de Vrede van Utrecht getekend, waarmee een eind kwam aan zowel de Spaanse successieoorlog, als de Oorlog van Queen Anne. Bijzonder was dat dit vredesverdrag niet op het slagveld, maar aan de onderhandelingstafel tot stand kwam. Het duurde anderhalf jaar voor de vele partijen het met elkaar eens werden en het verdrag geldt als het begin…
Theatermaakster Anouk de Bruijn (32) is sinds 1999 zeven keer in Guatemala geweest. Voor de Vrede van Utrecht is zij een uitwisselingsproject aangegaan met de Guatemalteekse groep Caja Lúdica. Samen zetten ze zich ervoor in om via de kunst mensen een positieve belevenis te geven. Hun project ‘Verborgen oorlog’ gaat over het leven van jongeren in Guatemala.
Of: het vertrouwde wordt hier volkomen vreemd. Of: zinloosheid als het eerste principe omarmen. Honderd jaar na zijn geboorte staat John Cage centraal in HF-weekend.
Sinds Reinbert de Leeuw het speelde in het snelste praatprogramma op de Nederlandse televisie, is John Cage’s 4’33” in ons land een bekende compositie. Exact vier minuten en drieëndertig seconden speelt de muzikant geen enkele noot en hoort de toeschouwer niets anders dan de omgevingsgeluiden.
Misschien is het ook gewoon een verkeerde keuze om deel drie direct na afloop van de eerste twee delen te zien. Misschien dat je na een dagje je of wat bezinken de tekst van Petry wél kunt waarderen, op zijn eigen merites. Stelt u zich een driesterrendiner voor. Een zinnenstrelende aaneenschakeling van kleine en middelgrote gerechten, bereid met de…
Jongeren uit Guatemala, nachtegalen uit Noord Ierland en theatermakers uit de binnenlanden van Peru. Zomaar een greep uit de gasten op het Community Arts Festival dat in juni 2013 in Utrecht wordt gehouden. Muziek, film en theater met gewone mensen achter en voor de schermen, begeleid door professionele kunstenaars. Wat ze verder gemeen hebben?
Ze heeft het druk gehad. Hoogzwanger werkte Yasmeen Godder (Jeruzalem, 1973) aan haar eerste choreografie voor Batsheva Dance Company. In een maand tijd stampte ze onder de vleugels van Batsheva haar nieuwe voorstelling The Toxic Exotic Disappearance Act uit te grond, en beviel tussendoor van een gezonde dochter. Voor de derde keer presenteert de Israëlische choreografe Yasmeen Godder haar werk…
Apartheidsactivist Martin Bosma begon er tijdens een van zijn vele hilarische optredens in de tweede kamer al over, maar had het, zoals wel vaker, bij het verkeerde eind. Hij zei dat kunstsubsidies een uitvinding waren van de Nazi’s en daarom verderfelijk. Wij wisten beter, want onderzoekster Benien van Berkel is gedegen en houdt zih met feiten bezig. Uit haar promotieonderzoek…
Tegen het eind van deze Berlinale kon men in de wandelgangen vernemen dat het Deense kostuumstuk A Royal Affair over een in de kiem gesmoorde revolutie vast en zeker de Gouden Beer ging winnen. De jury heeft zich daar echter niets van aangetrokken en wees Caesar Must Die van de gebroeders Taviani als beste film aan. De jury onder voorzitterschap…
Deze week begint de Nationale Reisopera met de repetities van Mozarts Le nozze di figaro. In de bak het kersverse Nederlands Symfonie Orkest onder leiding van Jan Willem de Vriend. Business as usual, want beide gezelschappen werken al jaren nauw samen en zijn verenigd in het Nationale Muziekkwartier Enschede. Alleen: orkest en operagezelschap praten sinds vorige week niet meer met elkaar.
