IDFA DocLab – Hoe creatief is AI?
Kunstmatige intelligentie, ofwel AI, dringt zich steeds meer op. Ook kunstenaars maken er gebruik van, zoals in deze 18e editie van IDFA’s DocLab is te zien.
recensie
Ben Okri in Berlijn: “Ik kan je magie laten zien in een handvol aarde.”
Met Ben Okri heeft het Internationales Literatur Festival Berlin (ILB) de grootmeester van de hedendaagse literaire vertelkunst binnengehaald. ‘Zie de magie van de dingen om je heen.’
Circolo maakt iets moois van de groeipijn tussen sport en theater
Grote ronddraaiende stalen gevaartes, maaiende messen of meedogenloze wijzers van een klok, die je als mens vermalen als je niet op tijd bukt, of springt, of wegrolt. Er waren tijdens Festival Circolo in Tilburg twee van, dit jaar, en het maakt altijd indruk. Het gebeurde in Un Loup pour l’homme in het Spoorpark en bij La Chute des Anges in…
Zuidelijke romantiek en verstilde hoogspanning: Circolo start in stijl
Biogas. Het werkt. In Tilburg hebben ze een flinke stap gezet in de verduurzaming van de circusromantiek. De kampvuren, vanaf de eerste editie het ankerpunt van Circusfestival Circolo, zijn aangepast. Niet langer gevoed door steeds doorweekter brandhout spelen er nu prachtig gele vlammen rondom gloeiende brokken. Het houtvuur werd een gashaard, maar ontworpen door een pyrotechnicus met circuservaring. De vlammen…
Wendell Jaspers en Lotte Dunselman schitteren in (voorlopig) laatste van Madeleine Matzer
Kwantumverstrengeling, supersymmetrie. De nerd in mij kon niet om het mysterie van de kosmische tweelingen heen, die op honderden miljarden lichtjaren afstand van elkaar toch tegelijk elkaars staat overnemen als een ervan gezien wordt. Of zoiets. In Bloedzus, het nieuwste stuk van Matzer, zijn het geen miljarden parsecs, maar een Atlantische Oceaan en 17 jaar leven die twee identieke zussen…
Eye UNDERGROUND – American Avant-Garde Film in the 1960s. Poëzie als daad van verzet
Eye Filmmuseum zet dit najaar de schijnwerper op de Amerikaanse avant-gardefilm van de jaren zestig. Een explosie aan vormexperimenten in een roerig tijdsgewricht. Een beweging die nog steeds inspireert.
Dirigent blijkt danseres: Miho Hazama leidt KC Jazz Big Band
Op vrijdag 20 september leidde Grammy-genomineerd componist Miho Hazama in de Conservatoriumzaal in Amare de big band van het Koninklijk Conservatorium. En hoe. Dancer in nowhere Een sprongetje. Een plié op een been. Een relevé op de tenen. Een plié op twee benen. Het hoofd opzij en als een klok ritmisch naar de andere kant en terug. Een halve arabesque…
Er gebeurden belangrijke dingen in Utrecht tijdens Gaudeamus Festival 2024
Zaterdag betrapte ik mezelf op een geweldig seksistische gedachte. Niet vreemd, waarschijnlijk, want seksistische gedachten blijken in het standaardpakket van het product ‘man’ te zitten. Maar daar zat ik dus, in een niet zo heel volle zaal tijdens het Gaudeamusfestival bij For Real van Andrea Voets. Daar overviel me het idee dat het best raar was om een vrouw geconcentreerd…
Wat Zij in Weimar van Wij in Rotterdam kunnen leren
‘Plattenbau’, zegt de chauffeur met enig afgrijzen als we langs wat dichtgespijkerde betonnen portiekflats komen. De door de DDR uit de grond gestampte flatwoningen liggen in Alt Schöndorf, twee kilometer buiten het historische centrum van Weimar. Al jaren dichtgespijkerd, en ook krakers keken er niet naar om. Een gehate erfenis, maar meer door het westen dan door het oosten. De…
Liesbeth Zegveld, Zomergast Vol Liefde, gaf een les in geniale vertelkunst
Het beste verhaal vertel je door je publiek vanaf het begin op het puntje van de stoel te zetten. Liesbeth Zegveld wist aan de hand van goed gekozen fragmenten een verhaal op te bouwen waarbij de climax iedereen verbijsterde. Zelfs de uitstekend voorbereide Margriet van der Linden zat op het moment suprême met ogen als schotels en de kin op…
‘Parijs’ was prachtig, maar heeft alles te winnen als je daar ‘Den Bosch’ aan toevoegt.