Zijn stem is laag, en als hij praat, doet hij dat kalm en bedachtzaam. Zijn humor beschouwt hij – heel Brits – als een bijeffect dat er meer per ongeluk is, dan bedoeld. Helon Habila is daarmee een perfecte gast voor de openingsavond van Writers Unlimited, het Haagse literatuurfestival dat beter bekand is als ‘Winternachten’. De Nigeriaan kan vertellen, maar…
Een open plek in het bos. Dat zou idyllisch kunnen zijn, maar uit het bos komen verdachte geluiden. Mannen zingen en halen trekkers over. De echo’s van explosies weerklinken. Het is allemaal maar nep. Het is maar theater – dat toch angst aanjaagt. Daria Bukvic, een pas afgestudeerde regisseur van de Toneelschool Maastricht, maakte een voorstelling over haar moeder. Die…
Kunst op vliegbasis Soesterberg is bijna per definitie een paradox. Het natuurterrein dat een militaire basis was, is dat ook. En daarom vindt beeldende kunst hier een perfecte thuisbasis. Voor festival De Basis zijn kunstenaars uit vijf landen gevraagd een dialoog met dit absurde, tot voor kort nog verboden terrein aan te gaan. Dat levert mooie tegenstellingen op. Allereerst in…
Keulen en Parijs mogen dan niet in één dag gebouwd zijn, het kostte minder dan drie dagen om naar de maan te vliegen. Een kromme vergelijking om mee te vertellen dat een voorstelling die drie dagen voor de première nog rammelt, op de première zelf een onvoorstelbare hit kan blijken. Zoiets kan dus gebeuren met De Russen, de nieuwste voorstelling…
In Nederland wordt de visie op opera vooral gestuurd vanuit de concertpraktijk. Daarmee wijkt de Nederlandse omgang met dit genre flink af van wat in de rest van Euroa gangbaar is. Dat blijkt alleen al uit het feit dat er de afgelopen eeuw vooral werd geïnvesteerd in concertzalen die direct dan ook tot de beste ter wereld horen: het Amsterdamse…
De perfecte mens bestaat niet. We zijn allemaal hufters. Of is er een manier om het wel goed te doen? Ilay den Boer en de spelers van De Utrechtse Spelen / De Warme Winkel gaan elk op hun eigen manier op onderzoek uit op de 26e editie van Festival aan de Werf. Was mijn opa niet gewoon een klootzak? Dat…
‘Dat lijkt wel een boeketreeks!’ sprak mijn vrouw met enig afgrijzen bij het zien van de cover van ‘De Wraak van Iphigeneia’. En ja, het moet gezegd: op boekformaat is de affiche van de laatste theatervoorstelling van Theatergroep Aluin iets te veel van het goede. Van de A0-affiche had je dat nooit gedacht. Sterker nog: die affiches van Aluin, die…
De eerste film uit de Tiger-competitie voor nieuw talent waar het Rotterdamse festivalpubliek vrijdag mee kon kennismaken was Flying Fish uit Sri Lanka. De bij de voorstelling aanwezige regisseur Sanjee Pushpakumara was duidelijk overdonderd. Hij zag zijn film zelf voor het eerst op groot doek, en dan ook nog voor een uitverkochte zaal. Zijn dankwoord was niet alleen aandoenlijk maar…
Vandaag plaatsten wij dit bericht, en we beseften snel dat het nieuws al eerder was uitgebracht. Alleen drong pas een paar minuten later tot ons door dat het oorspronkelijke bericht, waar dit een vrije vertaling van is, al op 22 oktober 1995 op de site van The Independent verscheen. Door een aanpassing van de database en een opmerkzame sitebezoeker, die…
In pak, met dierenmaskers op, poseren vijf acteurs op het podium. Ze stellen een beer, konijn, hert, haan en aap voor. Vanuit deze ‘freeze’ beginnen zij dierengeluiden te maken en te bewegen. Een ritmische performance volgt. Geboeid, maar verward, bekijkt het publiek de vervreemdende dans. Wat hebben die dieren toch met de oorlog in Irak te maken? Net als je je begint af te vragen of je wel in de goede zaal zit, zetten de spelers hun maskers af en geven het antwoord: ‘Heeft u zich ooit afgevraagd wat de oorlog in Irak voor de dieren daar betekend heeft? We horen nooit iets over hen in kranten of op tv.’
Hannah en Martin van Mugmetdegoudentand is niet alleen een hartverwarmende voorstelling, gespeeld door één fenomenale actrice en één onnavolgbare theaterpersoonlijkheid, het is ook een hersenkraker. Trouw-recensent en theaterwetenschapper Robbert van Heuven voelde zich uitgedaagd tot een kort essay naar aanleiding van deze voorstelling.
‘In dit museum hemelen we het landschap zo vaak op, dat we nu eens de destructie, de ontreddering en de dreigende verandering van het landschap wilden laten zien.’ Volgens Han Steenbruggen, directeur van Museum Belvedere in Heerenveen-Oranjewoud, werd het tijd voor expositie die toont wat oorlog, natuurrampen en klimaatverandering met het landschap doen: ‘Met deze tentoonstelling reflecteren en reageren we…
De verwoestende kracht van oorlog en haat
De schrijver Wajdi Mouawad (1968) ontvluchtte op negenjarige leeftijd zijn geboorteland Libanon. Op dat moment woedt daar al jaren een wrede burgeroorlog. Samen met zijn familie komt hij via Frankrijk in Canada terecht.
Daar ontwikkelt hij zich tot een internationaal vermaarde theaterschrijver. Zijn werk wordt inmiddels over de hele wereld gespeeld. Het Ro Theater introduceerde Mouawad dit theaterseizoen voor het eerst in Nederland.
Regisseur Alize Zandwijk koos voor het stuk Branden en zet een gewaagde en overtuigende versie op de planken. Bijgestaan door een talentvolle cast van actrices en acteurs. Je ziet de moeder Nawal Marwan en haar tweeling Jeanne en Simon. Nawal is stervende.
De Russische ziel. Daar is dus iets mee. En daar krijg je iets van mee als je een stuk van Tsjechov ziet (mits goed uitgevoerd), of één van zijn korte verhalen leest. Of wanneer je het werk van Tolstoi, Dostojevski of welke andere bewoner van dat uitgestrekte niets ten oosten van Polen leest. Of de schilderijen ziet, die een paar…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.