Over het randje gaan, grenzen verkennen en verleggen, het uiterste vergen van het bevattingsvermogen van de omstanders, prestaties leveren die niemand verwacht. En kabouters door een bos zien lopen. Of dingen in het water lezen. Een half jongetje de wereld zien redden. De eerste 11 dagen van augustus 2024 waren legendarisch, om nooit te vergeten. En dat allemaal in de…
De Dansers zochten met Club Gewalt de diepte op, en dat levert een hoogtepunt op van Boulevard
“Wat zou het mooi zijn geweest wanneer ik als (mannelijke) toeschouwer echt uit mijn comfort zone was gehaald, doordat de woede niet zo overduidelijk gespeeld en van commentaar voorzien zou zijn. Wat zou ik tot nadenken gedwongen zijn wanneer ze geen gekke bekken zouden trekken bij hun Rudi Carell-Duits dat – mits consequent doorgevoerd – het lachen zou hebben doen…
28 juli 2024 bracht ons de beste #Zomergasten in jaren, met dank aan Sana Valiulina. En Jelle. En Parijs.
We waren nog maar net bijgekomen van de wedergeboorte van Celine Dion. Het traditioneel langdradige en kitscherige ‘Son et Lumière’ waarmee Frankrijk dit keer de opening van de Olympische Spelen tot een typisch Frans gebeuren had gemaakt, had ook nog eens een storm van protesten losgemaakt met een tableau vivant naar het helaas net niet genoeg beroemde schilderij ‘Het Feest…
Trajal Harrells The Romeo is de relaxte voorstelling die je nu nodig hebt @Holland Festival.
“Ik heb geen nummer gehoord dat ik niet kende.” De mevrouw was bij de witte wijn na afloop van The Romeo van Trajal Harrell best chagrijnig. Ik zou eraan kunnen toevoegen dat ik geen beweging had gezien die ik niet zelf had kunnen maken. En toch was ik daar niet chagrijnig van. Integendeel: zelden ben ik zo gelukkig en relaxed…
Ooit verguisde Braziliaanse held Verocai verovert het Holland Festival.
Zo ziet charisma eruit. Arthur Verocai, inmiddels 79, lang en mager, stijlvol jasje om de benige schouders, hoeft maar een keer de zaal in te kijken om het publiek te overweldigen. In de grote zaal van het Concertgebouw, dinsdagavond, stond de Braziliaanse legende voor het Metropole Orkest om werk van zijn schaarse albums te laten klinken. Hij hoefde nauwelijks te…
Carmen-bewerking door Wu Tsang laat zien hoe je respect en actualiteit combineert
De bekendste moord op een vrouw om wat zij is, is waarschijnlijk die op de fictieve Carmen, een vrijgevochten jonge Spaanse met bindingsangst. Operacomponist Georges Bizet vereeuwigde dit personage uit een Frans verhaal van Prosper de Merimée en maakte daarmee de crime passionel tot een gangbaar begrip voor wat niets anders is dan femicide. Die gewoonte van mannen om vrouwen…
Elfduizend snaren in een ronde tempel: hoogtepunt Holland Festival, maar ook gemiste kans?
Straaljagers, drones, onweer met bijbehorende wateroverlast en lieflijk kabbelende beekjes met een enkel vogeltje in een dennenboom. Heel Oostenrijk is dit weekend neergedaald in de Gashouder op het Amsterdamse Westergasfabriekterrein en het is wat het beloofde: spektakel zoals alleen Oostenrijkese muziek spektakel kan zijn. Het werk 11000 Saiten van Georg Friedrich Haas is een groot superlatief: surround met emdr en…
Melencolia door Ensemble Modern op het Holland Festival: Onwerkelijk goed muziektheater over het einde van alles
De beoogd minister van volksgezondheid en vice-premier Fleur Agema studeerde begin deze eeuw af als architect met een studie naar de ideale gevangenis. Kunstenaar Jonas Staal heeft enkele jaren geleden haar afstudeerontwerp opnieuw onder de loep gelegd. Agema blijkt een extreem dystopisch beeld te hebben van de wereld waarin gevangenen en bewakers door een desoriënterende, inktzwarte, betonnen hel moeten om…
Stervende drummer zegt alles in Dans la Mesure de l’Impossible van Tiago Rodrigues in het Holland Festival
Live muziek in het theater, ik verlang daar steeds meer naar. Voorstellingen waarin acteurs, al dan niet met zendermicrofoons versterkt, begeleid worden door een geluidsband, boeien altijd maar half. Je kijkt al snel naar een soort live uitgevoerde film. Maar dan zonder het comfort van een bioscoop en de technische mogelijkheden van de camera.. Zondag 9 juni zat er in…
Muziek met ballen voor Beatrix op Holland Festival
Jazz-Rock, het bestaat nog. In al die jaren dat ik in het theater zat, boeken las of naar David Bowie of Rufus Wainwright luisterde, was ik het een beetje vergeten. Muziek van echte mannen, Heavy Metal voor mensen die ervoor hebben doorgeleerd, Gothic maar dan met meerdere conservatoriumdiploma’s op zak. Subtiel hakwerk waarbij de drummer met de linkerhand een 17/23ste…
Met Despois do Silencio dwingt Christiane Jatahy diep respect af op het Holland Festival
Daar had Christiane Jatahy me toch even te pakken. Als tijdens het door haar geregisseerde en bedachte verhaal ‘Despois do Silencio’ een van de actrices in een Winti-achtig delier terechtkomt, en haar collega’s haar proberen te behoeden voor onzachte aanvaringen met toeschouwers op de eerste rij, denk ik even dat het echt is. Zo gewend zijn we inmiddels aan werkelijkheid…
Bij Delft Fringe bieden huiskamers de laagst mogelijke drempels voor aanstormend talent
Over twintig jaar kan ik zeggen dat ik Daniëlle Deddens al een keer heb zien spelen toen ze nog geen wereldster was. Het was op een wat kille zaterdag in juni 2024 op de voorraadzolder van een oude molen in het centrum van Delft. Ik was met een stuk of twintig andere Delftse burgers, die een paar euro hadden neergeteld…
Grenzeloze Roma-trots maakt opening Explorez Festival iets om niet snel te vergeten.
Kinan Abuakel heeft zijn Syrische klassieke muziek meegenomen toen hij het land ontvluchtte. Met zijn Saz, een Syrisch snaarinstrument dat weer lijkt op de Griekse bouzouki, die weer afgeleid is van de Turkse Buzuk, speelt hij een mengeling van nieuwe en klassieke Syrische muziek. Ik hoorde het bij verrassing in het Amsterdamse Podium Mozaïek. Zo ontdekte ik live wat ik…
‘De Steen in mijn Mond’ biedt een perfecte combi van talenten in onthutsend oorlogsverhaal
Riet, de moeder van Peer Wittenbols, is al een paar jaar dood. Ze heeft een heleboel verhalen in haar graf meegenomen uit de tijd dat ze nog Marietje heette. Toneelschrijver Peer Wittenbols zocht die verhalen op, actrice Juul Vrijdag vertelt ze. En zo heb ik anderhalf uur lang een klein wonder meegemaakt, want Marietje leefde weer. En Riet ook. Het…
Onaf maar zeer genietbaar: de laatste roman van Gabriel García Márquez
Tien jaar na de dood van de wereldberoemde schrijver Gabriel García Márquez verschijnt de roman waaraan hij werkte toen hij het leven verliet. In augustus zien we elkaar is onaf, maar zeer genietbaar. Gestorven in het harnas Hij stierf in het harnas, de Colombiaanse auteur Gabriel García Márquez. De beknopte roman In augustus zien we elkaar was het boek waaraan hij werkte toen hij…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.